اسکیزوفرنی یک اختلال جدی در مغز است که نحوه تفکر فرد، اعمال، بیان احساسات و همچنین درک واقعیت فرد را دچار صدمه می‌کند. افراد مبتلا به این اختلال (که حادترین و ناتوان کننده ترین نوع بیماری‌های روانی حساب می‌شود) در اجتماع (محیط کاری و مدرسه) و در برقراری روابط اجتماعی غالبا دچار مشکل هستند. اسکیزوفرنی شخص را وحشت زده کرده و از حالت طبیعی رفتاری خارج می‌کند. این بیماری تا آخر عمر با فرد مبتلا همراه است و متاسفانه قابل درمان نیست، اما می‌شود با راه‌های مناسبی این بیماری را کنترل کرد. درمان و کنترل اسکیزوفرنی به کمک روانپزشک یا روانشناس ممکن است.
برخلاف باور عامه، افراد مبتلا به اسکیزوفرنی دچار تعدد شخصیت نیستند. اسکیزوفرنی یک نوع جنون است، یعنی یک نوع بیماری روانی که در اثر آن شخص نمیتواند تفاوت واقعیت و تخیل را تشخیص بدهد. در مواقعی از زمان افردی که دچار این اختلال هستند، ارتباط خودشان با واقعیت را از دست می‌دهند و جهان برای آنها به صورت آشفته بازاری از صدها تصویر و صدا تبدیل می‌شود. اخلاق و طرز رفتار این دسته از بیمارا ممکن است بسیار مشکوک و حتی ترسناک باشد. به تغییرات ناگهانی در شخصیت و رفتار این بیماران که در مواقع عدم تشخیص واقعیت و خیال رخ میدهد “اختلال روانی (psychotic episode)” می‌گویند.
به تاریخ انقضای داروی Zuclopenthixol توجه کنید و اگر دارویی که در دستتان است تاریخ انقضای آن تمام شده است، از مصرف آن خودداری کنید.
هرگز داروی زوکلوپنتیکسول را به فرد دیگری حتی با علائم مشابه خودتان تجویز نکنید.
چنانچه شرایط یا بیماری خاصی دارید، قبل از تجویز این دارو، پزشک را مطلع سازید. به ویژه اگر شرایط زیر را دارید:
حساسیت به این دارو یا دیگر داروها و مواد
بارداری
شیردهی
صرع
افسردگی
پارکینسون
مشکلات قلبی یا عروقی
مشکلات تنفسی
مشکلات کبدی
مشکلات کلیوی
مشکلات پروستات
سابقه اختلال خونی
گلوکوم یا آب سیاه (افزایش فشار در چشم)
میاستنی گراویس (وضعیتی که باعث ضعف عضلانی می‌شود)
فئوکروموسیتوم (تومور در غده فوق کلیه)
پورفیری (اختلال خونی ارثی)
سابقه یرقان (زردی پوست یا چشم)
تداخل دارویی ممکن است عملکرد داروها را تغییر و خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. یک لیست از تمام داروهایی (ازجمله داروهای با نسخه / بدون نسخه و داروهای گیاهی) که استفاده می‌کنید تهیه کرده و آن را با دکتر و داروساز خود به اشتراک بگذارید. دوز داروی مصرفی خود را بدون مشورت با دکتر خود تغییر نداده و یا مصرف دارو را ترک نکنید.
داروهای خاصی که در ادامه نام می‌بریم، می‌توانند خطر عوارض جانبی داروی زوکلوپنتیکسول (مانند تنفس آهسته ، خواب آلودگی شدید و سرگیجه) را چندین برابر کنند، اگر داروهایی از جمله: الکل، ماری جوانا، داروهای خواب و یا ضد اضطراب (مانند دیازپام (diazepam)، زولپیدم (zolpidem))، آنتی هیستامین ها (از قبیل ستیریزین (cetirizine)، دیفن هیدرامین (diphenhydramine))، شل کننده‌های عضلانی و داروهای ضد درد و مسکن (مانند کدئین و هیدروکدون) را استفاده می‌کنید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
برچسب بر روی تمام داروهای خود را (مانند داروهای آلرژی یا سرفه و سرماخوردگی) بررسی کنید چرا که برخی از آنها از موادی تشکیل شده‌اند که باعث خواب آلودگی می‌شوند. از داروساز خود در مورد استفاده از آنها سؤال کنید تا با خیال راحت بتوانید از این داروها استفاده کنید.
این دارو را بیش از دوز تجویز شده توسط پزشک، مصرف نکنید. اگر احساس کردید که فردی دچار مسمومیت شده است و علائمی مانند تنگی نفس ، غش و ضعف (از حال رفتن) در او دیدید، سریعاً با اورژانس تماس بگیرید.
