مصرف دیسوپیرامید در دوران بارداری و شیردهی
در گروه C قرار دارد ، برای دارو های گروه C در دوران بارداری مطالعات در حیوانات نشان داده است که دارو های گروه C روی جنین اثرات جانبی دارد ولی مطالعات کافی در مورد انسان در دست نیست؛ با این حال منافع استفاده از دارو در زنان حامله ممکن است در مقابل خطرات احتمالی آن بیشتر باشد؛ یا هیچ گونه مطالعه ای در حیوانات و یا مطالعات کافی در انسان موجود نیست.
دیسوپیرامید در شیر ترشح می شود. طی دوره مصرف این دارو، طریقه دیگر تغذیه شیر خوار توصیه می شود.
این دارو در بیماران مبتلا به انسداد درجه دوم یا سوم قلب و نارسایی عملکرد گره سینوسی (مگر در مواردی که از ضربان ساز مصنوعی استفاده می شود)، شوک کاردیوژنیک، حساسیت مفرط به دارو و افزایش فاصله QT در نوار قلبی نباید مصرف شود.
تداخلات دارویی دیسوپیرامید
در صورت مصرف همزمان با سایر دارو های ضد آریتمی، ممکن است اثرات اضافی یا آنتاگونیستی قلبی و مسمومیت اضافی بروز کند.
مصرف همزمان با دارو های القا کنندة آنزیمهای کبدی، مانند ریفامپین، ممکن است فعالیت ضد آریتمی دیسوپیرامید را مختل سازد.
مصرف همزمان با دارو های ضد کولینرژیک ممکن است موجب اثرات اضافی ضد کولینرژیک شود.
مصرف همزمان با وارفارین ممکن است اثرات ضد انعقادی آن را تشدید کند.
مصرف همزمان با دارو های خوراکی پایین آورنده قند خون یا انسولین ممکن است موجب کمی قند خون اضافی شود.
مصرف همزمان با بتابلوکرها موجب افت فشار و برادی کاردی می شود.
فنی توئین باعث کاهش سطح خونی نیمه عمر و فراهمی زیستی دارو می شود.
ماکرولیدها (آزیترومایسین، کلاریترومایسین، اریترومایسین، تلیترومایسین) باعث اثرات اضافی و طولانی فاصله QT می شود. همزمان با تلیترومایسین استفاده نشود.
مصرف همزمان با کینولونها باعث آریتمی های خطرناک مانند آریتمی موج چرخشی می شود. همزمان با هم به کار نروند.
هشدار ها در مورد دیسوپیرامید
1- قبل از مصرف دارو، هر گونه اختلال الکترولیتی، مخوصاً کمی پتاسیم باید اصلاح شود، زیرا دیسوپیرامید ممکن است در بیماران دارای این گونه مشکلات بی اثر باشد.
2- باید مراقب علائم بلوک قلبی پیشرونده، مانند پهن شدن کمپلکس QRS یا طولانی شدن فاصله QT به میزان 25 در صد بیش از حد معمول، بود.
3- دیسوپیرامید ممکن است موجب کمی قند خون در بعضی از بیماران شود. سطح گلوکز سرم در بیماران مبتلا به اختلال مکانیسمهای تنظیم کننده گلوکز سرم باید پیگیری شود.
4- در صورت بروز یبوست، باید با تجویز مسهل و رژیم غذایی مناسب، آن را بر طرف کرد.
5- دیسوپیرامید معمولاً برای بیماران دچار نارسایی قلبی، که قادر به تحمل کینیدین یا پروکائین آمید نیستند، تجویز شود.
6- با یک کپسول 100 میلی گرمی دارو و شربت آلبالو سوسپانسیون دیسوپیرامید تهیه می شود (این سوسپانسیون می تواند بهترین شکل دارو برای کودکان کم سن باشد).
7- دیسوپیرامید به وسیله همودیالیز از بدن خارج می شود. تنظیم مقدار مصرف در بیماران تحت دیالیز ممکن است ضروری باشد.
8- بیماران با فیبریلاسیون یا فلوتر دهلیزی باید قبل از دریافت دیسوپرامید حتماً دیژیتالیزه شوند، چون این دارو میزان هدایت دهلیزی ـ بطنی را افزایش داده و می تواند منجر به تاکیکاردی بطنی شود.
9- فرمهای آهسته رهش دارو این دارو نباید در درمان آریتمی های بطنی استفاده شوند، بخصوص اگر بیمار کاردیومیوپاتی، نارسایی قلبی جبران نشده یا نارسایی شدید کلیوی دارد.