داروی پروتیرلین بعنوان داروی کمکی در تشخیص فعالیت غده تیروئید در بیماران مبتلا به اختلالات هیپوفیز و هیپوتالاموس و یا برای ارزیابی فعالیت هیپوفیز کاربرد دارد. این دارو همچنین به منظور ارزیابی تاثیر و یا تعدیل مقدار مصرف هورمون های تیروئید در بیماران مبتلا به گواتر سمی یا ندولار یا کم کاری اولیه غده تیروئید مورد مصرف قرار می گیرد. نیمه عمر دارو حدود ۵ دقیقه بوده و مدت زمان لازم برای ایجاد حداکثر غلظت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه زمان لازم است و در حدود سه ساعت بعد غلظت TSH به مقدار اولیه می رسد. دفع این دارو عمدتا از راه کلیه می باشد.
موارد منع مصرف داروی پروتیرلین
- در صورت حساسیت به دارو
- ابتلا به بیماری های قلبی- عروقی
- عدم کفایت کرونر
- بیماری اسندادی عروقی
- در صورت خطرناک بودن فشار خون بالا
تداخل دارویی پروتیرلین
در صورتی که بیمار علت کم کاری هیپوفیز تحت درمان نگهدارنده با داروهای آدرنوکورتیکال است، نباید مصرف داروهایش را قطع کند. گلوکوکرتیکوئیدها در دوزاژ فیزیولوژیک، اثر قابل توجهی برروی پاسخ TSH نسب به تجویز هورمون آزادکننده تیروتروپین ندارد اما دوزهای فارماکولوژیک استروئیدها سبب کاهش پاسخ TSH می شوند. آسپیرین در دوزهای درمانی خود (۲-۳/۶g/day) پاسخ TSH نسبت به پروتیرلین را مهار می کند. خوردن آسپرین موجب می شود حداکثر سطح TSH حدود ۳۰% کاهشی پیدا کند. مصرف دراز مدت لوودوپا ممکن است پاسخ TSH را به پروتیرلین مهار کند. هورمون های تیروئیدی از میزان پاسخ TSH نسبت به پروتیرلین می کاهند.
سخن آخر
از پروتیرلین (protirelin) جهت تست پاسخ غده هیپوفیز قدامی در مبتلایان به اختلالات غده تیروئید، استفاده می شود. این دارو شامل عوارض جانبی است که در صورت بروز، تداوم و یا آزار دهنده بودن آن ها می بایست با پزشک مشورت نمود. از عوارض جانبی پروتیرلین (protirelin) می توان به قرمزی پوست، تکرر ادرار، حالت تهوع و استفراغ، اضطراب،خواب آلودگی، از حال رفتن و از دست دادن بینایی (به صورت موقتی) اشاره نمود. این دارو را تنها با تجویز پزشک دریافت خواهید نمود.
موارد منع مصرف و تداخل دارویی پرمترین
