آدالیمومب دارویی از دسته داروهای ضد روماتیسم است و اثر موادی که در بدن باعث التهاب می شوند را کاهش می دهد. آدالیمومب معمولا برای درمان بیماری های التهابی در بزرگسالان مثل کولیت اولسراتیو، آرتریت ها، بعضی از بیماری های خود ایمنی، پسوریازیس پلاک مانند و بعضی از شرایط پوستی مثل هیدرادنیت چرکی استفاده می شود.این دارو در درمان بیماری کوهن و آرتریت جوانان و التهاب چشم در افراد بالغ و کودکان استفاده نیز می شود.
موارد منع مصرف داروی آدالیمومب (سینورا)
- به تاریخ انقضای داروی آدالیمومب (Adalimumab) توجه کنید و اگر دارویی که در دستتان است تاریخ انقضای آن تمام شده است، از مصرف آن خودداری کنید.
- هرگز داروی آدالیمومب را به فرد دیگری حتی با علائم مشابه خودتان تجویز نکنید.
چنانچه شرایط یا بیماری خاصی دارید، قبل از تجویز این دارو، پزشک را مطلع سازید. به ویژه اگر شرایط زیر را دارید:
- حساسیت به این دارو یا دیگر داروها و مواد
- بارداری یا قصد باردار شدن
- شیردهی
- تشنج
- برخی اختلالات مغزی یا اعصاب (مانند ام اس، سندرم گیلن باره)
- سرطان
- مشکلات خون یا مغز استخوان (پایین بودن گلبول های سفید، قرمز و یا پلاکت ها)
- بیماری قلبی (به ویژه نارسایی قلبی)
- عفونت های فعلی، اخیر یا مکرر (مانند هپاتیت B، عفونت سل، هیستوپلاسموزیس)
- لوپوس
داروی آدالیمومب می تواند احتمال ابتلا به عفونت ها را افزایش دهد یا ممکن است عفونت های فعلی را بدتر کند، لذا دستهای خود را به خوبی بشویید تا از گسترش عفونت جلوگیری کرده و از تماس با افرادی که دارای عفونت هایی هستند که ممکن است به دیگران سرایت کند (مانند آبله مرغان، سرخک، آنفولانزا) خودداری نمایید.
تداخلات دارویی آدالیمومب (سینورا)
تداخلات دارویی ممکن است عملکرد و تأثیر داروها را تغییر دهد یا باعث افزایش ریسک بروز عوارض جانبی آنها شود. بنابراین برای مصرف این دارو، لیست تمام داروهایی که مصرف می کنید اعم از داروهای تجویزی و غیرتجویزی (گیاهی، مکمل و …) را با پزشکتان در میان بگذارید. چنانچه در طول درمان با داروی آدالیمومب، باید دارویی را مصرف کنید، پزشکتان را در جریان مصرف این دارو قرار داده یا با داروساز مشورت نمایید.از جمله داروهایی که با آدالیمومب تداخل دارند، عبارتند از:
- دیگر مسدود کننده های TNF (مانند اتانرسپت، اینفلیکسیماب)
- آباتاسپت
- آناکینرا
عوارض آدالیمومب (عوارض آمپول سینورا)
همه داروها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند. اما بسیاری از مصرف کنندگان نیز هیچ نوع عارضه ای بروز نمی دهند. یکسری از عوارض نیز بعد از گذشت مدت کوتاهی از مصرف دارو، از بین می روند.در صورت تداوم یا بدتر شدن، هریک از عوارض زیر، در اسرع وقت با پزشک مشورت نمایید:
- قرمزی، خارش، درد یا تورم در محل تزریق
- تغییرات خلقی یا روانی
- مشکل در صحبت کردن، جویدن، بلعیدن یا حرکات صورت
- سردرد شدید
- ضربان قلب سریع یا نامنظم
- علائم جدید یا بدتر شدن نارسایی قلبی (مانند تنگی نفس، تورم مچ پا یا پا، خستگی غیرعادی، افزایش وزن ناگهانی یا غیرعادی)
- تغییرات بینایی
- کبودی یا خونریزی آسان
- بی ثباتی
- ضعف عضلانی غیرقابل توضیح
- درد مفاصل
- درد یا تورم ساق پا
- بی حسی یا گزگز بازو، دست یا پا
- بثورات پروانه ای شکل روی بینی یا گونه ها
- خون در مدفوع
- علائم عفونت (مانند گلودردی که از بین نمی رود، سرفه ای که از بین نمی رود، تب، لرز، تعریق شبانه، مشکلات تنفسی، تکرر ادرار یا ادرار دردناک، ترشحات غیرمعمول واژن، لکه های سفید در دهان (برفک دهان))
- علائم آسیب کبدی (مانند تهوع یا استفراغی که متوقف نمی شود، از دست دادن اشتها، درد معده یا شکم، زردی چشم یا پوست، ادرار تیره)
در صورت بروز عوارض زیر، فوراً به اورژانس مراجعه نمایید:
- تشنج
- درد قفسه سینه
- بروز علائم واکنش های آلرژیک مانند تنگی نفس، سرگیجه شدید، بثورات پوستی، خارش، ورم (به ویژه صورت، زبان یا گلو)
عوارض مصرف بیش از حد داروی آدالیمومب (سینورا)
- این دارو را بیش از دوز تجویز شده توسط پزشک مصرف نکنید.
- اگر احساس کردید که فردی دچار مسمومیت دارویی شده است و علائمی مانند غش و ضعف (از حال رفتن)، مشکلات تنفسی در او دیدید، فوراً با اورژانس تماس بگیرید.
مرتبط با عوارض جانبی داروی آدالیمومب
- نارسایی قلبی: وقوع یا بدتر شدن نارسایی قلب (HF) با آدالیموماب و دیگر مسدود کننده های TNF (فاکتور نکروز کننده تومور) گزارش شده است. در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی یا کاهش عملکرد بطن چپ با احتیاط استفاده شود.
- عفونت: بیماران دریافت کننده آدالیموماب در معرض خطر ابتلا به عفونت های جدی قرار دارند که ممکن است منجر به بستری و یا مرگ و میر شود. عفونت معمولا در بیمارانی که همزمان عوامل سرکوب کننده سیستم ایمنی (مثل متوترکسات و کورتیکواستروئیدها) را دریافت می کنند رخ می دهد و ممکن است به سایر نقاط بدن منتشر شود. بیماری سل فعال (از جمله فعال شدن سل پنهان)، قارچ تهاجمی (از جمله آسپرژیلوس، بلستومیکوز، کاندیدیاز، کوکسیدیئودومایکوز، هیستوپلاسموز و پنوموسیستوز) و عفونت های باکتریایی، ویروسی و دیگر عفونت های فرصت طلب (از جمله لژیونلوز و لیستروئید) گزارش شده است. در طول و بعد از دوره درمان، علائم و نشانه های عفونت بطور دقیق کنترل شود.
- در صورت جدی شدن عفونت مصرف دارو قطع شود. قبل از شروع دارو درمانی در بیماران مبتلا به عفونت مزمن و مکرر، خطرات و مزایا مصرف دارو در نظر گرفته شود.
- بدخیمی: لنفوم و سایر بدخیمی ها (در بعضی موارد کشنده) در کودکان و نوجوانانی که از داروهای مسدودکننده TNF (فاکتور نکروز کننده تومور) استفاده می کنند، از جمله آدالیموماب گزارش شده است. نیمی از بدخیمی هایی که در کودکان و نوجوانان گزارش شده است، لنفوم هوچکین و غیر هوچکین بوده است.
- سالمندان: عفونت و بدخیمی در این افراد بیشتر گزارش شده است. مصرف دارو در سالمندان با احتیاط صورت گیرد.
نکات قابل توصیه در مورد آدالیمومب
داروی آدالیمومب سیستم ایمنی بیمار را تحت تاثیر قرار می دهد. بیمار ممکن است به راحتی دچار عفونت شود (حتی عفونت های جدی و کشنده). پیش از شروع دارو درمانی و در طی دوره مصرف دارو بیمار باید در صورت مشاهده علائم عفونت نظیر تب، احساس سرما، درد، خستگی، سرفه، اسهال یا سوزش ادراری؛ پزشک خود را مطلع سازد.
- مصرف در بارداری : اطلاعات محدودی در مورد مصرف آدالیمومب در بارداری وجود دارد. آنتی بادی های منوکلونال در طول بارداری به مقدار زیادی از جفت عبور می کنند، بیشترین مقدار عبور دارو از جفت در طول سه ماهه سوم بارداری است. مضرات و فواید مصرف دارو در نظر گرفته شود.
- مصرف در شیردهی: گزارشی در مورد عوراض جانبی دارو بر روی نوزاد شیرخوار و اثرات آن بر روی تولید شیر وجود ندارد. سلامت شیردهی باید با توجه به نیاز درمانی مادر و پتانسیل ایجاد هر گونه عوارض جانبی روی نوزاد شیرخوار در اثر مصرف دارو و یا سایر شرایط بارداری، در نظر گرفته شود.
توصیه های دارویی آدالیمومب
- اگر علائم و نشانه های دیسکرازی خونی یا عفونت (تب، کبودی، خونریزی، رنگ پریدگی) ایجاد شد به پزشک اطلاع داده شود.
- ریسک لنفوما، لوکمی یا سایر بدخیمی ها به بیمار و خانواده وی اطلاع داده شود تا منافع این دارو نسبت به معایب آن در نظر گرفته شود. در صورت بروز علائم و نشانه های سرطان (مثل کاهش وزن بدون دلیل، خستگی، برآمدگی غدد لنفاوی گردن یا کشاله ران، کبودی یا خونریزی) به پزشک اطلاع داده شود
- بیمار نباید دارو را بدون مشورت پزشک قطع کرده یا روند مصرف آن را تغییر دهد
- داروها و بیماری های همزمان (مثل عفونت ها، سابقه توبرکولوزیس، سابقه عفونت HBV) به پزشک اطلاع داده شود
اطلاعاتی در مورد میزان و نحوه مصرف داروی آدالیمومب
