رانولازین یک داروی نسبتاً جدید است که خوشبختانه در کشور ما نیز اخیراً در دسترس قرار گرفته است. این دارو برای کاهش دردهای سینه حین فعالیت ناشی از تنگی عروق قلب استفاده می شود.رانولازین تقریباً عارضه مهمی ندارد و در اکثریت بیماران قابل استفاده است .
نحوه مصرف رانولازین
این دارو باید مطابق با تجویز پزشک مصرف گردد و دوز مصرفی و تناوب مصرفی ان را تغییر ندهید .این دارو حاوی یک راهنمای مصرفی است و بهتر است پیش از مصرف ان را کامل بخوانید و در صورت ابهام با پزشکتان مشورت کنید .این دارو حاوی یک دستور راهنماست و پیش از مصرف حتما ان را بخوانید و در صورت ابهام با پزشکتان مشورت نمایید .
میتوانید این دارو را با غذا و یا بدون ان مصرف کنید .از جویدن و خرد کردن قرص بپرهیزید و ان را به و صورت کامل قورت دهید .
دوز مصرفی این دارو به نسبت افراد با هم متفاوت است و در این مورد به توصیه های پزشک خود و یا دستورات همراه دارو استفاده کنید .اطلاعات ذیل میزان متوسط مصرف دارو را نشان میدهند و در صورتی که دوز مصرفی شما متفاوت میباشد ان را تغییر ندهید مگر با مشورت با پزشکتان .
دوز مصرفی دارو به شدت تاثیر دارو بستگی دارد .همچنین تعداد دفعات مصرف دارو ,مدت زمان ان ,زمان بین مصرف و موارد مشابه به شدت بیماری شما وابسته است .
به منظور درمان آنژین مزمن (ناتوانی در خوابیدن ) :
- بزرگسالان-ابتدا 500 میلی گرم دو بار در روز و سپس پزشکتان در صورت نیاز دوز مصرفی تان را تغییر میدهد ولی این دوز در هر صورت از 1000 میلی گرم در روز بیشتر نخواهد شد
- کودکان:دوز مصرفی توسط پزشک تعیین میشود
موارد منع مصرف قرص رانولازین
- به تاریخ انقضای قرص رانولازین (Ranolazine) توجه کنید و اگر دارویی که در دستتان است تاریخ انقضای آن تمام شده است، از مصرف آن خودداری کنید.
- هرگز قرص رانولازین را به فرد دیگری حتی با علائم مشابه خودتان تجویز نکنید.
چنانچه شرایط یا بیماری خاصی دارید، قبل از تجویز این دارو، پزشک را مطلع سازید. به ویژه اگر شرایط زیر را دارید:
- حساسیت به این دارو یا دیگر داروها و مواد
- بارداری
- شیردهی
- مشکلات قلبی خاص (نارسایی قلبی، ضربان قلب کند، طولانی شدن QT)
- سابقه خانوادگی برخی مشکلات قلبی (مانند طولانی شدن QT)
- مشکلات کبدی (مانند سیروز)
- مشکلات کلیوی
- سابقه سرطان های بدخیم
- سابقه پولیپ های آدنومایی
- سطوح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون
- تعریق شدید، اسهال یا استفراغ
- استفاده از داروهای خاصی مانند دیورتیک ها یا قرص های آب
تداخلات دارویی رانولازین
تداخلات دارویی ممکن است عملکرد و تأثیر داروها را تغییر دهد یا باعث افزایش ریسک بروز عوارض جانبی آنها شود. بنابراین برای مصرف این دارو، لیست تمام داروهایی که مصرف می کنید اعم از داروهای تجویزی و غیرتجویزی (گیاهی، مکمل و …) را با پزشکتان در میان بگذارید. چنانچه در طول درمان با داروی رانولازین، باید دارویی را مصرف کنید، پزشکتان را در جریان مصرف این دارو قرار داده یا با داروساز مشورت نمایید.
از جمله داروهایی که با رانولازین تداخل دارند، عبارتند از:
- داروهای درمان تشنج (مانند کاربامازپین، فنوباربیتال، فنی توئین)
- ریفامایسین ها (مانند ریفابوتین، ریفامپین)
- مهار کننده های پروتئاز HIV (مانند نلفیناویر، ریتوناویر)
- داروهای ضد قارچ آزول (مانند ایتراکونازول، کتوکونازول)
- آمیودارون
- پیموزاید
- دوفتیلید
- پروکائین آمید
- کینیدین
- سوتالول
- کلاریترومایسین
- کوبیسیستات
- نفازودون
- مخمر سنت جان
هشدارها در مورد رانولازین
- برای اپیزودهای آنژین حاد نیست
- در حالیکه بیماران مبتلا به ACS در معرض خطر ابتلا به پروآریتمی یا مرگ ناگهانی نیستند، نشان داده شده است که رانولازین منجر به مسدود شدن I-Kr و افزایش طول مدت QTc وابسته به دوز میشود
- داده های کمی در دوزهای بالا (یعنی> 1000 میلی گرم دوبار در روز) موجود است، مصرف طولانی، مصرف همزمان با داروهای طولانی کننده QT یا انواع کانال پتاسیمی باعث افزایش QT می شوند
- افزایش خطر ابتلا به طولانی شدن QTc در بیماران مبتلا به نارسایی کبدی خفیف و متوسط
- نارسایی حاد کلیه در برخی از بیماران با نارسایی شدید کلیوی گزارش شده است (کلیرانس کراتینین کمتر از 30 میلی لیتر در دقیقه)؛ در صورتی که افزایش کراتینین با افزایش BUN رخ دهد مصرف دارو قطع شود
- افراد> 75 سال دارای شیوع بیشتر عوارض جانبی هستند
- باعث کاهش کمی در HbA1c بیماران مبتلا به دیابت می شود؛ نباید درمانی برای دیابت باشد
- اجتناب از محصولات گریپ فروت
موارد منع مصرف و تداخل دارویی پرازوسین
