متادون برای ترک اعتیاد به مواد مخدری مانند هروئین استفاده میشود. داروی متادون به پیشگیری و یا کاهش علائم ناخوشایند ترک اعتیاد به مواد مخدر کمک میکند. این دارو شبیه به هروئین است و به عنوان یک درمان جایگزین کار میکند. بسیاری از مردم بعد از ترک اعتیاد به هروئین تا بلند مدت به مصرف متادون ادامه میدهند. اما برخی دیگر، به تدریج دوز مصرفی دارو را کاهش میدهند. اثر داروی متادون طولانیتر از هروئین در بدن باقی میماند، به همین دلیل بوپرنورفین برای ترک اعتیاد یک بار در روز تجویز میشود. معمولاً برای شروع درمان با داروی متادون، باید تحت نظارت داروساز باشید تا پزشک به شما بگوید که روزانه چه دوزی از این دارو را مصرف کنید. پس از گذشت چند ماه دیگر نیازی به تحت نظارت بودن ندارید. متادون همچنین به عنوان یک مسکن عمل میکند و گاهی اوقات اگر دیگر مسکنها برای تسکین درد مؤثر نباشند، این دارو برای درمان دردهای شدید استفاده میشود.
قبل از شروع درمان با این دارو، بروشور دارویی داخل بسته را به دقت مطالعه کنید. این بروشور به شما کمک میکند تا اطلاعات جامعی را راجع به دارو به دست آورده و از عوارض جانبی احتمالی آن مطلع شوید.
دوز و مقدار داروی متادون، از فردی به فرد دیگر متفاوت است؛ دارو را دقیقاً همانطور که پزشک به شما تجویز کرده است، استفاده نمایید. معمولاً این دارو به صورت یک قرص در روز تجویز میشود. البته ممکن است پزشک دوز کمتر یا بیشتری از این دارو را برای شما تجویز نماید، این بستگی به شرایط و بیماری شما دارد.
سعی کنید دوزهای داروی خود را در همان زمان هر روز و سر یک ساعت منظم مصرف کنید.
اگر فراموش کردید که دوز داروی روزانه خود را در زمان مشخص مصرف کنید اما به زودی یادتان افتاد، دارو را مصرف کنید؛ اما اگر زمانی به یاد آوردید که نزدیک به ساعت دوز بعدی دارو است، دوز از یاد رفته را مصرف نکنید. نباید به خاطر دوز از یاد برده شده، دو دوز از دارو را با هم مصرف کنید.
داروی متادون اپیوئیدی صناعی و آگونیست شبه اپیوئیدی است که با اتصال به گیرنده های اختصاصی مانند مورفین اثر ضد دردی خود را اعمال می کند. این دارو آگونیست اپیوئید است که با اتصال به گیرندههای مو، کاپا، دلتا گیرنده های اپیوئیدی باعث ایجاد اثر ضد دردی و کاهش سرعت تنفس میشود و در طولانی مدت وابستگی شبه مورفین دارد. مصرف این دارو تنها برای دردهایی شدید و مزمن و همچنین سندرم قطع مصرف مواد مخدر توصیه شده است.
از راه خوراکی و تزریقی جذب، تقریبا کامل و سریع است.
شکل خوراکی دارو پس از 30 دقیقه در پلاسما قابل شناسایی است و پس از 2.5 تا 3 ساعت به حداکثر غلظت پلاسمایی میرسد.
فراهمی زیستی بالا و حدود67 تا 97 درصد است.
در کبد متابولیزه میشود.
عمدتا از طریق کلیهها دفع میگردد.
اتصال به پروتئین های پلاسما بالا و حدود 86 درصد است.
متادون یک آگونیست اپیوییدی با نیمه عمر بالا (تقریبا 24 ساعت) است.
بیش از سایر اپیوئیدها مانند مورفین برای تسکین درد استفاده میشود.
احتمال وابستگی به متادون بسیار زیاد است، چرا که مغز شما میتواند به تسکین دردی که متادون با خود به همراه دارد وابسته شود. با این وجود که اثرات متادون با سایر مواد افیونی متفاوت است، بدن شما هنوز هم میتواند به آن عادت کند. این بدان معناست که بدن شما برای گرفتن همان اثر در هربار مصرف به دوز بیشتری نیاز خواهد داشت.