میزان و نحوه مصرف داروی لاموتریژین

لاموتریژین از داروهای ضد صرع است.صرع نوعی بیماری مغزی می باشد که در آن این حملات تشنج در اثر اختلال جریان الکتریکی سلول های قسمتی از مغز رخ می دهد. تشنج يك حمله ي عصبي ناشي از اختلال در فعاليت الكتريكي مغز مي باشد و بصورت حرکات غیر ارادی در بدن،چشم ها و بخش هاي مختلف بدن بروز مي كند.این علایم می تواند عوارضی در پی داشته باشد و منجر به تغییرات در رفتار،احساسات، هوشیاری و سایر توانایی های ذهنی گردد از این رو کنترل و پیشگیری از بروز این حملات در مبتلایان به صرع بسیار حائز اهمیت است.لاموتریژین با کاهش جریان الکتریکی غیر طبیعی سلول های مغزی به تنهایی یا همراه با سایر داروهای ضد صرع جهت کاهش حملات تشنج استفاده می شود.
علاوه بر اینها لاموتریژین می تواند در برخی شرایط بیماری های اعصاب و روان مانند بیماری دوقطبی نیز اثر درمانی داشته باشد زیرا می تواند از بروز مرحله ی افسردگی در این بیماران جلوگیری نماید.
همچنین لاموتریژن در بعضی افراد باعث کاهش اشتها می شود که جزء عوارض این دارو محسوب می گردد و در پرخوری های با منشاء عصبی به عنوان ضد اشتها کاربرد دارد

پیش از مصرف لاموتریژین

1. در صورت بارداری یا اقدام به بارداری و شیردهی پزشک خود را مطلع نمایید.
2. در صورت سابقه ی مشکلات کلیوی، کبدی، بیماری پارکینسون و حساسیت دارویی به پزشک خود اطلاع دهید.
3. از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجاد کند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه ی داروهای مصرفی خود در اختیار پزشک یا داروساز خود قرار دهید.

نحوه مصرف لاموتریژین

قبل از شروع به مصرف لاموتریژین یا هر بار تهیه آن راهنمای دارویی داخل جعبه را با دقت بخوانید و از پزشک یا دکتر داروخانه راهنمایی بگیرید. این دارو را همراه با غذا یا بدون آن می توان مصرف کرد. این دارو در انواع قرص های جویدنی، کپسول و قرص های جوشان عرضه می شود. اگر اشتباهی کپسول این محصول در دهان شما شکسته شد، مقدار کمی آب یا آب میوه بنوشید تا دارو کاملا وارد معده تان شود. برای درست کردن محلول حاوی این دارو، دوز مصرفی تان را با مقدار کمی آب (به اندازه ای که تا روی دارو را بپوشاند) داخل یک لیوان یا قاشق میکس کنید و ۱ دقیقه منتظر بمانید تا قرص کاملا حل شوند. سپس این محلول را کامل مصرف کنید. فقط از قرص های کامل استفاده کنید و قرص های شکسته را دور بیندازید.

دوز مصرف داروی لاموتریژین به وضعیت بیماری و پاسخگویی بدن شما به درمان و سایر داروهای مصرفی بستگی دارد. در کودکان این دوز به وزن آن ها نیز بستگی دارد. افزایش دوز مصرفی این دارو باید به تدریج باشد و ممکن است چندین هفته یا ماه طول بکشد تا به دوز ایده آل مصرفی و حداکثر مزایای دارو رسید. برای اثر بهتر داروی لاموتریژین آن را در ساعات مشخص بخورید تا میزان دارو در بدنتان ثابت بماند. مصرف این دارو را تا زمانی که دکتر مغز و اعصاب تجویز کرده ادامه دهید.

مقدار و نحوه مصرف داروی لاموتریژین

به عنوان یک قانون جهت کاهش عوارض جانبی افزایش دوز لاموتریژین باید به آهستگی انجام شود.اگر دارو به مدت بیشتر از ۵روز قطع شود برای شروع مجدد باید دوز بصورت تدریجی و آهسته افزایش یابد.در صورت بروز اولین نشانه های پوستی مصرف لاموتریژین را قطع کنید و به پزشک معالج مراجعه کنید.

الف)مونوتراپی در تشنج در افراد بالای ۱۲ سال

دارو را با دوز ۲۵ میلی گرم روزانه شروع می کنیم بعد دو هفته به دوز ۵۰ میلی گرم در روز به صورت منقسم در یک یا دو وعده می رسانیم.سپس می توانیم هر دوهفته تا ۱۰۰ میلی در روز دوز دارو را افزایش دهیم.دوز معمول نگهدارنده دارو بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلی گرم یک یا دودوز منقسم تجویز می شود.البته ممکن است تا دوز ۵۰۰ میلی گرم در روز نیز از این دارو استفاده شود.

ب) به عنوان کمکی در افراد بالای ۱۲ سال

دوز دارو بستگی به این دارد که تجویز هم زمان با داروی والپروات یا دارو های القا کننده آنزیمی مثل کارمازپین صورت می پذیرد.

• در همراهی باوالپروات: داروی لاموتریژین به صورت ۲۵ میلی گرم به صورت یک روز در میان به مدت دوهفته تجویز می شود سپس به مدت دو هفته ۲۵ میلی گرم روزانه تجویز می شود ودر ادامه می توانیم دارو را به ۵۰ میلی گرم در روز هر دوهفته افزایش دهیم. در این شرایط دوز نگهدارنده معمول ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلی در روز می باشد.
• بدون همراهی با والپروات اما در همراهی با دارو های القا کننده مثل کاربامازپین: لاموترژین را با دوز ۵۰ میلی روزانه برای دو هفته شروع می کنیم بعد دو هفته دارو را ۵۰ میلی گرم هر ۱۲ ساعت تجویز می کنیم. سپس می توانیم هر دوهفته ۱۰۰ میلی گرم در روز اضافه کنیم.حداکثر دوز تجویزی تا ۷۰۰ میلی در روز می باشد در این شرایط دوز معمول نگهدارنده ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی گرم در روز در دو دوز منقسم می باشد.
• برای درمان کمکی بدون همراهی با والپروات یا داروهای القا کننده آنزیمی: لاموتریژین را با دوز ۲۵ میلی گرم در روز شروع می کنیم برای دو هفته بعد دوز دارو را به ۵۰ میلی گرم در روز در یک یا دو دوز منقسم می رسانیم و سپس حد اکثر ۱۰۰ میلی گرم در روز هر دوهفته افزایش می دهیم در این شرایط دوز معمول نگهدارنده ۱۰۰ تا ۲۰۰میلی گرم در روز می باشد.

ج) برای درمانSUNCT

درمان را با دوز ۲۰ میلی گرم در روز شروع می کنیم سپس هر دوهفته ۲۵ میلی گرم در روز اضافه می کنیم دوز نهایی با توجه به پاسخ به درمان می تواند بین ۵۰ تا ۶۰۰ میلی باشد.

د) اختلالات دوقطبی

• بزرگسالان: ابتدا دارو را ۲۵ میلی گرم روزانه برای ۲ هفته بدهید. سپس به صورت ۵۰ میلی گرم روزانه برا ی ۲ هفته دیگر ادامه دهید. سپس در فواصل هفتگی می توانید دوز را دو برابر کنید تا به دوز نگهدارنده ۲۰۰ میلی گرم روزانه برسید.

بزرگسالانی که کاربامازپین یا دیگر ضدصرع های القاکننده آنزیمی را بدون والپروات دریافت می کنند، دارو را با دوز ۵۰ میلی گرم روزانه برای دو هفته شروع کنید. سپس با ۱۰۰ میلی گرم روزانه در دو دوز منقسم برای ۲ هفته دیگر ادامه دهید. سپس دوز را به صورت ۱۰۰ میلی گرم هفتگی افزایش دهید تا به دوز نگهدارنده ۴۰۰ میلی گرم روزانه در دو دوز منقسم برسید.

مصرف لاموتریژین در دوران بارداری

در دوران بارداری فقط در زمانی که واقعاً به آن نیازمند هستید استفاده شود. ممکن است که به جنین آسیب برسد. هرچند عدم درمان تشنج یا اختلال دوقطبی نیز می تواند هم به فرد باردار و هم جنین آسیب برساند. پس، داروی خود را بدون تجویز پزشک قطع نکنید. اگر شما برنامه ای برای باردار شدن دارید یا اینکه فکر می کنید باردار هستید در این باره با پزشک خود صحبت کنید.البته بسیاری از مطالعات هیچ ارتباطی بین قرار گرفتن در معرض لاموتریژین در داخل رحم و نقص هنگام تولد مشاهده نکرده اند، در حالی که کسانی که ارتباطی پیدا کرده اند، فقط ارتباط اندکی با ناهنجاری های جزئی مانند شکاف کام پیدا کرده اند. بررسی های مروری نشان داده است که میزان کلی ناهنجاری های مادرزادی در نوزادانی که در معرض لاموتریژین در رحم قرار دارند نسبتاً کم است (۱–۴٪)، که مشابه میزان ناهنجاری ها در جمعیت عمومی است. لاموتریژین یک مهار کننده ضعیف دی هیدروفولات ردوکتاز انسانی (DHFR) است و سایر مهارکننده های DHFR انسانی قوی تر، مانند متوترکسات به عنوان تراتوژن شناخته می شوند.لاموتریژین در شیر مادر ترشح می شود شود. سازنده در طول درمان شیر مادر را توصیه نمی کند. بررسی مرتباً به روز شده مقالات علمی لاموتریژین را در دسته L3 قرار می دهد:نسبتاً ایمن.

موارد منع مصرف و تداخل دارویی گاباپنتین