اتوسوکسیماید، اتوسوکزوماید و یا اتوسوکسیمید یکی از داروهای معمول است که برای صرع بدون تشنج تجویز می شود. صرع بدون تشنج ، نوعی از صرع است که به طور عمده در کودکان و افراد جوان رخ می دهد. در این بیماری ، فرد برای چند ثانیه ، هوشیاری اش را از دست می دهد و حالتی مثل خیال بافی به فرد دست می دهد. اگر چه هیچ علت زمینه ای برای این نوع از صرع ؛ نمی توان یافت، تصور بر این است که مغز دچار یک فعالیت الکتریکی غیر طبیعی می شود. این دارو با متعادل کردن فعالیت های الکتریکی مغز ، به کاهش تشنج کمک می کند. گاهی اوقات اتوسوکزوماید برای برخی از انواع دیگر تشنج و صرع نیز تجویز می شود.
میزان درست مصرف داروی اتوسوکسیماید
- قبل از شروع درمان با داروی اتوسوکسیماید (Ethosuximide) بروشور دارویی داخل بسته را به دقت مطالعه کنید. این بروشور به شما کمک می کند تا اطلاعات جامعی را راجع به دارو به دست آورده و از عوارض جانبی احتمالی آن مطلع شوید. همچنین اگر در رابطه با مصرف آن با سؤالاتی روبرو هستید با پزشک خود مشورت نمایید.
- دوز و مقدار داروی اتوسوکسیماید از فردی به فرد دیگر متفاوت است. لذا دارو را دقیقاً همانطور که متخصص مغز و اعصاب برایتان تجویز کرده است، استفاده نمایید.
- Ethosuximide را به طور منظم و در ساعات مشخصی از روز مصرف نمایید.
- اگر فراموش کردید که دوز داروی روزانه خود را در زمان مورد نظر مصرف کنید، هر زمان از روز که یادتان افتاد، دارو را مصرف کنید؛ اگر به زودی، به یاد نیاوردید که باید دارویتان را مصرف کنید، دوز از یاد رفته را مصرف نکنید. نباید به خاطر دوز از یاد برده شده، دو دوز از دارو را باهم مصرف کنید.
- معمولاً در ابتدا درمان با دوز کم این دارو آغاز می شود و سپس به مرور زمان پزشک دوز دارو را افزایش می دهد.
- وقتی برای اولین بار یک درمان جدید را برای بیماری صرع شروع می کنید، ممکن است در تعداد یا نوع تشنج هایی که تجربه می کنید تغییری ایجاد شود. پزشک توصیه های لازم در این مورد را به شما خواهد کرد.
- دوره درمان با این دارو را کامل کنید.
- از قطع خودسرانه و ناگهانی داروی اتوسوکسیماید بپرهیزید. قبل از قطع دارو حتماً با پزشک مشورت نمایید ممکن است لازم باشد این دارو به تدریج قطع شود تا احتمال بروز حملات صرعی کاهش یابد.
- این دارو را می توانید قبل یا بعد از غذا مصرف نمایید.هرگز کپسول اتوسوکسیماید را نجوید، آن را با آب قورت دهید.
مکانیسم اثر اتوسوکسیمید
- اتوسوکسیماید به کانال های کلسیمی حساس به ولتاژ نوع تی وصل شده و باعث تغییر ورود یون کلسیم به سلول های قابل تحریک می شود از طرفی باعث تغییر فرایندهای وابسته به کلسیم مانند انقباض ماهیچه ها , ترشح هورمون ها و نوروترنسمیترها , بیان ژن, تحرک سلول ها, تقسیم و مرگ آن ها می شود.
- داروی اتوسوکسیمید باعث مهار فرکانس های شدید و امواج مغزی مرتبط و تغییر هوشیاری می شود که در صرع پتیت مال بسیار رایج است. این دارو توسط مهار کورتکس مغز و افزایش آستانه تشنج توسط تحریک سیستم اعصاب مرکزی , شدت حملات صرعی را کاهش می دهد .
- بعد از مصرف خوراکی جذب داروی اتوسوکسیماید حدود 93 درصد است.در خصوص حجم توزیع, اتصال پروتئینی و راه دفع دارو اطلاعات دقیق در دسترس نیست. متابولیسم دارو کبدی و توسط آنزیم های سیتوکروم است. نیمه عمر اتوسوکسیمید حدود 53 ساعت است.
عوارض جانبی اتوسوکسیمید
اگر علائم حساسیت به دارو را دارید با مرکز اورژانس تماس بگیرید: کهیر، تنگی نفس، تورم صورت، لب، زبان، گلو.
هر علائم جدید یا بدتر شده را به پزشک خود اطلاع دهید: تغییرات در مود و رفتار، اضطراب، حمله پنیک، مشکلات خواب، تحریک پذیری، بی قراری، رفتار خصمانه، پرخاشگری، بیش فعالی (ذهنی یا جسمی)، افسردگی، افکاری در مورد خودکشی یا صدمه زدن به خود.
اگر علائم زیر را داشتید فورا با پزشک خود تماس بگیرید:
- تب، لرز، علائم آنفولانزا، گلو درد، احساس ضعف شدید
- گیجی، توهم، افکار و اعمال غیر عادی، ترس شدید
- بدتر شدن تشنج
- علائم شبه لوپوس: درد یا التهاب مفاصل همراه تب، تورم غدد، درد عضلانی، درد قفسه سینه، استفراغ، افکار و اعمال غیر عادی، رنگ پوست لکه دار
- علائم عفونت در بدن: تورم غدد، علائم آنفولانزا، کبودی و خونریزی راحت، بی حسی و مور مور شدن شدید، ضعف عضلانی، درد قسمت بالایی شکم، زردی پوست و چشم، درد قفسه سینه، سرفه جدید یا بدتر شده، مشکلات تنفسی
- واکنش پوستی شدید: تب، گلودرد، تورم صورت و زبان، سوزش چشم، درد پوست به دنبال بثورات پوستی قرمز یا بنفش (مخصوصا در قسمت بالای بدن و صورت) که باعث تاول و یا پوسته پوسته شدن پوست می شود.
عوارض جانبی رایج این دارو عبارتند از:
- ناراحتی معده، تهوع، درد شکم، کاهش اشتها
- اسهال، کاهش وزن
- سکسکه
- تورم زبان و لثه ها
- سردرد، سرگیجه، مشکلات تمرکز
- احساس خستگی
موارد منع مصرف و تداخل دارویی اتوسوکسیماید
