این دارو در نارسایی قلبی، درمان شوک و برونکواسپاسم استفاده می شود. ایزوپروترنول به فرم آمپول می باشد. تعیین دوز ایزوپروترنول به عهده پزشک معالج است. مصرف آمپول ایزوپروترنول عوارضی را به دنبال دارد. از شایع ترین عوارض ایزوپروترنول می توان به علائم مربوط به افت فشار خون اشاره کرد.
موارد مصرف، روش و دوزاژ ایزوپروترنول
- گشاد کننده برونش در برونکواسپاسم حین بیهوشی: 0.01 تا 0.02 میلی گرم ایزوپروترنول وریدی تجویز می شود.
- تحریک قلب در آریتمی: 0.02 میلی گرم ایزپروترنول داخل میوکارد یا 0.2 میلی گرم ایزوپروترنول به صورت عضلانی تجویز می شود.
مکانیسم اثر ایزوپروترنول
- مکانیسم ایزوپروترنول ناشی از اثر تحریکی این دارو بر روی رسپتورهای بتا آدرنرژیک آنزیم آدنیل سیکلاز داخل سلولی است که وظیفه این آنزیم کاتالیز واکنش تبدیل ATP به cAMP می باشد. افزایش cAMP منجر به مهار آزادسازی واسطه هایی می شود که باعث افزایش حساسیت سلول ها و به ویژه ماست سل ها شده و در نتیجه سبب شل شدن عضله صاف برونش می شود.
- ایزوپروترنول یک برونکودیلاتور با اثر انتخابی بر روی رسپتورهای بتا- دو-آدرنرژیک می باشد. این دارو در موارد برونکواسپاسم ناشی از بیماری های انسدادی ریوی به کار می رود.
فارماکوکینتیک ایزوپروترنول
- ایزوپروترنول در کبد و سایر بافت ها توسط آنزیم COMT متابولیزه می شود. این ترکیب برخلاف اپی نفرین و نوراپی نفرین به مقدار ناچیزی توسط آنزیم MAO متابولیزه می شود.
- متابولیسم اصلی آن کونژوگه سولفات و 3-O-متیل-ایزوپروترنول می باشد. طول اثر ایزوپروترنول در مقایسه با اپی نفرین ممکن است طولانی تر باشد.
- طول اثر آن در فرم وریدی 10 تا 15 دقیقه و نیمه عمر آن 2.5 تا 5 دقیقه است. دفع آن عمدتا کلیوی است (50 تا 80 درصد).
عوارض جانبی ایزوپروترنول
درد یا ناراحتی قفسه سینه، احساس سرما، تب، تشنج، اغتشاش شعور، افزایش حاد فشار خون، ضربانات نامنظم قلب، تاکیکاردی افزایش خطر بروز آریتمی بطنی، تغییرات خلق و خو، گرفتگی های عضلانی، تهوع و استفراغ، اشکال در تنفس، آهسته شدن ضربانات قلب، رعشه، اضطراب غیر عادی، عصبانیت یا بیقراری، بزرگ شدن غیر طبیعی مردمک چشم، تاری دید، سردرد و رنگ پریده شدن پوست، ضعف، برافروختگی یا قرمزی صورت یا پوست از عوارض جانبی مهم دارو هستند.
میزان و نحوه مصرف داروی اینداپامید
