نحوه پرورش و نگهداری گیاه ترون

ترون

نام علمی ترون Ligustrum vulgare وازجنس برگ نو یا ligustrum واز خانواده زیتون ها میباشد.گیاهی همیشه سبز-خزان پذیر است یعنی از دست دادن برگهای این گیاه بستگی به شرایط محیط دارد.در مکانهای سرد برگهایش را از دست می دهد امادر مکان های گرمتر گیاهی همیشه سبز است.رشد نسبتاسریعی دارد وحدود سه متر ارتفاع می یابددر بهار وتابستان گلهایی سفید رنگ بابویی نه چندان خوشایند دارد.

برگها 2.5الی 7سانتی مترطول دارند.میوه ها سیاه رنگ هستند.این گیاه در محیط ما با نام ترون نیز معرفی می گردد.گیاه برگ نویا ترون ابلق وسبز-درختچه نیمه خزان کننده با برگهای بیضی شکل کشیده و هرس پذیر و نوک دار میباشد.

این گیاه کم توقع و مقاوم در برابر سرما و شرایط نامناسب است. شمشاد برگ نو به صورت درختچه ای است و گاهی ارتفاع و عرض آن تا 5 متر هم می رسد. شاخ و برگ ها بسیار متراکم هستند. برگ ها همیشه یبز هستند. گل های ریز و سفیدی دارد که در انتهای شاخه ها ایجاد می سشوند. میوه ها مشکی و سفید هستند و توجه پرندگان را به خود جلب می کنند. این گیاه توانایی تحمل شرایط خشکی و شوری را دارد. گل های این گیاه مورد توجه پروانه ها و زنبور های عسل قرار می گیرد.

یکی از خصوصیات این گیاه آن است که گرد و خاک صدمه زیادی به آن ها نمی رساند ولی به طور کلی نیاز به آب زیاد داشته و در زمین های نسبتاً مرطوب رشد سریع و خوبی دارد. این گیاه بایستی بلافاصله پس از گلدهی هرس شود. توانایی رشد در هر شرایط خاکی را دارد و نیاز به مراقبت خاصی ندارد. خاک آن بایستی تا حدی مرطوب باشد.

شرایط مورد نیاز برای نگهداری ترون:

همانطور که می دانید تمامی گیاهان برای اینکه بتوانند روند رشد خود را به خوبی طی کنند نیاز به شرایطی دارند که شما بایستی آن را فراهم نمایید و به همین منظور در ادامه سعی داریم به بیان اصول پرورش و نگهداری گل ترون بپردازیم:

آبیاری:

گیاهان ترون معمولا نسبت به کم آبی تا حدودی مقاوم هستند. البته که گیاهان جوان را بایستی تا زمان استقرار در مکان کاشت به خوبی و با فواصل منظم آبیاری نمود تا بتوانند سیستم ریشه ای خود را درون خاک بگسترانند. توجه داشته باشید که اگر در روند آبیاری افراط کنید با مشکلاتی از جمله پوسیدگی طوقه و ریشه های گیاه مواجه خواهید شد و به همین خاطر توصیه می شود تنها زمانی اقدام به آبیاری نمایید که سطح خاک تا حدودی خشک شده باشد. حتی گیاهان بالغ را نیز زمانی می توانید آبیاری نمایید که بستر کامل خشک باشد.

دما و نور:

این گیاه زیبا معمولا گرمای فصل تابستان را به خوبی تحمل می کند البته به شرطی که در طول روز های گرم تابستانی نسبت به آبیاری آن ها دقت زیادی داشته باشید و زمانی که سطح خاک تقریبا خشک شد اقدام به آبیاری کنید.

همچنین در مناطقی که تابستان ها بسیار گرم است توصیه می شود گیاه خود را در مکانی بکارید که در تایم عصر از مقداری سایه برخوردار باشد تا لطمه ای به رشد آن وارد نشود. در مورد دمای ایده آل برای پرورش گل ترون باید به بازه دمایی ۱۰ الی ۲۵ درجه سانتی گراد اشاره کرد که گیاه می تواند در آن به خوبی رشد کند.

خاک:

توجه داشته باشید که در بستر کشت ترون باید از ترکیب خاک های قلیایی، لومی، باغچه ای و همچنین سنگین استفاده کنید تا پس از آبیاری آب اضافی به سرعت از گلدان خارج گردد و همچنین که بستر کشت باید از زهکشی ایده آلی نیز برخوردار باشد زیرا اگر چنانچه آب اضافی از درون بستر خارج نشود احتمال پوسیدگی ریشه و طوقه گیاه وجود دارد. به طور کلی می توانید هنگام آماده سازی بستر کشت این گیاه مقداری خاک معمولی همراه با پیت ماس و کود دامی پوسیده نیز به بستر اضافه نمایید.

کوددهی:

به طور کلی در مورد کوددهی گل ترون نیز می توانید در طول دوران رشد آن یعنی فصول بهار و تابستان دو الی سه مرتبه از کودهایی مانند فرمول ۲۰.۲۰.۲۰ استفاده کنید. همچنین به این نکته توجه داشته باشید که کوددهی بیش از حد می تواند موجب آسیب دیدن ریشه و در نتیجه کوتاهی قامت گیاهتان شود.

هرس کردن:

از آنجایی که پرورش گل ترون بسیار هرس پذیر است می توان آن را کوتاه تر از قامتی که به شکل طبیعی رشد می کند تربیت نمود. این گیاه را در هر زمانی از سال می توانید هرس کنید و در واقع هیچ محدودیت زمانی برای این کار وجود ندارد. همچنین برای عمل هرس نیز می توان با توجه به فرم و شکل اصلی گیاه شاخه هایی را که بیش از اندازه رشد کرده اند یا خارج از شکل اصلی بلند شده اند را تا جایی که نیاز است کوتاه کرد.

آفات

هیچ آفت و یا بیماری جدی متوجه این گیاه نیست اما می تواند به گال طوقه ای، لکه های برگی، پوسیدگی ریشه ای ، سوختگی و سفیدک پودری مبتلا شود. همچنین می تواند توسط شته ها، نماتود ها و کنه ها مورد حمله قرار بگیرد.

موارد استفاده

جهت حصار و پرچین بصورت کاشت ردیفی و توپر و بعنوان تک بوته تزئینی

تکثیر

این گیاهان را میتوان با استفاده از کاشت بذر و همچین قلمه تکثیر کرد. اگر میوه های تازه گیاه را در پاییز جمع کرده و قبل از اینکه پوشش آنها خشک شوند آنها را بکاریم میزان جوانه زنی نسبتا مناسب و بالا است و در چنین شرایطی بذرهای این گیاه نیاز به تیمار خاصی قبل از کاشت ندارند .

اما اگر پوشش میوه ها خشک شوند قبل از کاشت بذرها می بایست ابتدا میوه را در آب خیس کرد تا پوشش آنها نرم شوند سپس این پوشش را برداشت و بعد بذرها را کاشت. بذرها را در عمق 3-2 سانیتمتری و در مکانی بکارید که حدود 6 ساعت نور مستقیم آفتاب دارشته باشد. دمای مناسب جوانه زنی بذرها 10 الی 25 درجه سانتیگراد است.

قلمه ها را می توان از چوب نرم(چوب سبز ) این گیاه در طی بهار به طول حدود 10 سانتیمتر و یا قلمه های نیمه چوبی در تابستان و یا قلمه های چوبی در طی پاییز به طول 30-20 سانتیمتر تهیه کرد. البته این ارقام نسبی است اما توجه داشته باشید که بر روی قلمه حداقل دو گره باید وجود داشته باشد.

قلمه های سبز که زمان تهیه آنها در بهار است از نوک ساقه های جدید و جوان گیاه برداشته می شوند. قلمه های نیمه چوبی از ساقه هایی که کمی رسیده تر هستند (این ساقه ها خم می شوند اما در نهایت می شکنند) و قلمه های چوبی از ساقه هایی که به خوبی بالغ و رسیده هستند (این ساقه ها کمتر خم می شوند و با خم کردن زودتر از قلمه های نیمه چوبی می شکنند) تهیه می شوند.

توجه کنید که بخصوص برای تهیه قلمه های چوبی که در پاییز تهیه می شوند باید از ساقه هایی استفاده کرد که دارای گل و یا میوه نباشند. قلمه های تهیه شده از ساقه های دارای گل و میوه به میزان کمی ریشه زایی خواهند داشت. به طور کل قلمه های سبز که در بهار تهیه می شوند شانس بیشتری برای ریشه زایی در مقایسه با دو نوع دیگر قلمه (نیمه چوبی و چوبی ) دارند و به منظور افزایش شانس ریشه زایی در قلمه های نیمه چوبی و چوبی انها را به شکل پاشنه دار تهیه می کنند.

یعنی در قسمت پایین قلمه ، قسمتی از ساقه مسن تر نیز وجود دارد. یعنی اگر قلمه را از ساقه حاصل از سال جاری که اکنون بالغ و چوبی است تهیه می کنیم بخشی از ساقه سال قبل را نیز در قسمت پایین قلمه در نظر می گیریم و با وجود این قسمت ، قلمه را از گیاه مادری جدا می کنیم.

برش را از زیر گره یعنی ناحیه اتصال برگها به ساقه ها می زنیم و در قلمه هایی که برگ دارند، برگها را از یک دوم قسمت پایینی برگ جدا می کنیم. محیط کاشت قلمه ها را میتوان از پیت موس+ شن و یا پیت موس+ پرلایت به نستبهای مساوی تهیه کرد و حداقل تا یک سوم طول قلمه ها باید آنان را در محیط کاشت قرار داد.

همچنین استفاده از پودرهای (هورمونهای )ریشه زایی به رشد ریشه های قلمه های چوبی این گیاه کمک می کند.

همچنین کشیدن یک لایه پلاستیک شفاف بر روی بستر کاشت قلمه ها و قلمه ها به حفظ رطوبت هوای اطراف قلمه ها و ریشه زایی بهتر آنان کمک می کند که در این رابطه می توان از غبارپاشی روزانه نیز استفاده کرد.

دمای مناسب نیز 18 درجه سانتگراد است و در طی مدت ریشه زایی قلمه ها را به دور از نور مستقیم آفتاب اما در مکانی روشن قرار دهید. مدت ریشه زایی قلمه ها 12-5 هفته است.

نحوه پرورش و نگهداری گیاه آویشن