نحوه پرورش و نگهداری پنستمون

منشأ آن آمریکای شمالی است. گیاهی چندساله است که اغلب به صورت دو ساله پرورش داده می شود. برگ های آن نیزه ای شکل، بدون دمیرگ یا دارای دمبرگ بوده و به صورت متقابل یا فراهم و گاهی متناوب روی شاخساره قرار می گیرند.

پرورش پنستمون

نام انگلیسی : Penstemon Heterophyllus

خانواده : بارهنگ – Plantaginaceae

بومی : آمریکای شمالی

پنستمون هتروفیلوس گونه ای شناخته شده از گیاهان زینتی مناطق با شرایط آب و هوایی گوناگون جهان از جنس Penstemon در خانواده Plantaginaceae بومی کالیفرنیا و رشته کوه بزرگ ساحلی و کوهپایه های شمال سیرا نوادا در ایالات متحده می باشد.

یکی از اسامی آن “گل گاو زبان هندی” است. این گیاه که معمولا به عنوان یک گیاه زینتی تکثیر میشود یک گیاه با رشد آهسته در ماه های زمستان و متوسط در بهار و تابستان است.

این گیاه در بسیاری از انواع زیستگاه های محلی از علفزار ها تا جنگل های انبوه یافت میشود. این گیاه چند ساله در تولید ساقه راست ، قوی است و به راحتی بیش از یک متر در ارتفاع رشد میکند.

برگ های آنها در شکل و شمایل متغیر هستند و ممکن است نزدیک به 10 سانتی متر طول داشته باشند.

گل آذین آن که از تولید چندین گل دهان باز لوله ای شکل تشکیل شده تا 4 سانتی متر طول دارد. رنگ این گل ممکن است از سایه آبی مایل به بنفش تا نزدیک به قرمز باشد که از فروردین تا تیر نمایان میشود.

دامنه عمر پنستمون میتواند تا حدود (30 سال) باشد. این گیاه به طور گسترده در تپه های خشک و همچنین محدوده ساحل یافت میشوند.

پنستمون هتروفیلوس خورشید کامل را دوست دارد و متحمل به خشکسالی است. همچنین به خاک با زهکشی خوب نیاز دارد (خاک قلیایی و خاک رس با PH بین 6 تا 7.5 پیشنهاد میشود).درجه حرارت متوس محیط در فصول سرد و گرم سال در محدوده 5 تا 25 در جه سانتیگراد میباشد.

بارش در مناطق بومی این گیاه در حدود 12 تا 30 اینچ می باشد. این گیاه در مناطق با شرایط بومی خود بسیار پایدار است و تقریباً هیچ نیازی به نگهداری و رسیدگی مخصوص ندارد.

تکثیر پنستمون با کاشت بذر در بهار یا پائیز و همچنین تهیه قلمه چوب نرم از ساقه هائی که گل نمی دهند در اواسط تابستان امکان پذیر است.

نحوه پرورش و نگهداری تیلاندزیا

برگ های گیاه پنستمون :

برگ های گیاه پنستمون نیزه ای شکل هستند.این برگ ها ممکن است بدون دمبرگ یا دارای دمبرگ باشند و به صورت متقابل یا فراهم و گاهی متناوب روی شاخساره قرار می گیرند.برگ ها ممکن است نزدیک به ۱۰ سانتیمتر طول داشته باشند.

گل های پنستمون:

گل های گیاه پنستمون لوله ای تا قیفی و یا زنگوله ای شکل هستند.گل ها دارای دو لب هستند که لب بالایی به طور معمول دو قسمتی و لب پایینی سه قسمتی است و به صورت خوشه ای یا سنبله ای به رنگ سفید،صورتی،بنفش یا ارغوانی روی گیاه ظاهر می شوند.گل ها ممکن است تا چهار سانتیمتر طول داشته باشند.

نور مورد نیاز گیاه پنستمون :

گل پنستمون به نور نسبتاً زیاد و محل آفتابی نیاز دارد.بنابراین گلدان این گیاه را پشت پنجره های آفتاب گیر در ضلع جنوبی و یا شرقی آپارتمان قرار دهید.

آبیاری گیاه پنستمون :

این گیاه نیاز آبی کمی دارد بنابراین نباید زیاد آبیاری شود.گلدان این گیاه را در تابستان هفته ای یک بار و در زمستان هر پانزده روز یک بار آبیاری کنید و در فواصل بین آبیاری ها اجازه دهید سطح خاک خشک شود.

خاک مورد نیاز گیاه پنستمون:

این گیاه به خاک حاصلخیز با زهکشی خوب و مناسب نیازمند است.برای جلوگیری از آسیب ناشی از سرما در مناطق سرد باید در زمستان با خاکپوش پوشانده شود.خاک قلیایی و خاک رس با اسیدیته حدود ۶ تا ۷٫۵ برای آن پیشنهاد می شود.خاک مناسب برای رشد و پرورش این گیاه مخلوطی از دو قسمت خاکبرگ کاملا پوسیده، یک قسمت خاک باغچه و کمی ماسه است.

تکثیر گیاه پنستمون :

گیاه پنستمون با روش های کاشت بذر،تقسیم بوته و قلمه قابل(تهیه قلمه چوب نرم از ساقه هایی که گل نمی دهند) تکثیر و افزایش است.بذر آن اواخر تابستان کاشته شده و نشای آن در پاییز به زمین اصلی منتقل می شود که بدین طریق در تابستان سال بعد به گل خواهد رفت.

گلدهی

با کاشت بذر در پاییزاز اواخر بهار تا اواخر پائیز گل می دهد.

نیازها

بسته به گونه، در مقابل سرما مقاوم یا نیمه مقاوم است. نیاز به خاک حاصلخیز با زه کشی خوب و محل آفتابی دارد. برای جلوگیری از آسیب ناشی از سرما در مناطق سرد باید در زمستان با خاکپوش پوشانده شود. برای حفظ قدرت گیاه، در آخر فصل قسمت هوایی باید حذف شود.

افزایش

با کاشت بذر، تقسیم بوته و قلمه قابل افزایش است. بذر آن اواخر تابستان کاشته شده و نشاء آن در پائیز به زمین اصلی منتقل می شود که با این کار در تابستان بعد به گل می رود.

نحوه پرورش و نگهداری آگاو