فیلم نیترام (Nitram) محصول سال 2022 استرالیا و به زبان انگلیسی می باشد. موضوع جذاب این فیلم درمورد زندگی و رفتارهای یک مرد جوان و آشفته به نام نیترام است. وقایعی که در زندگی نیترام اتفاق افتادند، منجر به قتل عامی وحشتناک در استرالیا شد. فیلم جدید جاستین کورزل فیلمی قابل بحث است و به رویدادی می پردازد که بر اساس دنیایی واقعی است. این فیلم به زندگی مارتین برایانت می پردازد که مرتکب بدترین قتل عام در تاریخ استرالیا شد: قتل عام پورت آرتور در سال 1996.
داستان فیلم نیترام 2021 (Nitram)
فیلم نیترام (Nitram) در دهه 1990 و حومه استرالیا می گذرد. فردی منزوی و افسرده به نام نیترام شخصیت اصلی این فیلم است. او به همراه پدر و مادرش زندگی می کند و نمی تواند خود را عضوی از جامعه بداند. نیترام به طوری ناگهانی زنی به نام هلن را ملاقات می کند. هلنا نیز مانند نیترام فردی منزوی است و این دو اشتراکاتی را با یکدیگر دارند. فیلم درام و مهیج استرالیایی به نام ساعت نا امیدی 2022 (The Desperate Hour) پیشنهاد ما به شما است. در ادامه فیلم نیترام (Nitram) هلن و نیترام رابطه خوبی را با یکدیگر آغاز می کنند. نیترام حس شادی را پس از سال ها به دست می آورد اما این خوشبختی پایدار نیست. دوستی آن ها به پایانی غم انگیز می رسد و هلن از دنیا می رود. مرگ هلن تاثیرات وحشتناکی بر زندگی نیترام داشت و او را از قبل نیز تنهاتر و عصبانی تر کرد. رفتارهای او به اوج می رسند و دست به یک قتل عام وحشتناک می زند.
- ژانر فیلم : هیجان انگیز
- مخاطب : مناسب برای همه سنین
- سال انتشار : 2021
- امتیاز IMDB 5.9
- محصول : استرالیا
- کارگردان : Justin Kurzel
- ستارگان : Essie Davis, Caleb Landry Jones, Anthony LaPaglia
- مدت زمان : 1 ساعت و 50 دقیقه
نقد فیلم نیترام 2021 (Nitram)
شاید تحلیل فیلم نیترام 2021 کار آسانی به نظر برسد: قصه ای سر راست که بر اساس واقعیت است، روایتی روان و کم افت خیز و قابل پیشبینی و بازی هایی استاندارد و باورپذیر. اما درین فیلم نکات خوب و بد بسیاری نهفته است که در ادامه نقد فیلم نیترام 2021 به آن خواهم پرداخت.
نیترام در مورد اتفاقی است که طی آن برایانت 35 نفر را به قتل رساند و 23 نفر دیگر را در شهر کوچک تاسمانی زخمی کرد. شان گرانت فیلمنامه نویس که نویسندگی Snowtown و True History of Kelly Gang دو فیلم دیگر به کارگردانی کورزل را نیز در کارنامه خود دارد، روایت نیترام را به شیوه ای بسیار خودآگاه می سازد و هشیار است که هر سکانسی که می نویسد آبستنِ سکانس بعدی و در نهایت انتهای دراماتیک فیلم است. فیلم با مستندی خبری از نیترام واقعی آغاز می شود و جمله ی این داستان واقعی است ما را برای دیدن یک داستان واقعی آماده می کند. اولین برخورد ما با نیترامِ بازیگر و میمیک هایش رگه های روان پریشی او را در ما بیدار می کند. فیلم نیترام نقدپذیر به نظر می رسد.
کارگردان فیلم جاستین کورزل در حال ساخت فیلم Nitram گفت: “به طرز باورنکردنی از او می ترسیدم” این یک مصاحبه با جنبه عوام فریبانه به نظر نمی رسد چرا که واقعا نیترام ترسناک است. از راه رفتنش تا نگاه کردنش. نیترام بمبی ساعتی به نظر می آید که هر آن انتظار ترکیدنش می رود.
او مانند داوود گوژپشتِ هدایت است. داوود به واسطه ظاهرش و نیترام به واسطه رفتار نامتعارف و هایپراکتیوش از جامعه ترد شده و هیچ دوستی ندارد. مردی مسلح و تنها و کنجکاو را تصور کنید که به تخته های موج سواری نگاه می کند و مادرش (با بازی جودی دیویس) از این تفریح سالم او را نهی می کند (“من مادرت هستم من تو رو دوست دارم اما موج سواری برای تو نیست”). و شاید همان سوال قدیمی در ذهن شکل بگیرد: “اگر هیتلر در مدرسه هنر پذیرفته می شد سرنوشته بشریت تغییر می کرد؟” این یک نمونه اولیه در مورد برخورد با مضامین محتوایی فیلم نیترام است.
با بررسی نیترام می بینیم که تلاش نیترام برای فرار از انزوا رنگ و بوی جلب توجه و کولی بازی و رفتارهای نامتعارف به خود گرفته. یعنی تا اینجای کار اکتسابی است اما جالب است بدانید ژنِ سایکوپدی در برخی انسان ها وجود دارد و این مسئله با شناسایی زودتر از فاجعه قابل درمان است. این ژن در نیترام به غایت موجود است. رگه هایی ازین ژن را در مادرش هم می بینیم. البته به نظر می رسد مادر توانسته هیجانات سادیستی خود را سرکوب کرده است. سکوت او در هنگام کتک خوردن شوهرش به دست نیترام و خون سردیش به هنگام مرگ او گواه این مطلب است.
نیترام در روند داستان پیش می رود تا جایی که با هلن آشنا می شود. این اولین نقطه عطف داستان فیلم نیترام است. هلن همانند نیترام از مشکلات عدیده روانی رنج می برد و دیوانه چو دیوانه ببیند خوشش آید. رابطه نامتعارفی بین نیترام و هلن برگزار می شود که برای بنده بسیار لذت بخش بود. ازین جهت که کارگردان با هوشمندی تمام پیش زمینه را در دل فیلم کاشته بود و وقتی این دو با همدیگر دوست می شوند این رابطه نامتعارف به هیچ وجه مخاطب را آزار نمی دهد و به شعور مخاطب توهین نمی کند.
به نظر می رسد هلن شوگر مامامی نیترام شده (بدون معاشقه) و به واسطه ریخت و قیافه جذاب نیترام از او خوشش می آید. در حدی که تمام رفتارهای غریبش از نظر هلن عادی به نظر می آیند. البته از جهت روانی زنی تنها و پولدا در دهه 60 زندگی اش راه های زیادی را برای ورود به ذهنش باز گذاشته.
دراین بین نمی توانم از دیالوگ ملال آور میان هلن و مادر نیترام به راحتی گذر کنم. در کل این فیلم عاری از ریتم و تپمو است و داستان و انتهای احتمالا دراماتیکش است که انسان را با فیلم همراه می کند. حالا نمی دانم در کنار این ریتمِ صفر کارگردان چطور و با چه دل و جراتی دیالوگی را به تصویر می کشد که ریتم را وارد شتاب منفی می کند. مقصودم دیالوگی است که در کافه میانشان در حال ردو بدل شدن است و مادر نیترام سعی می کند از جنس رابطه این دو خبردار شود. اولین تضاد میان نیترام و هلن بر سر اسلحه است. هلن شخصیتی آرام و صلح جو است و نیترام متضادِ او. این تضاد پیش می رود و هلن با اصرار سعی در نفهمیدن پتانسیل خراب کاری نیترام دارد. تا جایی که نیترام با دیوانه بازی هایش هلن را به کشتن می دهد.
این جا نقطه عطف دوم فیلم است. نیترام اولین قتلش را انجام می دهد. قتلی غیر عمد که روان نیترام را تحت تاثیر قرار می دهد و او با عذاب وجدانِ ناشی از این حادثه جریح تر از قبل می شود. این جراحت تا جایی پیش می رود که او قتل های دوم سوم و دسته جمعی خود را مرتکب می شود. موجی بودن موهای نیترام قرابت جالبی با رفتارِ موجیِ او و حتی علاقه اش به امواج و موج سوای دارد.
اولین چیزی که در فرم جلب توجه می کند استفاده از رنگ های سرد در فیلم است. استفاده خوب و بجا از مناظر لوکیشنی که در آن فیلم برداری اتفاق می افتد هم تحسین برانگیز است. قاب های خلاقانه تک و توک در فیلم دیده می شود و کارگردان اور شولدرهای مدرن و چشم نوازی را فیلم برداری کرده است. در برخی از اور شولدرها سه نفر را می بینیم: کسی که شانه و پشتش در تصویر است (فلو)، کسی که در میانه نشسته (فلو) و کاراکتر هدف در منتهی الیه تصویر (فوکوس).
قتل های دوم و سوم نیترام در سکانس پلانی جذاب به بیننده عرضه شد: دوربین روی صندلی پشت ماشین ثابت است. نیترام پیدا می شود اسلحه را برمی دارد می رود انتقام پدرش را از مالکان خانه ای که پیشتر پدرش می خواست آن را بخرد، می گیرد و می آید و ماشین را روشن می کند و می رود. به همین سادگی و با نهایت جذابیت می توان یک صحنه قتل را نشان داد (برسد به دستِ مسعود کیمیایی).
بازیگر فیلم نیترام، Caleb Landry Jones به خاطر بازی بی تکلفش که بدون اغراق های مرسومِ این نوع نقش ها می باشد، قابل تحسین است. او به خوبی و روان بازی می کند و تکنیکی که در بازی به نمایش می گذارد آموزشی است. در نهایت باید اذعان کرد این فیلم بی ادعا و با رگه های روان شناسانه بود. مختصر و مفید خودش را ایراد کرد و از دنیای ذهنی مان خارج شد. البته آثار خوبی هم روی آن گذاشت.
لیست عوامل و بازیگران فیلم نیترام Nitram 2022
فیلم نیترام (Nitram) به کارگردانی جاستین کورزل (Justin Kurzel) و فیلم نامه ای از شان گرانت (Shaun Grant) می باشد. تهیه کنندگان این فیلم شان گرانت، نیک باتزیاس (Nick Batzias)، ویرجینیا ویتول (Virginia Whitwell) و جاستین کورزل هستند. جد کورزل (Jed Kurzel) آهنگساز فیلم نیترام می باشد.
بازیگران فیلم نیترام (Nitram): کالب لندری جونز (Caleb Landry Jones) در نقش نیترام، جودی دیویس (Judy Davis) در نقش مادر، آنتونی لاپاگلیا (Anthony LaPaglia) در نقش پدر، فیبی تیلور (Tayor Riley) در نقش رایلی، اسی دیویس (Essie Davis) در نقش هلن، شان کینان (Sean Keenan) در نقش جیمی، اتان کووک (Ethan Cook) در نقش معلم هستند.
درباره کارگردان
جاستین دالاس کرزل کارگردان سینما و تلویزیون، در سال 1974 چشم به جهان گشود. جاستین دالاس کرزل (انگلیسی: Justin Dallas Kurzel ؛ زادهٔ ۳ اوت ۱۹۷۴) کارگردان فیلم و فیلم نامه نویس اهل استرالیا است. از فیلم هایی که وی در آن ها نقش داشته است، می توان به تاریخچه حقیقی دار و دسته کلی، اساسینز کرید، مکبث و چرخش اشاره نمود. از مهم ترین آثار جاستین کورزل می توان به تاریخچه حقیقی دار و دسته کلی، اساسینز کرید، مکبث و چرخش اشاره نمود.
نقد فیلم هویت Identity
