آبله مرغان یکی از بیماری های شایع ویروسی می باشد که عامل آن ویروس واریسلا زوستر از خانواده هرپس ویروس ها بوده. اغلب علائم آبله مرغان شامل علائم بالینی خفیف تا متوسط بدون عوارض جدی حاد در کودکان بوده است. شیوع بیماری در کشورهایی مانند ایران که بیماری در آنها بصورت اپیدمیک تظاهر میکند اغلب فصلی و بیشتر در فصل بهار می باشد و در کشورهایی که به علت واکسیناسیون روتین کودکان بیماری بصورت تک گیر واندمیک بروز می کند ارتباط چندانی با تغییرات فصلی ندارد.
علائم آبله مرغان
بثورات پوستی خارش دار شایع ترین علامت آبله مرغان است؛ با این حال ویروس عامل بیماری چند روز قبل از ظهور جوش ها وارد بدن می شود و احتمالا ابتدا علائم دیگری ازجمله تب، سردرد و بی اشتهایی را تجربه می کنید.
حدود دو روز بعد از مشاهده ی این علائم، جوش ها در سراسر بدن ظاهر می شود. دانه ها یا جوش های آبله مرغان از شروع گسترش تا بهبودی سه مرحله را طی می کنند. این مراحل به ترتیب زیر است:
- گسترش برجستگی های قرمز یا صورتی رنگ در سراسر بدن؛
- تاول هایی که مایع درون آنها خارج می شود؛
- خشک شدن و التیام یافتن جوش ها.
بثورات پوستی که در سطح بدن ایجاد شده اند این سه مرحله را به طور هم زمان پشت سر نمی گذارند و در طول دوره ی بیماری جوش های تازه ظاهر خواهد شد. تا زمانی که جوش های روی بدن خشک نشده و التیام نیافته اند، بیماری می تواند به دیگران سرایت کند.
برای تسکین خارش پوست علاوه بر استفاده از آنتی هیستامین ها یا پمادهای موضعی، می توانید این کارها را نیز انجام بدهید:
- حمام کردن با آب ولرم؛
- استفاده از لوسیون های بدون بو؛
- پوشیدن لباس های نازک و نرم.
علائم بیماری آبله مرغان عبارتند از:
- تب
- از دست دادن اشتها
- احساس خستگی مفرط
راهکارهای پیشگیری از آبله مرغان
در جوامعی که واکسن این بیماری وجود ندارد نباید به فردی که به آبله مرغان مبتلا شده است نزدیک شد، زیرا قابلیت انتقال بیماری بسیار بالاست؛ حتی باید از دست زدن به سطوحی که فرد بیمار با آنها تماس داشته است به شدت خودداری کرد. درمان در افرادسرطانی و زنان باردار اگر به این بیماری مبتلا شوند بسیار مشکل خواهد بود؛ بنابراین این افراد باید بیشتر احتیاط کنند.یکی دیگر از راه های پیشگیری ۲ دوز واکسن در فاصله ۳ ماه در بزرگسالان است. نوع دیگری از واکسن به نام زونا وجود دارد که دوز کمتری دارد و برای افراد بالای ۵۰ سال تزریق می شود.
همچنین یک نوع هموگلوبین خاص به افرادی که پر خطر هستند و در معرض این بیماری قرار گرفته اند هم تزریق می شود؛ این هموگلوبین برای افرادی است که سیستم ایمنی بدنشان پایین آمده است و مبتلا به سرطان هستند، همچنین افرادی که پیوند عضو انجام دادند و زنان باردار باید از این هموگلوبین استفاده کنند تا احتمال ایجاد بیماری در آنها کم شود یا در صورت مبتلا شدن به آبله مرغان، عوارض آن کاهش یابد و در زنان باردار از احتمال انتقال به جنین پیشگیری شود.
برای درمان آبله مرغان دارو هایی وجود دارد که توسط پزشک تجویز می شود. آبله مرغان در سنین زیر ۱۵ سال معمولا نیاز به درمان ندارد، زیرا بیماری خود به خود بهبود پیدا می کند، ولی در افراد بالای ۱۵ سال و افرادی که سیستم ایمنی بدنشان ضعیف است، همچنین زنان باردار باید حتما درمان صورت گیرد. دوره درمان ۷ تا ۱۰ روز است و حتما باید در ۲۴ تا ۴۸ ساعت اول انجام شود، زیرا پس از آن ضایعات به سمت خشکی می روند و درمان فایده ندارد.
اولین کار در این زمینه این است که از طرف بیمار یا اطرافیان این جوش ها به هیچ وجه دستکاری نشوند؛ همچنین بدون استفاده از کیسه یا لیف روزانه یکبار دوش گرفته شود.اقدام بعدی برای مراقبت از پوست در دوران ابتلا به بیماری آبله مرغان این است که از کرم های مناسب که روند ترمیم پوست را تسریع می کنند، استفاده شود؛ اگر جوش ها خیلی وسیع و روی پوست زیاد باشد بهتر است با یک متخصص پوست و مو مشورت شود، در غیر این صورت ممکن است جای جوش بر روی صورت و بدن باقی بماند.۲ تا ۳ هفته پس از استفاده از ترمیم کننده مناسب، پوسته های قهوه ای بر روی پوست نمایان می شود؛ هیچ وقت نباید آنها را دستکاری کرد زیرا این پوست ها خود به خود می ریزند و با کرم ترمیم کننده بهبود پیدا می کند. ممکن است برخی از جوش ها عمیق باشند و بعد از ۳ تا ۶ ماه و در روند ترمیم طبیعی پوست این نوع جوش ها درمان نشود؛ در این حالت باید به پزشک مراجعه کرد و در صورت نیاز درمان های تکمیلی استفاده شود؛ پزشک متخصص متناسب با عمق اسکار جوش و با توجه به سن و نوع پوست بیمار داروی مناسب را تجویز می کند.
