به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، عبدالرضا فرجی راد در روزنامه اعتماد نوشت: دونالد ترامپ، رييس جمهور امريكا تصور مي كرد كه در انتخابات سال جاري با تكيه بر دستاوردهاي اقتصادي و ايجاد فرصت هاي شغلي مي تواند در انتخابات پيروز شود، اما بر خلاف انتظار او وقوع سلسله رويدادهايي باعث شد آثار بسياري از دستاوردهاي اقتصادي و داخلي او از بين برود، در نتيجه در آستانه انتخابات، دولتمردان خود را براي دستيابي به يك نتيجه قابل اتكا در سياست خارجي براي انتخابات، بسيج كرده است. مهم ترين دستاورد ترامپ كاهش نرخ بيكاري در امريكا بود، اما بر اثر همه گيري ويروس كرونا گفته مي شود كه تا 30 ميليون نفر به رقم بيكاران در امريكا افزوده شده است و تحليلگران پيش بيني مي كنند تا 10 سال ديگر، حتي بر اساس برخي تحليل هاي بدبينانه تر تا 40 سال ديگر، صدمات اقتصادي همه گيري بيماري كرونا قابل جبران نيست.
اين در حالي است كه هنوز همه گيري كرونا ادامه دارد و گفته مي شود در ماه هاي پيش رو ممكن است 100 هزار نفر ديگر به تلفات حاصل از اين بيماري در خاك امريكا اضافه شود. اينها سلسله بحران هاي داخلي امريكا هستند كه هيچ چشم انداز اميدواركننده اي براي حل آنها تا چهار ماه ديگر يعني زمان انتخابات وجود ندارد. دونالد ترامپ تا زمان انتخابات نه مي تواند مسائل سلامتي ناشي از شيوع ويروس را حل و فصل كند، نه توان بازسازي اقتصادي و كاهش مجدد نرخ بيكاري دارد و همزمان با اعتراضات و انتقادها در مورد خشونت پليس و نژادپرستي سازمان يافته در كشور نيز مواجه شده است. شيوع گسترده بيماري كرونا و اعتراضات در سراسر كشور باعث تنش ميان رييس جمهور با شهرداران و فرمانداران در نقاط مختلف كشور شده است، موضوعي كه مي تواند در محبوبيت ترامپ و ميزان آراي او در ميان راي دهندگان جمهوري خواه هم اثر منفي داشته باشد. در نتيجه اين اتفاق ها ترامپ مجبور شده است تا در آستانه انتخابات بر سياست خارجي تمركز كند، تا بتواند از طريق دستاوردهايي در خارج از كشور بخشي از اين معضلات و كسري هايي را كه در مسائل داخلي با آن مواجه شده است، پنهان كند.
ترامپ براي رسيدن به دستاوردي فوري در آستانه انتخابات، سه پرونده اصلي و يك موضوع فرعي را هدف گذاري كرده است. نخستين مساله پيش روي سياست خارجي ترامپ موضوع جمهوري اسلامي ايران و برجام است، دومين پرونده مساله خروج نظاميان امريكايي از افغانستان و سومين موضوع كاهش حضور نظاميان در عراق است و پرونده حاشيه اي كه ترامپ چندان اميدي به حل و استفاده از آن در انتخابات ندارد، مساله چين است كه از طريق اتهام زني ها به چين در مورد شيوع بيماري كرونا و همچنين افزايش حضور نظامي امريكا پيرامون چين كه تا زمان انتخابات قطعا تكيه بر آن بيشتر مي شود. خروج نظاميان امريكا از افغانستان و مساله جنگ هاي بي پايان، موضوعي بود كه در انتخابات قبلي از سوي ترامپ به عنوان يك شعار كليدي مطرح شده بود. در آستانه انتخابات آبان ماه، ترامپ تلاش ها براي اجراي توافقش با طالبان را تشديد كرده است تا بتواند در كارزار تبليغاتي خود براي انتخابات ادعا كند كه طولاني ترين جنگ فرامرزي تاريخ امريكا را پايان داده است.
به نظر مي رسد كه بسيج نيروها براي اجراي توافق با طالبان، تا حدودي نتيجه بخش بوده است، او توانسته دولت افغانستان را به اجراي تعهداتي كه از طرف آنها به طالبان داده است، قانع كند. كابل تاكنون 3000 جنگجوي طالبان را از زندان آزاد كرده است و تاكيد كرده كه 2000 زنداني ديگر را نيز در روزهاي آينده آزاد خواهد كرد. طالبان هم با لحن مثبتي در مورد آينده مذاكرات با كابل سخن مي گويد. در پرونده عراق هم امريكايي ها شتاب زده مذاكرات امنيتي را با دولت جديد آغاز كرده اند. به رغم اينكه دولت عراق به تازگي تكميل شده است، اما امريكايي ها مذاكرات سطح بالا را با دولت تازه بغداد آغاز كرده اند. مذاكراتي كه به نظر مي رسد هدف از آن اين باشد كه پايان كارزار مبارزه با داعش و خروج اكثر نظاميان امريكايي از عراق، نتيجه دلخواه ترامپ از آن باشد. از اين طريق دونالد ترامپ مي تواند در كارزار تبليغاتي خود مدعي شود كه نه تنها كارزار مبارزه با تروريسم در عراق را تكميل كرده و در آن پيروز شده، بلكه نظاميان امريكايي را نيز از سرزمين هاي دوردست به خانه بازگردانده است.
پرونده ديگري كه ترامپ براي به دست آوردن دستاوردي در سياست خارجي روي آن تكيه كرده، پرونده ايران و پايان دادن به برجام است. ترامپ در انتخابات پيشين، برجام را «بدترين توافق تاريخ» معرفي كرده بود و بعد از آنكه دو سال پيش اعلام كرد از اين توافق خارج شده است، به شهروندان امريكايي وعده داد كه «يك توافق بهتر» با ايران انجام دهد. در اين دو سال، ترامپ نه تنها هنوز موفق به از بين بردن كامل برجام نشده است، بلكه هيچ نشانه اي مبني بر موفقيت او در توافق با ايران هم وجود ندارد. در آستانه انتخابات، دستگاه سياست خارجي دولت ترامپ به دنبال اين است كه با فشار به سازمان ملل متحد و آژانس بين المللي انرژي اتمي گزارش هايي ضدايراني توليد كند. اخيرا در گزارش آژانس شاهد بوديم كه به برخي موارد منفي عليه ايران اشاره شده كه مثلا در يكي، دو تا از تاسيسات اجازه بازرسي داده نشده يا براي بازرسان امكانات كافي فراهم نكرده است، همزمان در دبيرخانه سازمان ملل هم گزارشي به امضاي دبيركل سازمان ملل متحد آماده شده است كه در آن ادعا شده برخي از تسليحاتي كه در موشك باران تاسيسات نفتي عربستان سعودي مورد استفاده قرار گرفته اند «منشا ايراني» دارند.
هر چند نه گزارش آژانس تا جايي پيش رفته است كه ايران را به انحراف از NPT متهم كند و نه گزارش دبيركل ايران را به دست داشتن مستقيم در حمله عليه سعودي متهم نكرده است. امريكا با اين گزارش ها تلاش مي كند تا براي همراهي كشورها با طرح خود در شوراي امنيت براي تمديد تحريم هاي تسليحاتي عليه ايران، شواهد و اسناد آماده كند تا اقدام عليه ايران در شوراي امنيت ظاهري حقوقي پيدا كند. در چنين شرايطي، كشورهايي كه ممكن است در شوراي امنيت سازمان ملل متحد حامي ايران محسوب شوند، در صورت ارايه شواهد و اسناد بيشتر، هر چند ساختگي يا دستكاري شده، از اقدام قاطع در مقابله با طرح امريكا باز بمانند.
من تصور مي كنم كه روس ها تاكنون تلاش هاي خودشان را براي جلوگيري از صدور قطعنامه اي ضدايراني در شوراي امنيت ادامه داده اند و در حال رايزني براي جلوگيري از مطرح شدن چنين قطعنامه اي هستند، اما امريكا هم تلاش مي كند كه روسيه و چين را در حمايت از ايران سست تر كند و آنها را در موقعيت سختي قرار دهد. به اضافه اينكه واشنگتن نمي خواهد با اقدام بدون پيش زمينه باعث شود كه متحدان اروپايي اش مستقيما و بلافاصله در جبهه روسيه و چين قرار بگيرند.
ايران عكس العمل خودش را به گزارش اخير منتسب به دبيركل سازمان ملل متحد نشان داده و از قبل هم اعلام كرده است كه حتي اگر امريكايي ها بتوانند ديگر كشورها را قانع به اقدامي ضدايراني كنند، كار به همانجا ختم نمي شود و ايران اقدامات تقابلي سخت تر و جدي تري را پيش بيني كرده است كه در صورت تصويب تحريم هاي جديد در شوراي امنيت اجرايي خواهد كرد. به گمان من، دولت ترامپ بيش از آنكه به تصويب قطعنامه عليه ايران در شوراي امنيت دل بسته باشد، اميدوار است كه با جدي تر شدن تهديد به چنين اقدامي، ايران را وادار به مذاكره و توافقي تا پيش از انتخابات در امريكا كند. آغاز مذاكره با تهران، به جاي تصويب قطعنامه و تمديد تحريم تسليحاتي مي تواند يك دستاورد قابل اتكا و قابل تبليغ براي ترامپ در انتخابات باشد.
به نظر مي رسد هر اقدامي كه اكنون از سوي ترامپ در حوزه سياست خارجي انجام مي شود، يك اقدام انتخاباتي است كه براي انتخاب مجدد او به عنوان رييس جمهور است. دونالد ترامپ، با از دست دادن دستاوردهاي داخلي اش، در آستانه انتخابات شتابزده به دنبال دستاوردي در سياست خارجي است تا بتواند به عنوان برگ برنده انتخاباتي رو كند.
