معرفی و نقد و بررسی کامل بازی کامپیوتری WHAT REMAINS OF EDITH FINCH

قول می دهیم مجذوب این بازی می شوید.

بازی What Remains of Edith Finch در همان دقایق اول شما را مجذوب خودش می کند. اولین قدم های ایدث در جنگل که به خانه ی اجدادی خانواده ی فینچ منتهی می شود، سرشار از رمز و راز است و جذابیت روایت داستان و نحوه ی نقش بندی مونولوگ های او روی محیط بازی انگیزه ای است که ما را برای گره گشایی از داستان این خانواده به جلو می کشاند. ایدث فینچ دختر ۱۷ ساله ی این خانواده و ظاهراً آخرین بازمانده ی آن، پس از سال ها به خانه برگشته تا سر از رازهای ناگفته ی خانواده اش درآورد. در اولین برخورد با خانه ی خانواده ی فینچ مورد غیر عادی ای نمی بینیم اما هرچه که جلوتر می رویم، بیشتر به پیچیدگی های اعضای مفقود این خانواده پی می بریم. در نگاه اول با خانواده ی شلوغ و روابط پیچیده ای طرفیم اما به لطف شجره نامه ایی که در منوی بازی تعبیه شده، می توان از روند پی ریزی داستان به طور دقیق تری آگاه شد. ایدث در طول گشت و گذارهای خودش در اتاق های خانه ی فینچ ها، سرگذشت و خاطرات تک تک اعضا را بازگو می کند و ضمن مرور خاطرات، از حقایقی آگاه می شود که تا پیش از این سربسته باقی مانده بودند.

خاطرات یک خانواده

اینجاست که پای گیمر به عنوان عامل تأثیرگذار در بازی به میان می آید. قرار نیست سرنوشت اعضای خانواده را با انتخاب هایمان رقم بزنیم یا با دیالوگ های مختلف روبه رو شویم، فقط ایدث را در بازگویی خاطرات خانواده اش همراهی می کنیم و همراه او به کمک یادداشت ها و وسایل خاطره انگیزی که در گوشه و کنار خانه پیدا می شود سراغ ناگفته ها و تاریخچه ی این خانواده می رویم. شاید در نگاه اول هیچکدام از این ها جذاب به نظر نرسند، شاید فکر کنید با یک «شبیه ساز راه رفتن» دیگر طرف هستید که نه ارزش ۲۰ دلار را دارد نه دو سه ساعت وقتتان را. اما اگر به بازی وقت بدهید، یکی دو خاطره ی اول را که بازی کنید و نبوغ سازندگان را در طراحی مرحله ببینید بدون شک شیفته ی بازی خواهید شد.

چرا که هرخاطره، بنا بر شخصیت خاص یک عضو خانواده طراحی شده و قطعاً خاطرات یک کودک دو ساله با شخصی که ۲۰ سال از زندگی خود را زیر زمین زندگی کرده تفاوت دارد و پسری که روانشناسش قوه ی تخیل او را بسیار قوی توصیف می کند، مرحله ی کاملاً متفاوتی را می طلبد. تجربه ی خاطرات مختلف اعضای خانواده با اینکه چندان طول نمی کشند و تعدادشان هم زیاد نیست، اما چنان تأثیری می گذارد که در بهترین مراحل دیگر بازی ها هم چنین چیزی ندیدیم.

قطعات موسیقی همخوانی زیادی با محیط بازی دارد

قطعات موسیقی What Remains Of Edith Finch نیز ضمن تعداد کم شان، از کیفیت و هم خوانی بسیار بالایی با اتمسفر داستان و محیط برخوردارند و حس دریافت شده از اتفاقات را بسیار عمیق و ملموس تر می سازند و در انداختن گیره بازی به دور بازیکن، نقش به سزایی ایفا می کنند. صداگذاری تمامی شخصیت های بازی نیز در سطح کاملا قابل قبولی قرار دارد و احساس لازمه را به بازیکن منتقل می کند.

گرافیک بی نظیر بازی

گرافیک فنی و هنری بازی در یک کلام فوق العاده است. رنگ زنی خوب، معماری عالی و شاید تنها ایراد وارده به بعضی بافت های بی کیفیت باشد که آن هم کمترین خدشه ای به تجربه بازی وارد نمی آورد. طراحی خانه فینچ ها، چه از بیرون و چه از داخل بسیار خاص و زیباست و این بخش، حتی قبل از پاگیری داستان و شروع شدن اش، بازیکن ها را مشتاق به دیدن و پیشروی کردن می سازد.

معرفی و نقد و بررسی کامل بازی کامپیوتری YAKUZA 0