پاکسازی پوست به منظور لایه برداری و تخلیه ی جوش ها و دانه های سرسیاه یا سرسفید بدون التهاب است که به آن تخلیه کومودون ها نیز گفته می شود.پاکسازی می تواند به بهترین روش مکانیکی یا با محصولات تاثیر گذار انجام گیرد که این متد کمک بسیار زیادی در مراقبت های حرفه ای زیبایی پوست می تواند داشته باشد.البته امروزه با وجود محصولات پاکسازی پوست تالگو فرانسه و استفاده از دوره های آموزشی تخصصی بین المللی پاکسازی پوست به روش تالگو نیاز به استفاده از روش های مکانیکی و دستگاه کمتر شده است ، چون این کار بدون تهاجم و حداقل آسیب به بهترین روش کار پاکسازی عمیق روی پوست انجام میگیرد.
با توجه به اینکه پوست شما از چه نوعی باشد در هر صورت پاکسازی پوست باید حداقل ماهی یکبار روی صورت انجام پذیرد. تا علاوه بر تمیز کردن منافذ پوست، لایه ی شاخی و مرده که بر اثر نشستن آلودگی ها روی صورت قرار گرفته را بزداید و شادابی و سلامت طبیعی پوست بازیابی شود. پاکسازی پوست در آرایشگاهها یا پاکسازی پوست عروس خانمها قبل از مراسم در لایه برداری و رفع لایه شاخی پوست خلاصه می شود. اما در پاکسازی به روش تالگو میتواند به همراه کرم ماسک های آبرسان ، اکسیژن رسان و مغذی همراه باشد که کمک بسیار زیادی در زیبا جلوه دادن پوست میتواند داشته باشد.
تایم لاین پوست در سنین مختلف
پوست نوزاد
علت اینکه پوست خیلی خوب را با پوست نوزاد مقایسه می کنند، همین است. پوست نوزاد بسیار ظریف و بی عیب و نقص است زیرا در معرض محیط قرار نگرفته است و در نتیجه نرم و لطیف می باشد.
پوست نوزاد زمانی که دچار هرگونه قرمزی و حساسیت شود، فورا بهبود پیدا می کند و به حالت اولیه خود برمی گردد. کم کم که سن کودک بالا می رود، پوست حساسیت کمتری پیدا میخواهد کرد.
نوجوانی تا اوایل 20 سالگی
زمانی که کودکان بزرگ می شوند، هورمون های جنسی در آن ها افزایش پیدا می کند. زیاد شدن هورمون ها عاملی برای تولید چربی و سبوم توسط غدد چربی است. سبوم منافذ پوست، فولیکول های مو و سلول های پوستی را مسدود می کند که عاملی برای ایجاد آکنه می باشد. بعضی از نوجوانان آکنه های شدید دارند اما بعضی دیگر حتی یک جوش هم ندارند.
آکنه نوجوانی ممکن است چند سال طول بکشد اما معمولاً در اوایل 20 سالگی خود به خود از بین می رود. مراقبت از پوست برای جلوگیری از پیری باید از اوایل سن 20 سالگی شروع شود. بنابراین از پوست خود را در برابر آفتاب محافظت کنید. زیرا نور آفتاب حتی در سن 20 سالگی هم عاملی برای لک های پوستی و شکنندگی خواهد بود.
دهه 20 سالگی
بسیاری از افراد در اواسط یا اواخر 20 سالگی هنوز آکنه دارند. در این مرحله احتمالاً آکنه نوجوانی در آن ها ایجاد می شود. به هم ریختگی هورمون ها احتمالا عاملی برای این آکنه ها می شود. دهه بیست سالگی مرحله ای است که پوست شما شروع به پیر شدن می کند.
تغییرات بسیار کم هستند اما بعضی از افراد چین و چروک هایی را مخصوصاً در پیشانی مشاهده می کنند. اگر سیگاری باشید، سیگار می تواند میزان خشکی پوست را بالا ببرد، سرعت پیری را افزایش دهد و باعث ایجاد چین و چروک شود.الکل هم عاملی برای دهیدراته شدن پوست و آسیب های فراوان است.
دهه 30 سالگی
در این سن تغییراتی در پوست آغاز می شود، پوست خشک می شود و مستعد حساسیت است. سلول های پوستی کم کم کاهش پیدا می کند و سلول های مرده روی سطح پوست افزایش پیدا می یابند و در نتیجه لایه برداری و مرطوب کننده ها موثر هستند. پف زیر چشم، چروک های پیشانی و خط خنده معمولاً در دهه 30 سالگی در افراد دیده می شود.
دهه 40 سالگی
در دهه چهل سالگی تغییرات هورمونی و کمبود کلاژن و استروژن عاملی برای کاهش حجم پوست در قسمت چانه و گونه است. صورت شما مانند همیشه پوست سفت و صافی ندارد و فیبرهای الاستین در آن کاهش پیدا می کنند که خودشان عاملی برای حجم زیبای صورت بودند. چروک ها نیز کم کم در این دوران افزایش پیدا کرده و عمیق تر می شوند.
دهه 50 تا 60 به بالا
دهه 50 و دهه 60 به بعد عضلات صورت کم کم افتادگی پیدا می کند. پوست شکننده تر، نازک تر و آسیب پذیرتر می شود. چروک ها بیشتر مشخص می شوند و پوست شما دیگر به سرعت بهبود پیدا نمی کند و کلاژن زیادی را از دست می دهد. نواقصی در پوست مانند مشکلات رنگ پوست، لکه های پوستی، چین و چروک ها ظاهر می شوند.
بهبودی پوست به زمان بیشتری نیاز دارد
غدد عرق اکرین که برای کمک به کاهش دمای بدن عرق را در سطح پوست ترشح می کنند، به بهبودی زخم ها نیز کمک می کنند. در واقع، آن ها منبع سلول های جدید هستند که جایگزین سلول های از دست رفته به واسطه آسیب دیدگی می شوند. بنابر پژوهشی که در نشریه Aging Cell منتشر شد، این روند در افراد مسن به خوبی جوانان انجام نمی شود. بر همین اساس، سلول های جدید کمتری برای بهبود زخم ها در دسترس هستند و در مکانی دورتر از محل زخم قرار دارند که به روند کند بهبودی رخم ها منجر می شود.
تومور های خوش خیم شکل می گیرند
یک تومور خوش خیم به معنای آن است که به بخش های دیگر بدن گسترش نمی یابد. شکل گیری تومور های خوش خیم در پوست با پرتو های فرابنفش خورشید پیوند خورده است. منگوله های پوستی و خال ها از نمونه های تومور خوش خیم هستند و پوست پیر هرچه بیشتر مستعد شکل گیری آن ها است.
پوست شفاف تر می شود
نازک و شفاف تر شدن پوست در افراد مسن، به ویژه آن هایی که به به بیماری های روماتوئید هستند، شرایطی غیرمعمول نیست. سیاهرگ ها معمولا در دست ها، مچ ها، قفسه سینه و ساق پای افراد مسن به راحتی قابل مشاهده هستند. مطالعات بالینی نشان داده اند فیبر های کلاژن که پوست را سفت نگه داشته و ظاهری جوان به آن می بخشند، در پوست نازک و شفاف به اندازه پوستی سفت و مات نزدیک هم قرار ندارند.
پوست لایه محافظ چربی را از دست می دهد
لایه زیرجلدی یا لایه داخلی درم جایی است که غدد عرق، برخی فولیکول های مو، رگ های خونی، و چربی موجود در پوست قرار دارند. با افزایش سن، این لایه محافظ چربی نازک شده و پوست را شکننده تر و مستعد آسیب می سازد. بر همین اساس، افراد مسن ممکن است حساسیت بیشتری به سرما، گرما و لمس داشته باشند.
پوست به راحتی کبود می شود
بروز کبودی در افراد مسن شایع است، زیرا پوست نازک تر است. به واسطه از دست دادن مقداری از چربی که از رگ های خونی در برابر آسیب دیدگی محافظت می کند، رگ های خونی می توانند راحت تر دچار پارگی شده و نشت خون به بروز کبودی منجر می شود.
اگزمای پوست سر چه ارتباطی با سبک زندگی دارد؟
پوست خشک، زبر و خارش دار می شود
غدد سباسه یا غدد چربی پوست که مسئول نرم کردن پوست هستند، با افزایش سن چربی کمتری ترشح می کنند. این شرایط به ویژه در زنان مسن مشهود است و غدد سباسه پس از یائسگی به تدریج چربی کمتری ترشح می کنند. سطوح کمتر چربی پوست یا سبوم به معنای سطوح کمتر رطوبت در پوست است که می تواند موجب خشکی و خارش شود.
پوست گرمای بیشتری حفظ می کند
افراد مسن نسبت به جوان تر ها کمتر عرق می کنند، زیرا غدد عرق با گذشت زمان افت کارایی خود را تجربه کرده و عرق کمتری تولید می کنند که کنترل دمای بدن را دشوارتر می سازد. خطر افزایش بیش از حد دمای بدن و گرمازدگی با افزایش سن بیشتر می شود.
خال های قرمز رنگ روی پوست ظاهر می شوند
خال های قرمز رنگ که به نام آنژیوم های گیلاسی نیز شناخته می شوند در نتیجه رشد بیش از حد مویرگ ها شکل می گیرند. این توده ها که بین افراد بزرگ تر از ۳۰ سال بیشتر شایع هستند، اساسا رگ های خونی متسع شده هستند و اغلب در سینه، شکم یا پشت بدن ظاهر می شوند. دلیل اصلی بروز آن ها همچنان نامشخص است، اما مساله ای نگران کننده نیستند، مگر این که با خونریزی یا تغییر رنگ و اندازه همراه باشند.
درونی ترین لایه پوست از چربی و بافت همبند تشکیل شده است. این لایه حاوی بسیاری از رگ های خونی و اعصاب است و به راحتی دارو ها را جذب می کند. برخی دارو ها مانند آن هایی که برای آکنه و درماتیت استفاده می شوند، توسط لایه چربی موجود در پوست جذب می شوند که این لایه با افزایش سن نازک می شود. از این رو، اثربخشی دارو ها می تواند کاهش یابد.
زروسیس اصطلاح پزشکی برای پوست خشک است که به ویژه بین افراد مسن شایع است. با پیر شدن پوست و از دست رفتن آب و چربی ها، حفظ رطوبت برای پوست دشوارتر می شود. از این رو، پوست خشک شده و ظاهری زبر و سخت به خود می گیرد.
سن موجب کاهش تعداد سلول های لایه های پوست نمی شود، بلکه بر قدرت آن ها تاثیرگذار است. با افزایش سن، پوست به تدریج نازک تر می شود. اپیدرم لایه بیرونی پوست ضخامت خود را به ویژه در قسمت صورت، گردن، قسمت بالایی سینه، دست ها و پشت ساعد ها از دست می دهد.
