تمرینات ورزشی برای تقویت دست های نوازندگان پیانو 

زمانی که پیانو می نوازیم، چالاکی و چابکی دست ها و انگشت ها تاثیر بسیار مهمی در این مهارت دارد. برای افزایش انعطاف و قدرت در این قسمت، باید از تمرینات و کشش های دست هنگام نواختن استفاده کنید که با این کار یک قدم به حرفه ای شدن نزدیک می شوید.

1. عضلات را خم کنید تا انعطاف آن ها افزایش پیدا کند.

و آرنج خود را روی میز بگذارید و با انگشت به بالا اشاره کنید، هر کدام از انگشتان را به آرامی به عقب بکشید و 15 تا 30 ثانیه انگشتان را در همین پوزیشن نگه دارید و قبل از پیانو زدن برای گرم کردن انگشتان این کار را انجام دهید که این گرم کردن به حرکت نرم تر انگشتان هنگام نواختن کمک می کند.

2. بند های انگشتان خود را خم کنید تا قدرت را به هر انگشت خود بدهید.

برای قدرت بخشیدن به هر انگشت به طور جداگانه، تمام انگشتان را روی یک سطح صاف قرار دهید و آن ها را روی سطح بفشارید و تا جایی که می توانید عضلات دست را ریلکس کنید تا بتوانید بند های انگشت را خم کنید که این کار در جلوگیری از پاره شدن بافت بین انگشت ها تاثیر دارد و این کار علاوه بر قدرت بخشیدن به انگشت ها باعث انعطاف پذیری بیشتر آن ها می شود.

3. از وسیله های قدرت دهنده چنگ زنی استفاده کنید.

برای این که انگشت ها را به طور جداگانه و بندها را نیز قدرت ببخشید، یک گریپ خریداری کنید. گریپ همان لوازمی است که باید با نیروی زیاد آن را خم کنید و این لوازم ارزان قدرت را در طول زمان در انگشتان شما افزایش می دهد و می توان آن را در هر جایی استفاده کرد، مثلا هنگام تماشای تلویزیون یا قدم زدن.

4. انگشتان را فشار دهید و این فشار را بین همه آنها پخش کنید.

کف دست خود را روی سطح یک میز قرار دهید، انگشتان خود را با حداکثر نیرو به مدت 30 ثانیه روی میز بفشارید و سپس انگشتان را روی همان میز تا جایی که می توانید از یکدیگر فاصله دهید و دوباره همان کار را به مدت 30 ثانیه تکرار کنید و این تمرین را یک یا دو بار در روز انجام دهید.

5. از مچاله کردن برای تمرین دادن به کل دست استفاده کنید.

یک روزنانه یا تکه ای کاغذ را بردارید و آن بین تمام انگشتان نگه دارید، می توانید بین این کاغذ یک توپ نرم قرار دهید و سپس شروع به مچاله کردن کاغذ کنید که این کار باعث تقویت عضلات دست می شود و برای نتیجه بهتر سعی کنید که کاغذ را در کوتاه ترین زمان ممکن مچاله کنید.

7. برای تقویت بیشتر فقط روی صفحه پیانو بزنید.

شاید این کار از نظر شما بی هدف و بی مورد باشد و یا این که دلتان بخواهد اول نوت را یاد بگیرید اما این کار باعث می شود که دستان شما به صفحه پیانو عادت کند و در آن قدرت پیدا کند و انگشت شما نیز به ریتم پیدا کردن عادت می کند و همزمان که مهارت شما افزایش پیدا می کند، می توانید اتفاقی تولید آهنگ داشته باشید.

8. تمرینات هنون را بیاموزید و آن ها را تمرین کنید.

تمرینات هنون به افراد با توانایی های متفاوت کمک می کند و مهارت تکنیکی آن ها از جمله دقت و سرعت را ارتقا می دهد و استفاده از چنین تمرین هایی باعث می شود که فاصله کمتری تا حرفه ای شدن داشته باشید.

9. با استفاده از مترونوم یا میزان شمار، گام های متفاوت را بنوازید.

نواختن با سرعت بالاتر باعث می شود که قدرت دست شما افزایش یابد و حرفه ای تر شوید و در طول تمرینات منظم از یک مترونوم استفاده کنید که این کار باعث می شود زودتر به نواختن گام های مختلف و بیشتر تسلط پیدا کنید و همچنین باعث می شود که ماهیچه دست تان قدرت پیدا کند و منعطف تر شود.

10. روی قدرت بخشیدن به قسمت های ضعیف تر تمرکز کنید.

انگشت کوچک اغلب جزء ضعیف ترین انگشتان دست است و شصت نیز قوی ترین آن ها می باشد و قدرت بخشیدن به انگشت ضعیف باعث افزایش قدرت کلی دست می شود.

همچنین طبق آنچه در این بخش از نمناک گفته شده است می توانید پیانو را با کل دست بنوازید یا این که برای تمرین بیشتر فقط از انگشت ضعیف یعنی کوچک ترین انگشت و انگشت قوی یعنی همان شصت استفاده کنید.

نکات مهمی که یک نوازنده باید رعایت نماید:

قبل از تمرین سازتان سعی کنید تا دستهایتان را گرم کنید. به هیچ عنوان در هنگام شروع تمرین قطعه ای سخت و یا تکنیکال را اجرا ننمایید در بسیاری از موارد عدم توجه به این نکته باعث میشود تا فشار زیادی بر عضلات شما وارد شود و حتی کشیدگی هایی در عضله ایجاد نماید؛ یکی از روش های بسیار خوب اجرای گام و آرپژ با سرعت بسیار پایین میباشد و سپس اجرای قطعه ای ساده برای شروع تمرین.

یک: یکی از اشتباهاتی که برخی از هنرجویان و نوازندگان انجام میدهند این است که به یکباره دست از تمرین میکشند و به سراغ کار دیگری میروند!
بایستی ابتدا و انتهای تمریناتتان را مشخص نمایید و در انتها نیز سعی ننمایید تمرینتان را با اجرای قطعات تکنیکی و سرعتی به پایان برسانید، بگذارید آرامش در دستان شما خود را نشان بدهد، پس با اجرای قطعه ای ملایم (مثلا در حالت آندانته یا آداجیو) تمرینتان را پایان دهید.

دو:در نوشته فوق شیوه شروع و خاتمه تمرینات بررسی شد اما باید توجه نمایید که یک نوازنده حرفه ای به دستان خود اهمیت بسزایی میدهد، پس شما هم حرفه ای فکر کنید و حرفه ای ساز بزنید، مهم نیست که یک هنرجو باشید. قبل از شروع تمرینات با ساز مقداری تمرین کششی انجام دهید و سعی نمایید تا با نرمش و ماساز انگشتان، آنها را برای تمرین آماده سازید.

سه:بعد از هر تمرین سختی و یا در دوره زمانی مشخصی مثلا 15 دقیقه از جای خود بلند بشوید و برای چند دقیقه کوتاه تمرینات کششی را انجام دهید و با تنفس عمیق انرژی تازه ای را به خود منتقل نمایید. یکی از نکاتی که بسیاری از هنرجویان فراموش میکنند، تنفس در طول قطعه است! سعی نمایید تا با کمک استاد خود یاد بگیرید تا در چه وقت و در چه قسمتهایی باید تنفس نمایید، این نکته در قطعاتی با سرعت بالا و در مدت زمان زیاد، اثرات خود را نشان میدهد و خستگی زیادی برای شما به ارمغان می آورد! آسیب دیدگی تنها احساس درد در عضلات نمیباشد بلکه خستگی ناشی از عدم تنفس صحیح در هنگام نواختن نیز جزو صدماتی میباشد که در طولانی مدت عوارض بدی را بر بدن شما میگذارد.

چهار:پس از پایان تمرینات نیز با یک سری تمرینات کششی سعی نمایید تا از فشاری که بر روی عضلات آمده بکاهید. استفاده از آب گرم و ماساژ انگشتان یکی از روشهای بسیار خوب برای این کار میباشد.

پنج:یکی از عادتهای بد در نوازندگی اینست که وقتی معین را برای تمرینات خود اختصاص ندهید و بدتر از آن اینکه هر چند ساعات یکبار تمرین کوتاهی را با شدت زیاد بر روی ساز انجام دهید و دوباره به سراغ کارهای دیگرتان بروید و این کار را در طول زمان چندین بار تکرار نمایید. جدا از نرسیدن به پیشرفتی مناسب در نوازندگی عضلات و بدن شما نیز در برابر این نوع تمرین واکنش نشان میدهند که خود آسیب پذیری شما را بالا میبرد.

شش:تمرین تنها فیزیکی نیست بجای اینکه تنها با عضلاتتان ساز بزنید قبل از شروع هر تمرینی چه گام و چه قطعه با نگاه کردن به نت قطعه مورد نظر، ذهن خود را برای تمرین آماده سازید. به عقیده شخصی (نگارنده) بسیاری از تمرینات عضلانی تنها وقت شما را میگیرند و کار مفیدی را انجام نمیدهند! درواقع تنها شما خسته میشوید و حس کاذب پیشرفت را به شما دست میدهد؛ در حالیکه با تمرینات ذهنی میتوانید با فشار کمتر و بازدهی بالاتر از تمرینات خود استفاده ببرید.
بسیاری از نوازندگان مشهور بوده اند که به دلیل این فشار بیش از حد دیگر از نواختن ساز عاجز مانده اند.
دیگر زمان تمرینهای فیزیکی با صرف ساعت های زیاد به پایان رسیده است، تاثیری که یک ساعت تمرین ذهنی بر روی شما دارد بیش از ساعتها تمرین فیزیکی است؛ (این گفته بسیاری از ویرتوزهای معاصر است مانند گلن گولد است) در مقالات اتی برخی از این تمرینات معرفی خواهد شد.

هفت: تمرینات کششی بر روی ساز نیز بسیار مفید است اما توجه کنید که این تمرینات حتما باید بعد از گرم کردن انگشتان صورت گیرد.