توگو (با تلفظ اُ برای هر دو واو) به صورت رسمی جمهوری توگو (فرانسوی: République Togolaise), کشوری است در غرب آفریقا. یکی از کوچک ترین کشورهای آفریقا به شمار می آید.جمعیت این کشور ۸٫۲ میلیون نفرو پایتخت آن شهر لومه است. زبان رسمی این کشور فرانسوی و واحد پول آن فرانک سِاف آ نام دارد. در کنار فرانسوی زبان های بومی رایج عبارتند از زبان های گبه، زبان کوتوکولی، و کابیه. توگو در سال ۱۹۶۰ از فرانسه استقلال یافت.۵۱ درصد از مردم توگو به اعتقادات بومی آفریقا باور دارند، ۲۹ درصد از جمعیت کشور مسیحی و ۲۰ درصد نیز مسلمان هستند.توگو از سوی غرب با غنا، از سوی شرق با بنین و از سوی شمال با بورکینا فاسو هم مرز است. در جنوب، توگو ساحل کم مسافتی در کنار خلیج گینه دارد. توگو آب وهوایی گرمسیری دارد و اقتصاد آن وابستگی زیادی به کشاورزی دارد.مردم ولتائی و کوآ اولین ساکنان منطقهٔ توگوی فعلی بودند، سپس قبایل اوه در قرن ۱۴ و آنه در قرن ۱۸ میلادی در این منطقه سکنی گزیدند. در قرن ۱۸ میلادی دانمارک ادعای مالکیت این سرزمین را مطرح نمود ولی در سال ۱۸۸۴ این منطقه تحت عنوان توگولاند به عنوان مستعمرهٔ آلمان درآمد. پس از جنگ جهانی اول و شکست آلمان ها، توگو دو تکه شد و با نظارت اتحادیهٔ ملل تحت قیومیت فرانسه و بریتانیا درآمد. قسمت بریتانیایی توگو به غنا الصاق گردید و قسمت فرانسوی آن در ۲۷ آوریل ۱۹۶۰ با عنوان کشور مستقل توگو از فرانسه اعلام استقلال کرد.
تاریخچه کشور توگو
یافته های باستان شناختی نشان می دهد که قبایل باستانی این منطقه در سفالگری و آهنگری سررشته داشتند. نام توگو از زبان اِوِه گرفته شده و به معنی مرداب گاه (سرزمینی که مرداب ها در آن جای گرفته اند) است. از تاریخ این منطقه در زمان پیش از ورود پرتغالی ها به آن یعنی تا سال ۱۴۹۰ آگاهی چندانی در دست نیست.در خلال دوره ای بین سده های یازدهم تا شانزدهم میلادی قبیله های گوناگونی از جهات مختلف به این منطقه وارد شدند: اوه ها از سمت غرب و مینا و گون از سمت شرق. بیشتر آن ها در نواحی ساحلی نشیمن گزیدند.تجارت برده در این نواحی از سده شانزدهم آغاز شد و در مدتی که دویست سال به طول انجامید کرانه های توگو تبدیل به یکی از کانون های اصلی برده یابی و برده گیری تاجران اروپایی شد به خاطر آن توگو و مناطق پیرامونی ش به نام «ساحل برده ها» شهرت یافتند.
جغرافیای کشور کشور توگو
پایتخت توگو، شهر لومه با ۷۵۰ هزار نفر جمعیت می باشد. مساحت توگو ۵۶٬۷۸۵ کیلومتر مربع است.از مهمترین شهرهای توگو می توان به، سوکوده ۱۱۷٬۰۰۰ نفر، کپالیمه ۷۵٬۰۰۰ نفر، آتاکپامه ۸۰٬۰۰۰ نفر و کارا ۱۰۴٬۰۰۰ نفر اشاره کرد.توگو دارای آب و هوایی گرمسیری و استوایی می باشد، گرم و مرطوب در جنوب و نیمه خشک و ساوان در شمال. با وجود وسعت کم، توگو دارای پوشش گیاهی و ۶ ناحیهٔ جغرافیایی متفاوت می باشد، از جنگل های گرمسیری گرفته تا ساوان.رود مونو از سمت شرق (بِنَن) وارد توگو شده و پس از طی مسافتی در توگو به خلیج بنَن می ریزد. بلندترین نقطهٔ توگو، قلهٔ مونت آگو با ۹۸۶ متر ارتفاع می باشد که در جنوب این کشور قرار دارد.
مردم کشور توگو
نژاد ۹۹٪ توگویی ها، آفریقایی (مهمترین آنها قبایل اوه، مینا و کابره می باشند)، کمتر از ۱٪ نیز اروپاییان و سوری و لبنانی می باشند،همچنین دین ۲۹٪ مردم توگو، مسیحی، ۲۰٪ مسلمان و بیش از ۵۱٪ نیز پیرو آیین های بومی و سنتی هستند. زبان رسمی در توگو، فرانسوی می باشد، همچنین زبانهای بومی مانند اوه، مینا در جنوب، کابیه و داگومبا نیز در شمال کشور رایج است.
اقتصاد کشور توگو
واحد پول توگو، فرانک سی اف آ با واحد جزء (سانتیم) نام دارد.از مهمترین صادرات توگو می توان به صادرات مجدد، پنبه، فسفات، قهوه و کاکائو اشاره کرد. توگو از اعضای کشورهای اتحادیهٔ آفریقا می باشد.
جاذبه های گردشگری کشور توگو
اگر به دنبال مناطق بکر و طبیعتی دست نخورده هستید به توگو سفر کنید و از جاذبه های طبیعی بی نظیر آن که همچنان دست نخورده باقی ماندند لذت ببرید.
بنای کوتاموکو
اگر به آشنایی با فرهنگ و سبک زندگی مردم توگو علاقه دارید بازدید از بنای کوتاموکو برایتان بسیار جالب خواهد بود. این بنا که در شمال توگو واقع شده است، در سال 2004 در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد و از محبوب ترین دیدنی های توگو به شمار می رود. فضای اطراف این بنا زندگی سنتی مردم بومی توگو را نشان می دهد.
دریاچه توگو
در جنوب کشور توگو دریاچه توگو چشم انداز زیبایی فراهم کرده است و اگر در این کشور به محیطی برای استراحت احتیاج داشتید می توانید به آنجا بروید. این دریاچه به وسیله یک نوار خشکی باریک از اقیانوس اطلس جدا شده است.
گردش در پارک ملی فازائو Fazao Malfakassa National Park
این پارک ملی با مساحت 1920 کیلومتر مربع یکی از غنی ترین پارک های آفریقای غربی از لحاظ داشتن چشم انداز، جنگل، صخره های سنگی، دشت های هموار و آبشارهاست. این پارک دارای 203 گونه از پرندگان و گونه های بسیاری از پستانداران از جمله میمون، فیل، بز کوهی و ... است.
پارک ملی کران Keran National Park
این پارک در شمال توگو قرار دارد و برای حفاظت از ذخایر جنگلی کران و سرتاسر رودخانه تاسیس شده است. این منطقه دارای دشت های وسیع، باتلاق ها، جنگل ها و درختچه ها ست. همین طور یک تالاب کوچک نزدیکی محوطه کران وجود دارد که در آن می توان پرندگان و پستانداران متنوعی را مشاهده کرد.گونه های زیادی از پستانداران در این پارک زندگی می کنند و برخی از آنان در فصول خشک در امتداد رودخانه ها جمع می شوند که در میان آنها می توان به فیل ها، غزال، آهو، گوزن، گاو و ... اشاره کرد.بهترین زمان برای بازدید در ماه های اوت و اوایل سپتامبر است. البته نوامبر تا آوریل نیز از مناسب ترین زمان های گردش در توگو است.
و در پایان...
توگو کشوری در غرب آفریقا است که از غرب با غنا، از شرق با بنین و از شمال با بورکینافاسو همسایه است. جمعیت این کشور ۷ میلیون نفر و پایتخت آن شهر لومه است. این کشور که در جنوب خلیج گینه قرار گرفته است در قرن نوزدهم میلادی مستعمره آلمان شد. پس از جنگ جهانی اول انگلیس و فرانسه به طور مشترک زمام امور در توگو را در دست گرفتند. بعد از جنگ جهانی دوم مردم قسمت تحت سلطه توگو رای به پیوستن به غنا دادند و بخش فرانسوی تبدیل به مستعمره فرانسه شد. این بخش در سال 1960 استقلال یافت.
معرفی کشور زیبای لتونی
