چرا با لباس مشکی لاغرتر به نظر می رسیم!
دنیای مد دنیای قوانین بسیار است. اکثر این قانون ها اگرچه قدیمی، قراردادی یا کلا اشتباه هستند، یک قانون همیشه و همیشه ماورای سنت ها و تحت قلمرو علم عصب شناسی برقرار است؛ لباس های مشکی شما را کم وزن تر مینمایند. علت آن لاغر شدن ما توسط لباس مشکی نیست بلکه به نظام پردازش نور توسط چشم برمیگردد.
مطمئنا هیچکس انتظار ندارد که یک مقاله در باره ی مد با صحبت از یک فیزیکدان آغاز شود. این مقاله، اما یک نوشته ی ساده نیست. هرمن ون هلمهولتز کتابی نوشته است با نام " اساس کار درک دیداری ". در این کتاب تاثیر فیزیک، فیزیولوژی و روانشناسی در چیزی که میبینیم به طور مفصل بیان شده است و به چند مورد از توهمات دیداری اشاره میکند که توضیح میدهند چرا آن چیزی را که میبینیم، میبینیم.
به عکس زیر دقت کنید. هلمهولتز این اثر را توهم پرتوزا مینامد. حفره های هر دو شکل هم اندازه اند، اما حفره ی سفید از همتای مشکی رنگش بزرگتر به نظر میرسد.
کدام حفره بزرگتر است؟
این پدیده دقیقا همان چیزیست که باعث میشود در لباس های مشکی باریک تر به نظر برسید. اما به راستی چرا این اتفاق می افتد؟
در سال ۲۰۱۴ محققان الکترود هایی روی نواحی دیداری گربه، میمون و انسان نصب کرده تا سیگنال های الکتریکی نورون های آن ها را ثبت کنند. شرکت کنندگان) حیوان و انسان همگی طبق این مطالعه به اشکال سفید در زمینه ی مشکی و بالعکس خیره میشدند.
پیام های دریافتی از نورون ها مشخص کردند که نورون های سیستم بینش شما به دو طریق عمل میکند، نورون های "آن" که نسبت به نور حساسند و نورون های "آف" که تیرگی را پردازش میکنند.
نورون های آف به اشکال تیره در زمینه ی روشن واکنش نشان میدادند و هرچه تضاد میان این دو رنگ بیشتر باشد این نورون ها فعالترند. اگر همین تضاد را بالعکس کنیم میبینیم که نورون های "آن" عکس العملی خیلی بیشتر نسبت به رنگ روشن در زمینه ی تیره نشان میدهند.
قابل درک نیز هست چرا که در تاریکی شب انسان باید بتواند از تمامی کورسو های موجود بهره ببرد و همیشه هم الکتریسیته و لامپ روشنایی در اختیار انسان نبوده است. در نتیجه مغز به گونه ای تکامل یافته که جسم روشن در زمینه ی تیره را بزرگتر از آن چیزی که هست پردازش کرده و به دید برساند. اما دیدن اجسام تاریک در روشنایی روز کار سختی نیست و به همین دلیل تکاملی برای دیدن بهتر آن در مغز انسان تعبیه نشده است.