به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از ثریا:
آنچه این حمام صفوی ـ قجری را خاص کرده، نمایش اسکلت زنی است که سال ۷۴ از تپه حصار یافت شده و با همه جزییات به این موزه منتقل شده است. تخمین زده میشود عمر این زن هنگام مرگ بین ۱۸ تا ۲۰ سال بوده باشد.
اسکلت به روش آیین مهر و به پهلو و سمت نور دفن شده است. نزدیک جمجمه، ظرف غذا و نوشیدنی قرار گرفته که در محیط آن استخوانهای شکار پیدا شده که روایتگر نوع تغذیه در آن دوره است. در دستان اسکلت انگشتر و دستبندی از جنس مفرغ وجود دارد. روی گردن آن شئ براقی شبیه دندان دیده میشود که گمان میرود بازمانده گردنبند این زن باشد که از سنگ آهک ساخته شده است.
شگفتانگیزترین بخش ماجرای این اسکلت به استخوانهای جا مانده از جنینی برمیگردد که هنوز در شکم مادر ۴۰۰۰ سالهاش است. بخشی از اجزای اسکلت جنین در کنار اسکلت بزرگتر و پشت لگن آن دیده میشود.
از خشتی که زیر پای اسکلت مادر وجود دارد و شیوه دفن در ایران باستان را نشان میدهد، با قطعیت میگویند، این زن هنگام زایمان جان داده است و شایعههایی درباره مرگ او در زلزله یا جنگ و حتی آوار درست نیست.
اسکلت ۴۰۰۰ساله همراه با جنین / استخوانهای جنین روی خاک در پشت لگن دیده می شود