واریس می تواند در هر ناحیه ای از بدن به وجود آید. شاید جالب باشد که تا با واریس ناحیه تناسلی زنان، ولو و واژن نیز آشنا شوید. بارداری شایع ترین دلیل ابتلا به واریس ولو است، ولی عوامل دیگری چون سوابق خانوادگی و چاقی و اضافه وزن نیز در ایجاد آن بی تأثیر نیست. معمولاً بارداری به سبب فشار بالای رحم، افزایش وزن، افزایش حجم خون و تغییرات هورمونی منحصر به فرد خود باعث بروز این نوع واریس در زنان خواهد شد، ولی با این حال در افراد غیر باردار نیز دیده شده است. تعداد بارداری بیشتر در طول دوران زندگی یک زن، شرایط را برای ایجاد زودرس واریس واژن مساعدتر خواهد کرد.
در واقع واریس واژن به سبب ادم و تورم عروقی اطراف واژن و لب های اطراف آن و در نتیجه تجمع خون درون آن ها بروز می کند. عروق واریسی این ناحیه نیز همانند پاها به صورت رگه های بنفش یا آبی و در مواردی برجسته ظاهر می شوند. شل شدن دیواره ی رگ ها به دنبال افزایش هورمون پروژسترون در دوران بارداری از یک سو و تحمل وزن جنین و رحم از سوی دیگر باعث تورم عروق ناحیه واژن و تجمع خون در آن در این دوران خواهد شد.
اگرچه ظاهر دل خراش ناشی از واریس ولو برای زنان آزاردهنده است، ولی درد ناحیه یکی دیگر از مشکلات آن هاست. درد معمولاً به سبب اختلال در عملکرد سیستم گردش خون و عدم توانایی عروق در دفع مواد زائد و دی اکسید کربن بروز خواهد کرد.
معمولاً واریس ولو منعی برای زایمان طبیعی مادر ایجاد نکرده و طی چند روز پس از زایمان بر طرف خواهد شد. اما این بهبودی در همه صدق نمی کند و ممکن است فرد نیاز به درمان داشته باشد. در اکثر موارد زنان مبتلا به واریس واژن دارای واریس در پاها به صورت هم زمان نیز هستند.
در برخی موارد علائم واریس در واژن کمی متفاوت بوده و ظاهری شبیه کرم خاکی و با رنگ تیره تر دارد. واریس های واژنی امتداد یافته به پاها معمولاً تا قسمت پشتی ران کشیده خواهند شد. واریس واژن هنگام ایستادن طولانی و یا روابط جنسی دردناک خواهد شد. تورم و ناراحتی واژن با یک احساس سنگینی و فشار همراه است.
واریس ولو به راحتی با کمک معاینه و سونوگرافی قابل تشخیص بوده و در موارد پیچیده تر آن می توان از روشهای تشخیصی نوین چون ونوگرافی، ام آر آی یا سی تی اسکن کمک گرفت. در صورتی که واریس واژن طی شش هفته پس از زایمان بهبود نیابد، باید اقدامات درمان ی در پیش گرفته و علت زمینه ای آن مانند ابتلا به بیماری نارسایی وریدی بررسی و پیگیری شود.
یکی از رایج ترین درمان های پیشنهادی ، استفاده از گن فشاری ران است. فشار مستقیم ناشی از گن بر روی عروق بر تورم ناحیه غلبه می کند و از این طریق جریان خون را تسهیل خواهد کرد. نوع خاصی از گن ها دارای کمربند شانه ای است که هم زمان شکم را نیز بالا کشیده و فشار بر ناحیه تناسلی را کم می کند.
علائم
علاوه بر رگه های پیچ خورده یا متورم، یکی دیگر از علائم اصلی واریس واژن درد در ناحیه تناسلی یا اطراف آن است. منطقه ممکن است احساس ناراحتی و ضعف مانند کبودی داشته باشد،. برخی از نشانه های دیگر عبارتند از:
- احساس فشار یا پر بودن در ناحیه تناسلی
- تورم در داخل یا اطراف ناحیه تناسلی
- بدتر درد بعد از ایستادن، فعالیت جنسی یا فعالیت بدنی
رگ ها همچنین می توانند بین پروموم، ناحیه بین واژن و مقعد قرار بگیرند. برخی از زنان مبتلا به واریس واژن نیز به هموروئید مبتلا می شوند.
علائم واریس واژن در بارداری:
بهترین راه برای خود بررسی وضعیت پیش از مراجعه به پزشک, انجام یک چک لیست علائم زیر از واریس واژینال است:
- احساس فشار یا پری
- درد خفیف تا شدید واژن
- احساس ناراحتی و تورم اطراف واژن که می تواند نشانه واریس باشد.
- در بسیاری از موارد, رگ های متسع شده ممکن است شبیه کرم های خاکی بزرگ مانند رگه های متورم و ارغوانی تیره باشند.
واریس واژینال اغلب بدون علامت بوده و در برخی موارد می تواند نشانه بیماری باشد. هنگام راه رفتن, مبتلایان به آن ممکن است ناراحتی خود را نشان دهند, چنانچه در بخش سلامت نمناک گفته ایم کمی تورم, خونریزی بیش از حد در زمان زایمان طبیعی و ترومبوز ممکن است رخ دهد، اما کاملاً نادر است.
در مورد واریس واژین بدون نشانه, شما بسیار خوش شانس خواهید بود که بفهمید این مشکل را دارید. پزشک یا پرستار می تواند شما را معاینه کرده و سپس در مورد این رگ ها اطلاع دهد.
برخی از نشانه های اصلی شامل احساس فشار در ناحیه واژن و ورم کمی در منطقه هستند. هم چنین دوره های طولانی پیاده روی, ایستادن, ورزش و رابطه جنسی می تواند باعث تشدید شرایط شود.
اغلب اوقات واریس واژن در یک ماه پس از زایمان ناپدید می شود, اما برخی از زنان ممکن است برای یک سال یا بیشتر از زایمان از این مشکل رنج ببرند. برای یک زن ضروری است که این علائم را با پزشک خود به اشتراک بگذارد, زیرا درمانش در دسترس است.