افرادی که مشکلی در پای خود داشته و بدنبال کفش طبی هستند باید بدانند که انواع مختلفی از کفش هایی که پسوند طبی هم دارند در بازار وجود دارند. صرف اینکه نام کفشی طبی است یا از داروخانه تهیه شده و یا از فروشگاهی تهیه شده که ادعای فروش کفش طبی دارد به معنای آن نیست که کفش مورد نظر واقعا خصوصیاتی را که میخواهیم داشته باشد. یعنی بتواند مشکل پای ما راکمتر کند.
بیماری های مختلفی در پا وجود دارند و مشکلات ناشی از بعضی را میتوان با استفاده از کفش مناسب برطرف کرد. در هر بیماری پا، ممکن است نیاز به استفاده از کفشی با خصوصیات خاص باشد که با بیماری دیگر متفاوت است ولی خصوصیات مشترکی وجود دارند که تمام کفش های طبی باید واجد آنها باشند.
کفش طبی مخصوص خانم ها
بهترین کفش برای خانم ها کفش با پاشنه 3-2 سانتیمتر با یک پنجه پهن است. هرچه پاشنه بلندتر باشد فشار بیشتری را به پنجه وارد میکند. بسیاری از کفش های پاشنه بلند پنجه های باریک هم دارند و این وضعیت شرایط را برای پنجه و انگشتان پا بدتر میکند.
کفش طبی مخصوص بچه ها
بچه ها تا زمان راه رفتن نیاز به کفش ندارند. کفش بچه باید نرم و قابل انعطاف باشد. پنجه آن باید به اندازه کافی پهن و جادار باشد که انگشتان پا به راحتی در آن خم و راست شوند و جا برای رشد پنجه داشته باشد.
اگر طول کفش بچه را به اندازه عرض یک انگشت بلندتر تهیه کنید جا برای رشد شش ماه پا خواهد داشت. پای بچه را بطور مرتب برای علائم فشار کفش مثل قرمزی، پینه و یا تاول نگاه کنید. برای بچه های کوچک کفش های چکمه ای نخرید چون پوشیدن آنها برایشان مشکل است.
ویژگی های یک کفش طبی خوب و مناسب
کفش طبی باید دارای استحکام لازم باشد تا شوک وارد شده به کف پا را جذب کند . نیرویی منتقله از زمین و کف پا هنگام راه رفتن به بدن ، دو برابر وزن بدن است. این نیرو انتقال یافته به اندام 10 برابر وزن بدن در حالت دویدن می شود بنابراین کفی کفش اهمیت زیادی در انتقال و پخش نیرو از زمین به کف پا و به بدن دارد.
اندازه کفش طبی
در صورتی که کفش طبی تنگ باشد و به پاها فشار وارد نماید و خونرسانی به پا را کاهش می دهد و پا را زخم می کند . اگر کفش طبی برای پا گشاد باشد و پا درون بازی کند سبب ساییدگی و ایجاد اختلال در انتقال نیروخواهد شد. پس باید کفشتان اندازه پا باشد و فروشنده کفش گشاد یا تنگ را با راهکارهایی مانند بهبود سایز با قالب زدن یا کفی گذاشتن به شما ندهد.
کفی کفش طبی متناسب با کف و قوس کف پا
کفش طبی باید سبک، ضخیم و دارای خاصیت الاستیکی برای جذب ضربه به خصوص در ناحیه پاشنه باشد و با ویژگی های کف و قوس کف پا متناسب باشد.
کفش های پاشنه چوبی
به هیچ وجه کفش هایی با پاشنه یا کفی از جنس چوب یا MDF نپوشید ، حتی اگر این کفش ها طبی بودند. زیرا جنس چوب و MDF (ام دی اف) سبب آزار پاشنه پا و ایجاد درد در پاشنه می شود. در حالی که کفش هایی که پاشنه و کفی هایی با خاصیت الاستیکی دارند پاشنه و کف پا را اذیت نمی کنند.
شکل مناسب کف داخلی کفش
کف داخلی کفش باید قوس هایی هماهنگ با قوس های کف پا داشته باشد. هنگامی که این کفش را بپوشید باید وزن بدن به صورت متناسب بر روی تمام سطح کف آن پخش شود و سبب احساس راحتی در پا گردد. قوس طولی مهم ترین قوس کف پا است. بنابراین کف داخلی کفش در قسمت میانی و داخلی باید برجسته تر باشد.
فضای مناسب قسمت جلویی کفش طبی برای انگشتان
قسمت جلویی کفش طبی باید فضای مناسبی برای انگشتان پا داشته باشد و این فضا نه آنقدر تنگ باشد که انگشتان روی هم بیفتند و فشرده شوند و نه آنقدر گشاد و باز باشد که در برابر ضربه های احتمالی مراقبت حاصل نشود. فضای خالی بین نوک انگشت شست و نوک کفش طبی باید حدود یک سانتی متر باشد تا ازوارد شدن فشار به انگشت ها هنگام راه رفتن جلوگیری شود.
جنس چرم و انعطاف کفش طبی
کفش طبی باید از جنس چرم و انعطاف پذیری برخور دار باشد تا سرما و گرما را به خوبی به پا منتقل کند. اکنون ، جنس های ترکیبی مختلف و با قیمت کمتری که دارای این خاصیت هستند برای رویه کفش های طبی در نظر گرفته شده است.
کفش طبی چگونه ساخته می شود؟
امروزه در بسیاری از مراکز توانبخشی و کلینیک های ارتوپدی فنی، با معاینه بالینی و لمس کف پا، مشاهده چگونگی راه رفتن و بر اساس تجربیات متخصص، کفی طبی برای افراد تهیه می شوددر مراکز توانبخشی در کشورهای پیشرفته، اطلاعات شخص با استفاده از دستگاه های اندازه گیری نیرو و فشار کف پا در حالت حرکت و ایستاده دریافت و پردازش می شود.نحوه توزیع فشارهای کف پا با امکانات گرافیکی به صورت نوار کف پا نشان داده می شود. به کمک چنین اطلاعات کمی و کیفی، متخصصین با سهولت بیشتری می توانند نسبت به تجویز دقیق تر کفی اقدام نمایند.