به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز، قبیله ماسایی در شرق آفریقا و در جنوب کشور کنیا و شمال تانزانیا در امتداد دره ریفت و در زمین های نیمه خشک و خشک زندگی می کند. ماسایی ها حدود نیم میلیون نفر جمیت دارند و مساحت این قبیله 160,000 کیلومتر مربع می باشد. با این حال، بسیاری از ماسایی ها سرشماری ملی را مداخله سیاسی می دانند و اغلب تعداد اعضای خانواده را برای سرشماری کنندگان اشتباه می گویند.
جامعه ماسایی از 16 بخش یا در زبان ماسایی ها از 16 ایلوشون تشکیل شده است. اکثر جمعیت ماسایی ها در کنیا زندگی می کنند و بخش کوچکتری نیز در کشور تانزانیا.
ماسایی ها در کرال زندگی می کنند که به صورت دایره ای مرتب شده اند. حصار دور کرال از خارهای اقاقیا ساخته شده است که از حمله شیرها به گله جلوگیری می کند. جالب است بدانید که زنان خانه ها را می سازند و وظیفه مردها، حصار کردن دور کرال هاست. کرال معمولا به صورت مخصوص یک خانواده بزرگ است. انگار که با فامیل های درجه یک در یک کرال زندگی کنید اما جدیداً سیستم مدیریت زمین و خانه تغییر کرده و می توانید در یک کرال ببینید که فقط یک خانواده زندگی می کند.
ماسایی ها به خانه اینکاجیجیک می گویند که گرد و به شکل نان است و از گل، چوب، علف، سرگین گاو و ادرار گاو ساخته شده است. علاوه بر ساختن خانه تامین آب، جمع آوری هیزم، دوشیدن حیوانات و پخت و پز برای خانواده نیز وظیفه زنان است. مردان جنگجو هستند و مسئول امنیت؛ در حالی که پسران مسئولیت دامداری را بر عهده دارند اما در فصل خشکسالی که شرایط کمی بحرانی می شود و می تواند اقتصاد خانواده را نابود کند، پدران نیز به همراه پسران به دام داری مشغول می شوند.
افراد پیر هم معمولا مشاور و مدیر و رئیس خانه ها هستند و هر روز صبح قبل از رفتن دام ها به چرا، پیری که رئیس خانه است، روی صندلی خود می نشیند و برنامه روزانه را برای همه اعلام می کند.