کشور هندوستان دارای اسطوره های بینظیر و تاریخ غنی، آیین ها و ادیان های مختلف، زبان های مختلف است که در طول چندین هزار سال فراز و فرودهای فراوانی داشته اما همواره درصدد حفظ فرهنگ غنی خود، جشن ها باشکوه، آداب و رسوم های مختلف خود بوده است. با توجه به تاریخ معاصر خود توانسته تمامی آن را حفظ کند. هند دارای تاریخ و فرهنگ بسیار کهن و پرباری است که قدمت آن به ۳۰۰۰ سال پیش از میلاد می رسد. هند سرزمین نژادها، زبان ها، آیین ها، و فرهنگ های فراوان و گوناگون است. هند با ۱٫۲ میلیارد نفر بزرگترین حکومت دموکراسی جهان به شمار می رود که ۷۲ درصد مردم، هندو-آریایی، ۲۵ درصد دراویدی و ۳ درصد مونگولوید و سایر قومیت ها هستند.
زبان های هندی
یکی از آداب و رسوم هندی زبان آن ها است. هند از ۲۸ ایالت تشکیل شده است. اگرچه هندی زبان رسمی دولت است، قانون اساسی هند به طور رسمی ۲۳ زبان رسمی را به رسمیت می شناسد که تنوع زیادی داردی از هندو، مراتی، گجراتی، پشتو، فارسی، انگلیسی و….. را شامل می شود. اما تمامی مردم هند مسلط به زبان رسمی دولت یعنی هندی هستند و صحبت کردن زبان انگلیسی هندی ها نیز بسیار خوب است چون در مدارس و دانشگاه با زبان انگلیسی تدریس می شود.
آداب معاشرت مردم هندوستان
هندی ها برای سلام کردن از کلمه ی ناماسته "Namaste" استفاده می کنند و هم زمان با آن ، دو دستشان را کنار هم قرار می دهند و کمی هم خم می شوند ، مردم معمولا دوست ندارند به طور مستقیم در خواستی را رد کنند بنابراین اگر جمله ی «سعی می کنم» را شنیدید ، به احتمال زیاد جواب آن فرد منفی است و نیز احترام به خانواده نقش مهمی در زندگی مردم هند دارد و ازدواج ها معمولا از قبل تعیین شده ، هر چند طبقه ی متوسطی که در شهرها ساکن هستند ، کم کم از این موضوع فاصله گرفته اند و معمولا خانواده ها از چندین نسل مختلف با هم در یک خانه زندگی می کنند و ساختار آن این گونه است که خانم ها به ترتیب به حرف پدر، همسر و پسرشان گوش می دهند و علاوه بر آن ۴ طبقه ی اجتماعی اصلی در این کشور وجود دارد که هر طبقه باید با هم سطح خودش ازدواج کند و البته این سنت بین طبقه متوسط شهری کمتر رعایت می شود.
مراسم عروسی در هند
ازدواج به معنی وصلت دو خانواده و نه فقط دو فرد است ، در شرق هند برخی ازدواج ها از قبل تعیین شده و برخی بر اساس عشق و علاقه است و وقتی دو نفر خواهان ازدواج با هم هستند این به این معنا است که دو خانواده با هم ازدواج می کنند و عروس نیز طبق سنت قرمز می پوشد و داماد کت کرم رنگی را که " اتچکین " نامیده می شود همراه با عمامه قرمزرنگی می پوشد و در ادامه پدر دختر، عروس و داماد را از طریق قراردادن یک گوشه از لباس عروس در دستان داماد به یک دیگر منتقل می کند و داماد چهار مرتبه با کمک برادران عروس و سه عمو ها عروس را به دور کتاب مقدس می چرخاند و بعد از اتمام چهارمرتبه چرخش آن دو زن و شوهر محسوب می شوند. کشیش دعای خیر را نثار آن دو می کند و بعد به زوج نصیحت می کند که چگونه زندگی کنند و چگونه در زندگی جدید مشترکشان به یکدیگر عشق بورزند و در هند سنت های ازدواج متفاوتی وجود دارد و در نواحی مختلف هند سنت های متفاوتی وجود دارد و با این حال در تمام نواحی ازدواج عمل بزرگی در زندگی هر فرد در هر مکان و با هر سنتی می باشد و توجه داشته باشید که یکی از شرایط ازدواج جهاز است که خانواده ها برای آن بر سر گفتگو می نشینند و از دیگر شرایط ازدواج مشاوره با اخترشناسی است که از طریق آن متوجه شوند این دختر و پسر در زندگی زناشویی خود توافق دارند و در صورت مثبت بودن روز ازدواج هم به همین منوال تعیین می شود.
فرهنگ خانواده در هند
ارزش های خانوادگی در سراسر هند بسیار مورد احترام است و در زندگی روزمره اساسی است، ساختار خانواده پدرسالارانه است، یک زن باید از پدر، همسر و پسرش پیروی کند، ازدواج سر وقت امری عادی است و در سال های اخیر جمعیت طبقه متوسط شهری هند شروع به دور شدن از ازدواج های ترتیب یافته کرده اند، خانواده ها اغلب با سه یا چهار نسل در یک خانواده زندگی می کنند، پسرها به طور سنتی ارث می برند و دخترها مهریه دریافت می کنند، مراقبت از کودک توسط اعضای زن خانواده انجام می شود.
هند یکی از قدیمی ترین سیستم های طبقه بندی اجتماعی را دارد و در این سیستم، مردم در چهار گروه اصلی قرار می گیرند که عبارتند از: برهمن (روحانیون)، شاتریا (پادشاه امرا و جنگاوران)، ویشیا ـ که در زبان سانسکریت به معنی مردم است (کشاورزان، پیشه وران، تجار و کسبه) و شودرا (مشاغلی چون سپوری، مرده سوزانی و جارو کردن خیابان ها). ازدواج بین این گروه ها ممنوع بوده؛ اما الان در مناطق شهری خیلی رایج تر است.
ادیان در هند
مذهب در هند پایه و اساس زندگی هر فردی در هندوستان است که بینش شخص را تشکیل میدهد. بیش از ۸۰ درصد هندی ها هندو هستند که انواع و شیوه های مختلفی دارد. بیش از ۱۳ درصد مسلمان هستند. هند زادگاه بودایسم است و زمانی بسیاری از هندی ها بودایی بودند و امروزه جمعیت کمی بودا دارد. مسیحیان و سیک ها هر کدام حدود ۲ درصد پیروان دارند. البته گرایش های عرفانی و مذاهب نوظهور در هند کم نیستند مانند سای بابا، کریشنامورتی و….. که به راحتی و آزادانه فعالیت میکنند. هند جایی است که به معنای واقعی آزادی مذهبی در آن رواج دارد هر کدام یک از مذهب ها و یا گرایش های مذهبی بخش مهمی از آداب و رسوم هندی را تشکیل میدهد.
رقص هندی
رقص از آداب و رسوم هندی است که نقش هویتی مهمی را ایفا میکند. فرم های رقص را می توان به طور کلی به دو دسته طبقه بندی کرد که فرم رقص کلاسیک و فولکلوراست. بسیاری از فستیوال های هند ، فستیوال رقص هند محسوب میشوند و گردشگران بی شماری را جذب میکند. مانند Mussal-Khel-Pestel، که هر ساله در ایالت گوا برگزار می شود. این یک سنت است که توسط جامعه مسیحی Chandor در Salcette همچنان حفظ شده است. یک آهنگ رقص به افتخار پادشاهان دلیر، Mussal-Khel-Pestel زده می شود. این فرم رقص معمولا در روز دوم کارناوال گوا اجرا می شود. برخی از شرکت کنندگان موسال (دسته ها) را نماد شیولینگ می زنند، در حالی که برخی دیگر مشعل های روشن حمل می کنند. و آداب رقصی خاصی اجرا می شود که فرم نمایشی نیز دارد.
از دیگر فستیوال های رقص Makar Sankranti است که ریشه در اسطوره های هندی دارد. این جشن در سراسر کشور جشن گرفته می شود. Makar Sankranti که با نام ها و سنت ها و شیوه های مختلف جشن گرفته می شود، به عنوان جشنواره اوتارایان در گجرات شناخته می شود. اوتارایان از اهمیت طالع بینی و سنتی بسیار برخوردار است. خدای خورشید با شیرینی و دو الهه دیگر باستانی هند پرستش می شوند. از جشن رقص مهمی است که در احمدآباد هند بسیار باشکوه برگزار می شود. جشنواره رقص سه روزه Mukteswar در ژانویه در ایالت Bhubaneswar یکی از بینظیرین فستیوال رقص هندی است که فرم و حالت نمایشی دارد.
فستیوال های هندی
فستیوال های ملی هند بیست و چهار عدد است که در سرتاسر سال جشن دارند. این فستیوال های آداب و رسوم هندی را زنده نگه میدارد که علاقه مندان به شماری را دارد. از فستیوال های مهم یکی هولی است که از نام های قابل توجه در فهرست جشنواره های هند است. این جشن که جشن عشق و جشن رنگ ها محسوب می شود، به معنای فرا رسیدن بهار و پیروزی خیر بر بدی است. این جشن در سراسر کشور با شور و شوق فراوان برگزار می شود. به طور معمول، جشن ها در آستانه جشنواره شروع می شود. آتش های عظیمی روشن می شوند (نماد سوزاندن دیو افسانه ای هولیکا)، و مردم دور این آتش ترقه زن آواز می خوانند و می رقصند. در روز جشن، رنگ های مختلف به روی میپاشند و هر کدام با پودر رنگی در دست شرکت میکنند. هولی در فوریه, مارس جشن گرفته می شود.
بدون شک دیوالی یا دیپاوالی دیدنی ترین جشنواره ای است که در شبه قاره هند برگزار می شود. در این جشنواره چراغ هندو زنده نگه داشته می شود که در سراسر کشور آن را برپا میکنند، جشن ها با تزئین خانه های خود با شمع، لامپ های خاکی و چراغ ها، ترکیدن ترقه و تبادل هدایا و شیرینی ها با دوستان و خانواده مشخص می شوند. از آنجایی که در شب ماه نو جشن گرفته می شود، این لامپ ها و چراغ های درخشان حسی جادویی به کل سناریو می بخشند. جشنواره ای که یادآور بازگشت لرد راما با همسرش پس از ۱۴ سال تبعید و پیروزی او بر راوانا است، دیوالی نماد پیروزی نهایی خیر بر شر است. دیوالی در ماه اکتبر و نوامبر جشن گرفته می شود.
ناوراتری به عنوان یکی از فستیوال های مهم هندو به حساب می آید و این جشن ها برای روزها ادامه دارد. در سانسکریت، اصطلاح ناوراتری به معنای نه شب است. مطابق با نام خود، این جشنواره بیش از نه روز و شب را در بر می گیرد. در طول ناوراتری، الهه شاکتی به اشکال مختلف پرستش می شود. در شمال هند، جشن های ناوراتری شامل رقص های پر جنب و جوش است که مردان، زنان و کودکان با لباس های سنتی رنگارنگ از آن لذت می برند. ناوراتری در ماه اکتبرو نوامبر جشن گرفته می شود.
همیشه می توانید به راحتی به مواد تازه مثل گیاهان و ادویه جات عالی که برای طعم، عطر، افزایش رنگ و خواص درمانی استفاده می شود دسترسی داشته باشید. اگرچه بسیاری از رستوران ها کارد و چنگال را برای گردشگران ارائه می دهند، اما رسم و رسوم هندی و سنت های خاصی برای خوردن غذا با دست وجود دارد. یکی از ویژگی های این روش غذا خوردن به این خاطر است که علاوه بر آشنایی با سنت هندی، سرعت همیشگی غذا خوردن شما کاهش پیدا می کند و مجبور می شوید آرا م تر غذا بخورید. به همین دلیل سیستم گوارش سالم تری هم خواهید داشت. همچنین هندی ها قبل و بعد از خوردن غذا دستشان را کاملاً می شویند و از دست راستشان برای غذا خوردن استفاده می کنند.
فرهنگ غذایی مردم هند
هنگامی که امپراطوری مغول در طول قرن شانزدهم به هندوستان حمله کرد، تاثیر قابل توجهی بر غذاهای هندی گذاشت، غذاهای هندی تحت تأثیر بسیاری از کشورهای دیگر قرار دارد، این فرهنگ غذایی به دلیل دارا بودن غذاهای زیاد و استفاده زیادی از گیاهان و ادویه ها معروف است، سبک های آشپزی نیز از منطقه ای به منطقه دیگر متفاوت است و گندم، برنج باسماتی و غذاهای ساده با ادویه زیاد رژیم غذایی هندوستان را تشکیل می دهند، این رژیم غذایی سرشار از کرچک، ترشی جات، ادویه جات از جمله زنجبیل، گشنیز، هل، زردچوبه، فلفل داغ خشک و دارچین است، چتنی ها – چاشنی هایی هستند که از میوه ها و سبزیجات متنوعی از قبیل تمبر و گوجه فرنگی و نعناع، و سایر گیاهان تهیه شده است و در پخت و پز هندی بسیار سخاوتمندانه استفاده می شوند، “کاری” یک اصطلاح اروپایی برای توصیف غذاهای تند موجود در هند است، همچنین جالب است که بدانید بسیاری از هندوها گیاهخوار هستند، اما گوشت گوسفند و مرغ در غذاهای اصلی غیر گیاهخواران رایج هستند بین 20 تا 40 درصد از جمعیت هندوستان گیاهخوار هستند و بیشتر غذاهای هندی با انگشت یا نان استفاده می شود که به عنوان ظروف غذا استفاده می شوند، طیف گسترده ای از نان ها همراه با وعده های غذایی وجود دارد، غذا در هند غالباً روی “تالی” قرار می گیرد که یک سینی یا بشقاب است که می تواند چندین ظرف را در خود نگه دارد، این نیز مهم است که بدانید، بسیاری از مسلمانان سختگیر و زنان هندو الکل نمی نوشند، پس در مورد مصرف الکل در این کشور سختگیری هایی وجود دارد، شما ممکن است قبل از غذا دعوت شوید تا دستان خود را بشویید وغذا اغلب با دست راست خورده می شود و به طور کلی از میهمانان به ترتیب سلسله مراتبی پذیرایی می شود، به علاوه وعده های غذایی اغلب با انواع شیرینی (پانی) به پایان می رسند و یک میزبان همیشه در خدمت میهمانان خود خواهد بود، هر آنچه را که به شما پیشنهاد می شود بپذیرید اما همه چیز را در بشقاب خود تمام کنید واگر غذا برای در فضای عمومی سرو شد، همیشه از یک قاشق استفاده کنید، دعوت خود را برای صرف ناهار در رستوران و یا پرداخت صورتحساب آن تلافی کنید.
آداب لباس پوشیدن در هند
لباس هندی با ساری های ابریشمی رنگارنگ که توسط بسیاری از زنان این کشور پوشیده می شود ، شناخته می شود، یک لباس سنتی برای آقایان، دهوتی ” dhoti ” است، که یک تکه پارچه دوخته نشده است که به دور کمر و پاها پیچیده می شود، آقایان همچنین لباسی به نام کورتا ” kurta “، می پوشند که پیراهنی گشاد و تمام قد است، برای مواقع خاص، آقایان شروانی ” sherwani ” یا آچکان” achkan” می پوشند که یک کت بلند با یقه بدون حلقه است و دکمه تا یقه و پایین زانوها ادامه دارد، یک مدل کوتاه تر از یک شروانی، یک ژاکت نهرو ” Nehru ” نام دارد که هر کدام از اینها باید در مراسم و جاهای مختلفی پوشیده شوند.
سخن آخر
با هند، سرزمین هزار رنگ آشنا شدیم. سرزمینی رویایی با آداب سنتی حفظ شده در تاریخ. با سفر به این سرزمین شگفتی هایش را از نزدیک ببینید.
آداب و رسوم عجیبی که در بعضی کشورهای دنیا عادی و متداول هستند
