به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعدنیوز به نقل از فرارو، "وینستون چرچیل" سیاستمدار و نویسنده انگلیسی که بین سال‌های 1940 تا 1945 یعنی در طول جنگ جهانی دوم و بار دیگر بین سال‌های 1851 تا 1955 نخست‌وزیر بریتانیا بود در میان عامه مردم مظهر زیرکی و نیرنگ است. او همچنین برنده جایزه نوبل ادبیات نیز هست. با این حال در کنار همه اینها، چرچیل یک نقاش پرکار نیز به شمار می رفت که بیش از 500 تابلو از او برجای مانده است.
به روایت تاریخ چرچیل عشق خود به نقاشی را در سن 40 سالگی کشف کرد و بعد از آن به ندرت بدون جعبه رنگ خود به سفر رفت. نقاشی کردن به او آرامش می‌داد و آنطور که می‌گفت "دوستی بود که خواسته‌های بی مورد" نداشت. تنها در سال های بر التهاب جنگ بود که مدت ها دست به قلم و رنگ نمی برد. او در این مدت تنها یک تابلو کشید که تصویری از "برج مسجد کاتوبیا" بود که آن را به روزولت اهدا کرد.
چرچیل که هیچ آموزشی در زمینه نقاشی ندیده بود بیش از هر سوژه‌ای علاقمند به منظره و صحنه‌هایی از زمین و دریا بود.
سیاستمدار کهنه کار در سال های پایانی عمرش بیشتر به نقاشی روی آورد و به ویژه در مدت اقامت در فرانسه و مراکش تابلوهای متعددی از مناظر زیبای طبیعی در این دو کشور نقاشی کرد. تابلویی که قرار است به زودی در "ساتبی" چوب حراج بخورد گفته می شود آخرین اثری است که وی در سال 1965 و چندی قبل از مرگش نقاشی کرد.
او آخرین نقاشی‌اش "خاص‌ترین نقطه جهان" که برکه ماهی‌های قرمز در خانه "چارتوِل" خود بود را به "ادموند موری" محافظش که 15 سال به او خدمت کرده و سه‌پایه و قلم‌موها را برایش آماده می‌کرد، هدیه داد.
عکس هایی زیر مجموعه‌ای است که در سال های اقامت چرچیل در جنوب فرانسه عکاسی شده است. در این عکس ها که "فرانک شرشل" از نخست وزیر اسبق انگلیس برداشته او طبق معمول در کنار مناظر زیبای طبیعی اوقات خود را به نقاشی و کشیدن سیگار برگ می گذراند.
