زخم های دهانی از درگیری های شایع در افراد هستند که تقریباً از هر پنج نفر، یک نفر آن را تجربه کرده است.این زخم ها به دو دسته آفت و تب خال تقسیم می شوند که شدت وقوع آنها از ضعیف تا شدید دسته بندی می شود.در بیشتر از 75 درصد مواقع این زخم ها خفیف است و خود به خود بهبود می یابد. علت زخم های دهانی می تواند عفونت، ضربه و یا آلرژی دارویی باشد. علاوه بر آن می تواند به عنوان یک علامت برای برخی از بیماری ها نظیر سرطان تلقی شود و میزان شیوع آن در خانم ها و در سنین 10 تا 40 سال بیشتر است.آفت های دهانی ضعیف معمولاً به قطر پنج میلی متر و با مرکز سفید یا زردرنگ هستند که با التهاب قرمز رنگ احاطه شده اند. حاشیه زبان، گونه ها و لب ها مناطقی هستند که زخم های دهانی معمولاً در این مناطق ایجاد می شوند. بهبود این زخم ها به طور معمول بین 5 تا 14 روز طول می کشد.
نمک دریایی که به طور طبیعی حاوی سدیم و دیگر مواد معدنی است، گزینه ای عالی به عنوان یک ضد عفونی کننده طبیعی محسوب می شود. از این رو، شستشوی دهان با محلول آب نمک می تواند بسیار موثر باشد.آفت های دهان و تبخال ها از جمله زخم های شایع دهان و شرایطی بسیار دردناک و آزاردهنده هستند. آنها غذا خوردن، بلع و صحبت کردن را به فعالیت هایی ناراحت کننده تبدیل می کنند. آفت های دهان زخم های کوچکی هستند که روی بافت نرم داخل دهان شکل می گیرند. دلیل شکل گیری آفت های دهان نامشخص است، اما ممکن است به واسطه یک واکنش ایمنی تحریک شده توسط عوامل مختلف شکل بگیرند. از جمله عوامل موثر در این زمینه می توان به استرس، آلرژی ها، زخم ها و تغییرات هورمونی اشاره کرد. آفت های دهان بدون نشانه ای خاص و ناگهانی ظاهر می شوند و به طور معمول طی چند روز بهبود می یابند.
علل جراحات و زخم های دهانی چیست؟
عفونت: عفونت های ویروسی و قارچی علت اصلی زخم های دهانی هستند. دو مورد از رایج ترین علل جراحات عودکننده ی دهانی، تب خال و آفت های داخل دهان (canker sore) هستند. تب خال های دهان احتمالا توسط ویروس هرپس سیمپلکس ۱ یا هرپس، که حدود دو-سوم از بزرگسالان جهان را تحت تاثیر قرار می دهند، به وجود می آیند. آفت ها (canker sore ) تاول های کوچک و دردناک داخل دهان هستند که معمولا به خودی خود از بین می روند، علت آن ها مشخص نیست اما ازدیاد حساسیت، عفونت، هورمون ها، استرس و کمبود برخی از ویتامین ها ممکن است تحریک کننده باشند. زخم روی زبان یا درون دهان ممکن است توسط سایر عفونت ها، التهابات، استرس یا بسیار به ندرت سرطان، ایجاد و یا تشدید شود. گاهی زخم های دهانی ترشح چرکی یا خونی دارند. خونریزی ممکن است در صورتی که زخم عمیق باشد، توسط ماده ی خارجی یا درمانی تحریک شود یا عفونی شود، اتفاق بیفتد.
برفک دهان: برفک که توسط مخمر کاندیدا ایجاد می شود، بیشتر در بچه ها یا سالمندان رایج است. اما سیستم ایمنی ضعیف شده، مصرف آنتی بیوتیک ها، دیابت، یا سایر داروها مانند کورتیکواستروئیدها، می تواند برای کاندیدا شانس رشد ایجاد کند.
زبان دارای موهای سیاه: حالتی بدون درد است که در اثر بلند شدن برآمدگی های زبان و به دام انداختن باکتری هایی که روی زبان زندگی می کنند درون آن ها ایجاد می شود و ظاهری سیاه و مودار برای زبان به وجود می آورد. علل رویش مو روی زبان ممکن است مصرف آنتی بیوتیک، بهداشت دهان ضعیف، سیگار کشیدن، نوشیدن مقادیر زیاد چای یا قهوه، و عدم تولید کافی بزاق باشد.
لکوپلاکیا
لکوپلاکایا واکنشی نسبت به یک محرک است که از جمله این محرک ها می توان به دندان های مصنوعی با اندازه نامناسب، فرسایش اسیدی دندان ها، مصرف سیگار و مصرف تنباکوی بدون دود اشاره کرد. این عارضه می تواند به صورت پلاک ها یا نواحی سفیدی در دهان پدیدار شود که معمولا بدون درد بوده و پاک نمی شوند. لکوپلاکیا می تواند یک وضعیت پیش سرطانی باشد. نواحی مبتلا به لکوپلاکیا مقاوم و دیگر تغییرات دهانی به ارزیابی توسط یک دندانپزشک نیاز دارند.
تاول زدن سقف دهان چیست؟
زخم های دهانی لوکوپلاکیای بیشتر در چه افرادی شایع است:
- در بیمارانی که به علت هموفیلی و یا سایر بیماریها لازم است که از فرآورده های خونی استفاده کنند.
- افرادی که از مواد مخدر به صورت تزریقی استفاده می کنند.
- مردان همجنس گرا
لیکن پلان: نوعی راش نادر است که ممکن است داخل گونه یا روی زبان را به شکل تکه های سفید مشبک یا برآمدگی های قرمز براق درگیر کند، و علت دقیق آن مشخص نیست. اغلب در صورتی که درد یا زخم ایجاد نکند نیاز به درمان ندارد.
زبان جغرافیایی: زبان به شکل نقشه ی جغرافیایی زمانی ایجاد می شود که بخش هایی از زبان برآمدگی های کوچک روی خود را از دست بدهند و زبان حالت نقشه مانند به خود بگیرد. این لکه ها ممکن است محل، الگو و ابعاد خود را طی دقایق و ساعت ها تغییر دهند. زبان جغرافیایی تغییر بی ضرری در بافت زبان است.
دندان قروچه: به هم فشردن دندان ها یا دندان قروچه کردن، مخصوصا در خواب، می تواند باعث گاز گرفتن های کوچک از داخل گونه شود. بیماری ها و التهابات لثه می تواند باعث خون ریزی در خط لثه و اطراف آن شود و خون ممکن است به سمت لب ها و گوشه ی دهان حرکت کند. همچنین گاز گرفتن زبان یا جویدن لب ها می تواند باعث درد، تورم، و حتی بریدگی هایی کوچک شود. به علاوه نوشیدن مایعات داغ، خوردن غذاها و مایعات اسیدی، کشیدن سیگار و مصرف مشروبات الکلی می تواند باعث درد، تورم و بریدگی های کوچک شود. مسواک کشیدن یا کشیدن نخ دندان به میزان زیاد، یا استفاده از مسواک سفت می تواند باعث خونریزی دردناک از لثه ها و بافت دهان شود.
