عوارض و موارد مصرف دنپزیل

موارد مصرف دنپزیل

درمان علامتی دمانس خفیف تا متوسط در بیماری آلزایمر

درمان دمانس واسکولار

عوارض جانبی دنپزیل

اعصاب مرکزی: رویا‌های غیر‌عادی و گریه کردن، رفتار‌های تهاجمی، عدم قدرت تکلم، آتاکسی، افسردگی، سرگیجه، خستگی، سر‌ درد، بی‌خوابی، بیقراری، تحریک‌پذیری، درد، پارستزی، تشنج، خواب‌آلودگی، سنکوب، لرزش.

قلبی- عروقی: فیبریلاسیون دهلیزی، درد سینه، هایپوتنشن، هایپرتنشن، گشادی عروق.

چشم، گوش، حلق و بینی: تاری دید، کاتاراکت، تحریک چشم، گلو درد.

گوارش: بی‌اشتهایی، نفخ، اسهال، درد اپیگاستر، عدم کنترل مدفوع، خونریزی گوارشی، تهوع و استفراغ.

ادراری: دفع ادرار مکرر، شب ادراری.

متابولیک: دهیدراتاسیون، کاهش وزن.

عضلانی ـ اسکلتی: آرتریت، شکستگی استخوان، درد‌های عضلانی.

تنفسی: برونشیت، تنگی نفس.

پوست: عرق ریزش، اکیموزیس، کهیر، راش.

سایر عوارض: سندرم شبه آنفلوانزا، گرگرفتگی، افزایش میل جنسی، درد دندان.

مسمومیت با دنپزیل و درمان آن

تظاهرات بالینی: مسمومیت با دارو ممکن است باعث بحران کولینرژیک شود که علائم آن شامل تهوع شدید، استفراغ، افزایش بزاق، برادیکاردی، هایپوتنشن، سرکوب تنفسی، کلاپس و تشنج است. ضعف عضلانی نیز ممکن است رخ دهد و در صورتی که عضلات تنفسی را هم درگیر کند، ممکن است باعث سرکوب تنفس و حتی مرگ شود.

درمان: آنتیکولینرژیک‌های نوع سوم مانند آتروپین می‌توانند به عنوان آنتی‌دوت استفاده شوند. تزریق وریدی آتروپین باید تا آنجا افزایش یابد تا اثرات مطلوب بروز نماید. دوز ابتدایی آتروپین 1 الی 2 میلی‌گرم به صورت وریدی و افزایش آهسته آن تا رسیدن به پاسخ مطلوب است. پاسخ‌های غیر معمول در ضربان قلب و فشار خون ممکن است در صورتی که از آنتیکولینرژیک‌های نوع چهارم استفاده شود، بروز کند.