عوارض و موارد مصرف نیکاردیپین

عوارض جانبی احتمالی داروی نیکاردیپین

همه داروها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند. اما بسیاری از مصرف کنندگان نیز هیچ نوع عارضه ای بروز نمی دهند. یکسری از عوارض بعد از گذشت مدت کوتاهی از مصرف دارو، از بین می روند. در صورت بروز مستمر هریک از عوارض می بایست به پزشک اطلاع داده شود:

• سردرد، گرگرفتگی: این عوارض معمولاً در ابتدای درمان دیده می شوند اما پس از گذشت چند روز بر طرف می گردد. در صورت تداوم سردرد با پزشک خود مشورت نمایید.
• کسالت: غذاهای ساده مصرف کنید و از خوردن غذاهای تند و پرچرب پرهیز نمایید.
• سیاهی رفتن چشم ها: در این شرایط از رانندگی کردن و کار با ابزار خودداری نمایید.
• قوزک ورم کرده، تپش قلب: در صورت آزار دهنده شدن با پزشک خود مشورت نمایید.

نکته مهم: برخی از افرادی که نیکاردیپین مصرف می کنند ممکن است مقدار دردهای آنژینی در آن ها شدیدتر گردد. در صورتی که این حالت برای شما پیش آمد، سریعاً به پزشک اطلاع دهید.

تداخل دارویی نیکاردیپین

تداخل دارویی ممکن است عملکرد داروها را تغییر و خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. یک لیست از تمام داروهایی (ازجمله داروهای با نسخه / بدون نسخه و داروهای گیاهی) که استفاده می کنید تهیه کرده و آن را با دکتر و داروساز خود به اشتراک بگذارید. دوز دارو مصرفی خود را بدون مشورت با دکتر خود تغییر نداده و یا مصرف دارو را ترک نکنید.

برخی از داروهایی که ممکن است بر حدف نیکاردیپین از بدن و عملکرد آن تاثیر بگذارند، عبارتند از: سایمتیدین، ضد قارچ های آزول (مانند ایتراکونازول)، آنتی بیوتیک های ماکرولید (مانند اریترومایسین)، ریفامایسین ها (مانند ریفابوتین)، مخمر سنت جان، داروهای مورد استفاده برای درمان تشنج (مانند فنی توئین).

برچسب روی تمام داروهایتان را (مانند داروهای سرفه و سرماخوردگی، داروهای مکمل غذایی، داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن) بررسی کنید.زیرا آن ها ممکن است،مواد تشکیل دهنده ای داشته باشند که فشارخون و ضربان قلب را افزایش دهد. راجع به مصرف این دارو با داروساز خود مشورت کنید.

هشدارها درباره نیکاردیپین

• ممکن است منجر به افت فشارخون علامت دار یا تاکیکاردی شود؛ برای جلوگیری از افت فشارخون سیستمیک و اثرات اینوتروپیک منفی احتمالی در نارسایی احتقانی قلب (CHF)، آنژین و اختلالات بطن چپ (به ویژه در هنگام شروع درمان، پس از افزایش دوز یا پس از قطع بتا بلوکرها) دوز را آهسته افزایش دهید.
• برای کاهش احتمال ترومبوز وریدی، فلبیت و اختلال در عروق، از رگ های کوچک پشت دست یا مچ دست استفاده نکنید. از تزریق داخل شریانی یا نشت عروقی اجتناب کنید.
• هنگام استفاده از دارو در بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب، به ویژه در ترکیب با بتا بلوکر، باید احتیاط شود. نیکاردیپین هیچ گونه حفاظتی در برابر خطرات ناشی از قطع ناگهانی بتا بلوکرها ندارد؛ هرگونه محرومیت باید با کاهش تدریجی دوز بتا بلوکر، ترجیحا در عرض 8 تا 10 روز باشد.
• پاسخ در بیماران مبتلا به آنژین، نارسایی احتقانی قلب، اختلال عملکرد کبدی، فشارخون پورتال و نارسایی کلیوی و فئوکروموسایتوما با دقت نظارت شود.
• ادم محیطی ممکن است رخ دهد.
• تشدید آنژین یا انفارکتوس میوکارد با افزایش دوز مهار کننده های کانال کلسیم دی هیدروپیریدینی رخ داده است.
• سکته حاد یا خونریزی مغزی ، به آرامی افزایش دهید تا از افت فشارخون سیستمیک جلوگیری کنید.
• با احتیاط در بیماران مبتلا به کاردیومیوپاتی هایپرتروفیک و ​​تنگی آئورت خفیف تا متوسط ​​استفاده شود.
• با احتیاط در نارسایی کبدی یا کلیوی استفاده کنید؛ ممکن است دوزهای پایین تر مورد نیاز باشد.
• در افت فشار خون مرتبط با فئوکروموسایتوما و فشار خون پورتال با احتیاط از تجویز وریدی استفاده کنید.
• محل تزریق را هر 12 ساعت تغییر دهید تا خطر تحریک عروق محیطی را به حداقل برسانید.
• کاهش فشار خون در عرض چند دقیقه پس از تزریق شروع می شود؛ مهار کننده های کانال کلسیمی، ممکن است گاهی اوقات باعث افت فشار خون علامت دار شوند؛ احتیاط برای جلوگیری از افت فشارخون سیستمیک هنگام تجویز دارو به بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد یا خونریزی مغزی توصیه می شود.
• شکل آهسته رهش برای آنژین توصیه نمی شود.

میزان، تاثیرات و مکانیزم اثر نیکاردیپین