موارد مصرف ترانیل سیپرومین
- افسردگی
- اختلال بیش فعالی و نقص توجه (ADHD)
- اختلال وسواسی جبری (OCD)
- اختلال پانیک (Panic)
عوارض جانبی ترانیل سیپرومین
اعصاب مرکزی: سرگیجه، خوابآلودگی، سردرد، بیقراری، لرزش، اضطراب، کانفیوژن، گزگز اندامها، ضعف.
قلبی ـ عروقی: کاهش فشارخون وضعیتی، افزایش متناقض فشارخون، تپش قلب، تاکیکاردی، ادم.
چشم، گوش: تاری دید، وزوز گوش.
دستگاه گوارش: خشکی دهان، بیاشتهایی، تهوع، اسهال، یبوست، درد شکمی.
ادراری ـ تناسلی: اختلال در انزال، ناتوانی جنسی، احتباس ادراری.
خونی: آگرانولوسیتوز، آنمی، لکوپنی، ترومبوسیتوپنی.
کبد: هپاتیت
عضلانی ـ اسکلتی: اسپاسم عضلات، پرشهای میوکلونیک.
پوست: راش.
سایر عوارض: لرز، سندرم SIADH.
مسمومیت با ترانیل سیپرومین و درمان آن
تظاهرات بالینی: تشدید عوارض جانبی و پاسخ بیش از حد به فعالیت طبیعی فارماکولوژیک ممکن است رخ دهد. این علائم و نشانهها به آهستگی (48-24 ساعت) ظاهر میشوند و ممکن است تا مدت دو هفته باقی بمانند. آشفتگی، برافروختگی، تاکیکاردی، کاهش یا افزایش فشارخون، تپش قلب، افزایش فعالیت حرکتی، پرش عضلات، افزایش رفلکسهای وتری عمقی، حملات تشنجی، تب بالا، ایست قلبی ـ تنفسی یا اغما ممکن است بروز کند. مرگ با مصرف مقدار 350 میلیگرم گزارش شده است.
درمان: شامل اقدامات علامتی و حمایتی است. بحران افزایش فشارخون با 10- 5 میلیگرم فنتولآمین از راه تزریق وریدی سرشار، حملات تشنجی، آشفتگی یا لرزش با تزریق وریدی دیازپام، تاکیکاردی با بتابلوکرها و تب با پتوهای سرد کننده درمان میشود. علائم حیاتی و تعادل آب و الکترولیت باید کنترل شود. مصرف داروهای مقلد سمپاتیک (نوراپینفرین و فنیلافرین) در افت فشارخون (به دلیل مهار مونوآمین اکسیداز) ممنوع است.
