مجسمه بودای لشان چین آنقدر بزرگ و زیباست که هر بیننده‌ای را برای لحظاتی محو خودش می‌کند. این مجسمه غول پیکر که در دل صخره قرار گرفته دارای 71 متر ارتفاع است و به صورت نشسته ساخته شده است. مجسمه بودا دست‌هایش را بر روی زانوانش گذاشته و آرام و باطمانینه به رودخانه زیبای روبرویش زل زده است. شاید عجیب باشد اما سر این مجسمه به تنهایی 14.7 متر ارتفاع و در حدود 10 متر عرض دارد. چشمان و دهانی با 3.3 متر طول و بینی با 5.6 متر طول که بسیار حیرت‌انگیز است. این بودای سنگی با گوش واره‌های چوبی 7 متری که با گل هایی زیبا آراسته شده و معلوم نیست که با امکانات محدود آن زمان چطور به سنگ چسبیده است، آنقدر دقیق و ظریف ساخته شده است که حیرتتان را برمی‌انگیزد. گردن بودای لشان 3 متر طول داشته و عرض شانه‌هایش به 24 متر می‌رسد. انگشت‌های بودا که بسیار دقیق و حساب شده ساخته شده هر کدام 8.3 متر طول داشته و در حالت نشسته فاصله بین انحنای زانوها و پاشنه پا 28 متر فاصله قرار دارد. روی پای بودا هم 8.5 متر طول داشته و قادر است به طور همزمان یکصد نفر را بر روی پاهایش جای دهد. شاید جالب باشد اگر بدانید تنها بر روی انگشت کوچک پای بودا یک نفر به راحتی می‌تواند بنشیند. خالی قرمز بر پیشانی او قرار گرفته و موهایش با ظرافتی حیرت‌آور به صورت مواج و به رنگ مشکی ساخته شده است و هر یک از موها 1.02 موج دارد. چشم‌های باریک و کشیده بودای لشان رو به منظره زیبای روبروست. رودخانه‌ای خروشان و مه گرفته که کمی آن سوتر با حرکت کشتی‌ها و قایق‌های مسافربری حسابی دلبری می‌کند. آسمان‌های خراش‌های شهر هم از نگاه بودا دور نمانده و به خوبی هویداست. بودا پشت به کوه امی ایستاده و خزه‌های سرسبز و لجوج از سکوت و مراقبه این بودای سنگی استفاده کرده و بر تنش دویده‌اند. منظره حیرت‌انگیز جنگل‌های کوهستانی پشت سر بودا هم حسابی چشم‌نوازی می‌کند. اگر می‌خواهید به پایین دست بروید و از نمای پایین مجسمه سنگی غول پیکر بودای لشان را ببینید باید از مسیر پلکانی مسقفی که دور این صخره حرکت کرده به پایین بروید. عبور از این مسیر پلکانی و مشاهده مجسمه بودا آن هم از زاویه‌های مختلف و کند و کاو غارهای کوچک و بزرگ نزدیک بودا خود یک تفریح مهیج است. از آنجا که بودای لشان و کوه امی برای بودائیان یک پرستشگاه مقدس و باستانی است خیلی‌ها برای عبادت و انجام مراسم دعا خودشان را به اینجا رسانده‌اند و صف بازدید حسابی طولانی است.
جنگل سنگ شیلین یکی از زیباترین مکان های طبیعی دنیاست که در استان یونان در جنوب غربی چین قرار دارد. سنگ‌های استالاکتیت به طور تقریبی برآورد می‌شود که مربوط به 270 میلیون سال پیش باشند. آنها مانند درختانی سنگی هستند و زیبایی وصف‌ناپذیری دارند، به طوری که حتی عکس‌ها نیز در خور زیبایی نفس‌گیر این مکان نیستند. این منطقه که وسعتی برابر 350 کیلومتر مربع دارد در سال 1984 به عنوان پارک ملی شناخته شد. هر ساله بیشتر از 10 میلیون گردشگر از سر تا سر دنیا برای دیدن این مکان عجیب به چین سفر میکنند. این مکان هم افسانه‌های مربوط به خودش را دارد. معروف‌ترین داستان مربوط به دختری زیبا به نام آشیما بوده که از ازدواج با مرد مورد علاقه‌اش منع می‌شود. او به خاطر ناکامی در عشق به یک ستون سنگی در میان درختان بدل می‌شود. زمانی که در میان این شاهکارهای سنگ طبیعی پیاده‌روی میکنند، شکل‌های پیچیده و حیرت‌آوری به چشم می‌خورد که چشم‌انداز باشکوهی و عجیب و غریبی دارند، سنگ‌هایی با شیب تند که مناظر فوق‌العاده و پر پیچ و خمی رو جلوی چشمان شما ایجاد کرده و روی برخی از آن ها نقاشی‌ها و حجاری‌های باستانی جالبی را می‌توان پیدا کرد که با استفاده از مخلوط خون حیوانات و مواد معدنی در گذشته‌هایی دور نقاشی شده‌اند. دریاچه‌ها، کوه‌ها، غارها و سنگ‌های دیگه جذابیت بیشتری را به این جنگل سنگی هدیه کرده‌اند و معمولا اواخر شب شاهد برنامه‌های سنتی مثل کشتی، مبارزه با گاو نر، آوازخوانی و رقص توسط بومی‌ها در این منطقه زیبا خواهید بود.
شهر ممنوعه نام منطقه‌ای در پکن، پایتخت چین است که به عنوان یکی از جاذبه‌های مهم گردشگری چین به حساب می‌آید. این شهر در واقع مجموعه‌ای از قصرهای دیدنی است که روزگاری محل زندگی امپراطورهای سلسله‌های مختلف چین بوده است. به خاطر اینکه ورود افرادی غیر از خاندان امپراطور به آن شهر ممنوع بوده است، نام «شهر ممنوعه» روی آن گذاشتند. تاریخ ساخت شهر ممنوعه به سال 1406 میلادی باز می‌گردد، زمانیکه امپراطور سلسله مینگ دستور ساخت آن را داد تا این مجموعه با قصرهای سلطنتی بعد از 14 سال ساخته شود و محل امپراطوری پادشاهان چین شود. تا نابود شدن سلسه مینگ برای 5 قرن بیش از 20 امپراطور در این شهر زندگی کردند و سکان حاکمین چین را در دست گرفتند. از لحاظ معماری شهر ممنوعه در مساحتی 72 هکتاری به شکل مستطیل در اندازه‌های 961 متر طول و 753 متر عرض ساخته شده است و دیواری ده متری آن را احاطه کرده است، رودخانه‌ای به منظور حفاظت نیز در بیرون این دیوار جاریست. رنگ‌ها و تزئینات به کار رفته در قصرهای شهر همگی راوی داستان‌ها و عقایدی بوده‌اند. برای مثال رنگ زرد که نماد امپراطور بوده است در سقف‌ها دیده می‌شود و از رنگ قرمز که نماد شادی بوده است بسیار استفاده شده است. برای ساخت این شهر بیش از یک میلیون کارگر دست به کار شدند و مصالحی که در ساخت آن به کار رفته از فاصله‌های بسیار دوری به این مکان آورده شدند.
رودخانه‌ای که لقب مصیبت چین را از آن خود کرد در واقع تمدن چین را ساخت. رودخانه زرد که یکی از پر تلاطم‌ترین رودخانه‌های چین است در قدیم الایام گهواره‌ای پهن کرد تا تمدن بزرگ چین را تشکیل دهد. این رودخانه بزرگ که در زبان چینی به هوانگ هو معروف است از شرق به غرب و از شمال به جنوب مساحت قابل توجهی را در برمی‌گیرد. رودخانه زرد که ششمین رودخانه بلند جهان است دارای مساحتی 5464 کیلومتری است که از نه استان در چین می‌گذرد. جالب است که بدانید این رودخانه دومین رود طویل در چین پس از رودخانه یانگ تسه است. کوه‌های عظیم بایان‌ها سرچشمه اصلی این رودخانه عظیم هستند. کوه‌های بایان‌ها در استان چینگ‌های واقع در غرب چین قرار گرفته‌اند. بزرگی این رودخانه به اندازه‌ای است که از شمال به جنوب 1100 کیلومتر و از شرق به غرب 1900 کیلومتر را دربرمی‌گیرد. مساحت کلی این رودخانه عظیم در حدود و بالغ بر 742433 کیلومتر مربع است.
رودخانه یانگ تسه سومین رودخانه بزرگ دنیا پس از آمازون و نیل است. این رود بزرگترین رود جنوب شرق آسیا است که از شرق چین سرچشمه می‌گیرد. مقصد نهایی رودخانه یانگ تسه چین، غرب این سرزمین است. این رود 6300 کیلومتر اعلام می‌باشد. مسیر جریان یانگ تسه به صورتی است که انگار چین را به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم کرده است. رودخانه یانگ تسه چین، نقش بسیار مهمی در زندگی و فرهنگ مردم چین بازی می‌کند. یانگ تسه در لغت به معنی «فرزند اقیانوس» است.
