موارد مصرف وانکومایسین (Vancomycin HCl)
الف) عفونتهاي شديد استافيلوکوکي (در صورت منع مصرف يا بيتأثير بودن ساير آنتيبيوتيکها).
ب) کوليت سودوممبران ناشي از مصرف آنتيبيوتيک يا آنتروکوليت استافيلوکوکي.
پ) پيشگيري از عفونت در اعمال جراحي در بيماران حساس به پنيسيلين، پيشگيري از آندوکارديت در جراحيهاي دندان و دستکاريهاي دستگاه گوارش، مجاري صفراوي و ادراري- تناسلي.
عوارض جانبی
گوش: وزوز گوش، سمیت گوشی.
دستگاه گوارش: تهوع و استفراغ.
ادراری - تناسلی: مسمومیت کلیوی.
پوست: بثورات پوستی.
خون: نوتروپنی، ائوزینوفیلی.
موضعی: فلبیت، درد در محل تزریق وریدی.
سایر عوارض: آنافیلاکسی، تب، لرز، کمی فشار خون، برافروختگی، بثورات ماکولی - پاپولی بر روی صورت، گردن، تنه و اندام فوقانی (ناشی از انفوزیون سریع).
توجه: در صورت بروز حساسیت مفرط، باید مصرف دارو قطع شود. حساسیت مفرط نباید با بثورات ماکولی- پاپولی اشتباه شود.
هشدارها در مورد وانکومایسین (Vancomycin HCl)
آزمونهاي کشت و حساسيت ميکروبي قبل از شروع درمان صورت گيرد (مگر آن که دارو براي پيشگيری استفاده شود). براي تهيه سوسپانسيون خوراکي، دستورات کارخانه سازنده رعايت شود. محلول تهيه شده به مدت دو هفته در يخچال پايدار است. براي تهيه محلول تزريقي، 10 ميليليتر آب استريل تزريقی به ويال 500 ميليگرمي اضافه ميشود تا محلول حاوي mg/ml 50 به دست آيد. مقدار داروي تعيين شده را از ويال بيرون کشيده و با 250-100 ميليليتر محلول نمکي نرمال سالين يا دکستروز پنج درصد در آب رقيق ميکنند. اين دارو بايد حداقل طي 60 دقيقه انفوزيون شود تا از بروز عوارض جانبي ناشي از انفوزيون سريع جلوگيري گردد.محلول تهيه شده به مدت 96 ساعت در يخچال پايدار است.
از تزريق عضلاني دارو خودداري شود، زيرا به شدت تحريککننده است. غلظت سرمي دارو، کراتينين، BUN و تعداد سلولهاي خوني پيگيري شود.در صورت بروز بثورات ماکولی - پاپولی بر روي صورت، گردن، تنه و اندام فوقاني، سرعت انفوزيون کم شود. در صورت وجود اختلال شنوايي از قبل يا لزوم درمان طولانيمدت ممکن است انجام آزمونهاي شنوايي، قبل و در طول درمان مورد نياز باشد.همودياليز و دياليز صفاقي فقط مقادير بسيار کمي از دارو را از بدن خارج ميکنند. بيماراني که دياليز ميشوند، فقط هر 7-5 روز يک بار به مقدار معمول مصرف دارو احتياج دارند.
نکات قابل توصیه در مورد وانکومایسین (Vancomycin HCl)
اگر دارو را به صورت خوراکي مصرف ميکنيد، حتي در صورت بهتر شدن، مصرف آن را ادامه دهيد. از مصرف همزمان داروهاي ضد اسهال خودداري کنيد، مگر آنکه توسط پزشک تجويز شده باشد. در صورت بروز وزوز گوش فوراً به پزشک اطلاع دهيد. مصرف در سالمندان: بيماران سالخورده ممکن است نسبت به اثرات سمي دارو بر روي گوش حساس تر باشند. غلظت سرمي دارو به دقت پيگيری شود.
