آشنایی با رشته ورزشی گلف

ورزش گلف

گلف از جمله ورزش ها و بازی های فضای آزاد است که در آن بازیکنان به طور فردی یا تیمی به وسیله چوب های مخصوص توپ کوچکی را درون سوراخی در زمین می اندازند.به طور کلی گلف پرتاب یک توپ از نقطه آغاز بازی به درون یک سوراخ است که به وسیله یک یا چند ضربه پیاپی و بر طبق قوانین مشخصی صورت گرفته باشد.

تاریخچه ورزش گلف

در مورد ورزش گلف می توان گفت که خاستگاه اولیه گلف کشور اسکاتلند بوده است.اسکاتلندیها از زمانهای بسیار قدیم به این ورزش علاقه زیادی داشتند و برای انجام بازی های آن باشگاههم داشتند که همه بازیکنان عضو آن بودند.گلف از همان زمان (قرن 15 میلادی) نیز به شیوه امروزی بازی می شد، توپ کوچک و سفید گلف را با چوب مخصوص روی زمین هل می دادند.تادر سوراخی که در زمین چمن تعبیه شده بود بیفتد.

پیدایش گلف در ایران:

حدود سال 1304 همزمان با ورود اتباع خارجی به منظور کشف و استخراج نفت در مناطق نفتخیز جنوب کشور این ورزش وارد ایران شد.تا قبل از ملی شدن صنعت نفت هیچ ایرانی این بازیرا انجام نمی داد و بازی گلف انحصاراً در دست خارجی ها بود.در تهران نیز این رشته به صورت اختصاصی و در مجموعه ورزشی انقلاب از سال 1340 انجام شد.پس از انقلاب تشکیلات ورزش گلف کشور از اردیبهشت سال 1370 در قالب یک کمیته آغاز به کار کرد .با توسعه فعالیت های خود رسماً به عنوان فدراسیون گلف جمهوری اسلامی ایران معرفیو در لیست فدراسیون های رسمی کشور قرار گرفت.این فدراسیون در سال 1996 میلادی به عضویت شورای جهانی گلف درآمد و بعدها با کنفدراسیون گلف آسیا و اقیانوسیه نیز مرتبط شدهاست.

هدف بازی:

هدف بازی انداختن توپ به ترتیب در حفره های 18 گانه با استفاده از چوب های متفاوت و زدن کمترین تعداد ضربات می باشد.بازی ها بصورت انفرادی، 2 نفره، 3 نفره و نهایتاً 4 نفره انجام می شود. اساساً دو نوع بازی متفاوت وجوددارد یکی رقابت های ضربه ای و دیگری بازی های مسابقاتی که در این نوع بازی، بازیکنی که بیشترین تعداد حفره را بدست می آورد و در بازی های ضربه ای بازیکنی که مسیر بازی را با کمترین تعداد ضربات طی کند، برنده بازی خواهد بود.

ویژگی های ورزش گلف

• بازی گلف در فضای باز و عموماً در بین درختان و چمنزارها با پستی و بلندی های طبیعی انجام می شود که این امر باعث آسایش و آرامش درونی فرد می گردد.
• وجود حداکثر اکسیژن و نور طبیعی در محل بازی گلف به ارگانیسم بدن این اجازه را می دهد که کلیه دستگاه های حیاتی به خوبی انجام وظیفه نموده و در این حالت طبیعتاً قدرت اندیشه و تصمیم گیری به مراتب بیشتر از زمان ها و مکان های دیگر است.
• امکان انجام این ورزش از سنین کودکی تا کهنسالی وجود دارد، هر چند که تحرک لازمه جوانی است مع الوصف قابلیت استمرار و تکرار مداوم و آهسته این ورزش آمادگی جسمانی را تا سنین بالا حفظ می نماید.
• گلف فعالیتی بسیار مناسب برای کهنسالان می باشد زیرا روند اجرا و انجام این ورزش عاری از حرکات تند وفشارهای نامنظم بر اندامها و عضلات بر خلاف ورزشهای دیگر می باشد.
• مسافت طی شده در ورزش گلف حدود 8 کیلومتر با زمان متوسط 3 الی 4 ساعت است که این حجم فعالیت با توجه به زمان آن فعالیتی ایده آل برای افراد مسن می باشد.
• طی مسیر در ورزش گلف همراه با انگیزه و هدف است از این رو ورزشکار گلف باز همواره انگیزه ای تازه برای طی مسیر دارد و به همین دلیل احساس خستگی و بی حوصلگی نمی کند.
• بازی گلف موجب افزایش کیفی دقت و مهارت می شود، بطوریکه پس از زدن ضربه، بازیکن مسیر توپ را ردیابی نموده و نقطه فرود آن را دقیقاً زیر نظر می گیرد، این عامل موجب تقویت زاویه دید، تشخیص دقیق جهت حرکت و قوه بینایی بازیکن می شود.
• زدن ضربه مطلوب در ورزش گلف نیاز شدید به هماهنگی عصبی و عضلانی همراه با تمرکز مطلوب دارد.
• طی مسیرهای متفاوت و زدن ضربات مختلف در گلف موجب اصلاح ناهنجاری های ذهنی، پراکندگی فکری و عدم تمرکز موجود در افراد مبتلا به است. به این جهت این ورزش خاصیت درمانی نیز دارد، ضمن اینکه یک گلف باز در نهایت به فردی پر حوصله و با صبر واستقامت تبدیل خواهد شد که از تصمیم گیریهای عجولانه خودداری می نماید و شاید به این دلیل است که ورزش گلف مورد علاقه سیاستمداران و دیپلمات ها می باشد.

تعاریف

قوانین بازی گلف بر اساس تعاریف آن نوشته شده است. آگاهی از روابط تعریف شده، به کاربرد صحیح قوانین کمک خواهد کرد. این تعاریف شامل موارد زیر است.

تینگ گراند: محل شروع میدان است که با 2 تی مارکر مشخص می شود.

به سمت گرین: همه منطقه بازی گلف (مسیر گلف) به استثنای تینگ گراند و پاتینگ گرین میدان های طی شده که شامل فیروی، راف، بانکر و هزارد (رو به رو یا جانبی) است.

بانکر و موانعآبی است که می تواند رو به رو یا جانبی باشد.

پاتینگ گرین:منطقه ای مخصوص است برای غلتاندن و دارای حفره ای است.

اوت آو باند: زمینی است که بازی در آن ممنوع است، به عبارت دیکر جزء مسابقه نیست.

موانع بی اثر: اشیاء طبیعی مانند سنگ ها، برگ ها، و سرشاخه ها مشروط به این که آزاد باشند، درگیر در خاک یا چمن نباشند، روییده نباشند،

تعبیه و محکم نشده باشند و به توپ گیر نکردهباشند، موانع بی اثر تلقی می شوند.

تجهیزات لازم برای گلف:

چوب های گلف:

اصولاً 3 نوع چوب گلف وجود دارد: چوبی، آهنی، پاتر. بر حسب اینکه شات دارای چه خصوصیاتی باشد برای زدن آن نوع چوب از نظر بلندی دسته و زاویه صفحه فرق می کند.هر چه زاویه صفحه بیشتر باشد ارتفاع شات بیشتر خواهد بود. به این زوایه اصطلاحاً لافت چوب می گویند.ست کامل گلف شامل 14 عدد چوب، 4 عدد وود، 9 عدد آهن و یک عدد پاتر است.

توپ:

توپ گلف از لاستیک با روکش خارجی پلاستیکی ساخته شده و سطح آن برای دقت نشانه روی و برد بیشتر دارای شیارهایی مخصوص است.

لوازم جانبی:

ساک های گلف در اندازه و وزن های متفاوت و با جنس های گوناگون وجود دارد.

پایه توپ:

پایه توپ برای ضرباتی است که بازیکن می تواند اولین بار ضربه هر حفره را از روی آن شروع کند. دیگر لوازم گلف عبارتند از: علامتگذاری محل توپ. چتر.

گرین:

محوطه اطراف حفره را گرین می گویند و دارای چمن یکدست و کوتاه شده ای است.

حفره:

قطر حفره 5/4 اینج (43/11 سانتیمتر) و عمق آن حداقل 4 اینچ (16/10 سانتیمتر) است.

چوب پرچم:

پرچم برای مشخص کردن مکان حفره در آن گذارده می شود و معمولاً رنگ آن .قرمز است.

زمین و تجهیزات گلف:

زمین گلف حدود 30 تا 40 هزار متر مربع وسعت دارد. برای بازی گلف کفش ویژه میخ داری نیاز است تا به هنگام ضربه زدن پای بازیکن نچرخد. لباس گلف هم برای راحتی حرکت بدن و از جنس مخصوص درست شده است.

زمین استاندارد گلف داری 18 حفره است. فاصله حفره ها از نقطه شروع و از یکدیگر متفاوت بوده و معمولاً بین 100 تا 600 یارد متغیر هستند که در این فواصل موانع گوناگونی از قبیل موانع آبی و شنزار و چمنزارهای بلند و پرپشت طراحی و گنجانده شده است.

برای گلف بازی ساک ویژه ای نیاز است تا 14 چوب گلف را در خود جای دهد. این ساک در زیر خود چرخ هایی دارد که به گلف باز اجازه می دهد تا ساک و چوب های خود را به راحتی در سراسر زمین به همراه ببرد. هر کدام از این چوب ها برای زدن ضربه های گوناگونی به کار می روند. هر بازی گلف بین 4 تا 5 ساعت طول می کشد و دارای قوانین ویژه ای است.

قوانین بازی گلف

• قبل از اینکه بازی را آغاز کنید قوانین محلی را روی کارت اسکور بخوانید.
• یک علامت شناسایی روی توپتان بگذارید. بسیاری از گلفرها با همان مارک توپ بازی می کنند و اگر شما نتوانید توپتان را شناسایی کنید گمشده محسوب می شود.
• کلاب هایتان را بشمارید. حداکثر می توانید 14 کلاب همراه داشته باشید.
• در طول بازی، از کسی راهنمایی و پیشنهاد نخواهید به جز همبازیتان و همچنین هیچ پیشنهادی به هیچ کس ندهید به جز همبازیتان.
• در طول یک میدان نمی توانید هیچ ضربه تمرینی داشته باشید.
• ضربه زدن از روی تی:تی را بین 2 نشانگر تی قرار دهید و نه در جلوی آنها. می توانید تی را حداکثر در فاصله ای به طول 2 کلاب پشت خط جلویی نشانگرهای تی قرار دهید و ضربه بزنید.
• ضربه زدن به توپ خارج از این منطقه:در مچ پلی جریمه ای ندارد اما رقیب شما می تواند از شما بخواهد که دوباره آن ضربه را بازی کنید و در استرک پلی شما حتما 2 ضربه جریمه می گیرید و سپس باید از منطقه صحیحی بازی کنید.
• بازی کردن توپ:توپ را از همان جایی که افتاده است بازی کنید. جای توپتان، منطقه مشخص شده سوئینگتان یا خط و مسیر بازیتان را با حرکت دادن، خم کردن یا شکستن هر چیزی که ثابت یا روییده است تصحیح نکنید مگر طبق قوانین.

آداب بازی گلف:

آداب بازی به همان اندازه که برای خود بازی اهمیت قائل است رعایت حق تقدم و ادب را هم مهم می داند. نکات زیر قانون نیستند اما رعایت آنها در بازی اهمیت بسیاری دارد:

• هنگام آماده شدن بازیکن تا پایان سوئینگ نزدیک او نایستید و حرکت و صحبت نکنید.
• تا زمانی که گروه جلویی از مسیر خارج نشده بازی را شروع نکنید.
• همیشه بدون تاخیر بازی کنید و پاتینگ گرین را همراه با افراد گروه ترک کنید.
• از گروه های سریع تر دعوت کنید بازی را زودتر از شما انجام دهند و کنار بروید تا آنها عبور کنند.
• چمن های کنده شده را در هنگام بازی سر جایشان قرار دهید و جای پاها را در بانکرها هموار کنید.
• روی خط پات بازیکنان دیگر قدم نگذارید و راه نروید.
• کلاب ها را در پاتینگ گرین نیندازید. (پرتاب کردن کلاب توسط بازیکن عصبی کاری زشت و زننده است)
• میله پرچم پاتینگ گرین را با دقت سر جایش بگذارید و بعد از برداشتن میله پرچم آن را به آهستگی خارج از پاتینگ گرین قرار دهید.

آشنایی با رشته ورزشی تکواندو