ورزش تکواندو
تکواندو یکی از منظم ترین و علمی ترین هنرهای رزمی سنتی کره ای است، که چیزی بیش از صرف مهارت های مبارزه فیزیکی به افراد یاد می دهد. این نظم و انضباطی است که از طریق آموزش بدن و ذهن، راه های تقویت روح و بالا بردن سطح زندگی را به افراد نشان می دهد. امروزه، تکواندو تبدیل به یک ورزش جهانی شده و توانست است شهرتی بین المللی به دست آورد. تکواندو یکی از بازی های رسمی المپیک است.
معنی کلمه تکواندو چیست ؟
«تِ» = مبارزه یا شکستن با پا
«کوان»= مبارزه یا شکستن با مشت
«دُ» = راه و روش
تاریخچه و توسعه تکواندو
یکی از نخستین سرنخ های وجود تکواندو در نقاشی دیواری از یک آرامگاه است که در پادشاهی کره ای گوگوریو، بین 37 سال قبل میلاد و سال 66 میلادی ساخته شده است. طراحی این نقاشی نشان می دهد که دو چهره غیرمسلح در فرم ایستادن تکواندو با یکدیگر رو به رو شده اند. سایر طرح های موجود در آرامگاه نشان دهنده شخصیت هایی است که در حال شکستن آجر هستند و لباس هایی شبیه به فرم تکواندو امروزی بر تن دارند. پیشرفت تکواندو و تکنیک های آن با پیشرفت کشور کره توسعه یافته است. نمونه ها و تاریخچه تکواندو در طول قرن های مختلف، تقریبا در تمام سوابق پادشاهی های مختلف کره وجود دارد.
تجهیزات و لوازم تکواندو
دانش آموز تکواندو معمولا یک لباس توبوک (dobok) اغلب سفید، اما گاهی سیاه (یا رنگ های دیگر)، با یک کمربند در اطراف کمر می پوشد. لباس سفید به خاطر رنگ سنتی ورزش در نظر گرفته می شود و برای مراسم های رسمی مانند تست های کمربندی و ارتقا سطح استفاده می شود. لباس های رنگی اغلب به تیم های خاص (مانند تیم های رهبری) و یا مربیان سطح بالاتر اختصاص دارد.
سبک های تکواندو:
کیوروگی (مبارزه):
لفظ کره ای کیوروگی به مبارزات جذاب و دیدنی تکواندو اطلاق می شود. مبارزات تکواندو نسبت به سایر رشته های رزمی از سطح حفاظتی ویژه ای برخوردار است. بهره گیری از ساق بند، کاپ، لثه، هوگو و کلاه توسط تکواندو کاران در مبارزات باعث شده تا آسیب های ورزشی این رشته در حد صفر باشد و کمترین مصدومیتی متوجه ورزشکاران فعال در تکواندو باشد. حفظ سلامتی در کنار کسب موفقیت در میادین قهرمانی جزء تاکیدات این رشته در بخش کیوروگی که پر متقابل ترین بخش تکواندو است، تلقی می شود. مبارزات تکواندو در 3 راند 2 دقیقه ای برگزار می شود و ورزشکاران در این زمان روی تشک مسابقه تکواندو که شیاپ چانگ خوانده می شود به قضاوت یک داور وسط و 4 داور کنار برای کسب امتیاز و پیروزی به مبارزه می پردازند.
فرم یا پومسه:
Poomsae یا پومسه مجموعه ای از حرکات است که شامل موقعیت های مختلف بنیادی، بلوک ها، مشت ها و لگدهای منطقی در یک نظم معنی دار در پاسخ به حملات مهاجمین خیالی چندگانه مرتب شده اند. هر الگوی پومسه شامل دنباله ای از حرکات ثابت است که معنای فلسفی دارد و هر پومسه کار دارای شخصیت خاص و کیفیت مشخص است. این سبک روش حرکات تکواندو، هماهنگی و نظم و انضباط را به تکواندو کار تعلیم می دهد. مسابقات پومسه در سطح ملی و بین المللی برگزار می شود.
هان مادانگ:
هان مادانگ که به آن تکواندو همگانی نیز می گویند، رویکرد متفاوتی با کیوروگی و پومسه را پی می گیرد و بدین لحاظ بخشی مجزا را شامل می شود. در هان مادانگ که فلسفه آن همگانی نمودن ورزش از طریق توسعه آن در کوچکترین جوامع یا خانواده است تلاش می شود تا سایر جذابیت های فنی تکواندو در قالبی خاص به مخاطبین ارائه شود. تکنیک های پایه پومسه، ابداعات تکواندو و ... از مواردی هستند که در مسابقات هان مادانگ بسیار مورد توجه هستند. در این سبک اصول پومسه به صورت ابداعی و ایروبیک همراه با پخش موسیقی و ایجاد صحنه های جذاب به نمایش گذاشته می شود. این کار در معرفی تکواندو به جهان نقش مهمی دارد.