آشنایی با رشته ورزشی شنا

ورزش شنا

فواید استخر و شنا برای سلامت بدن انسان بسیار زیاد است اگر شنا کردن به صورت اصولی و استاندار رعایت نشود، می تواند خسارات و آسیب های جبران ناپذیری به بدن برساند.

ورزش شنا مانند سایر ورزش های دیگر مانند فوتبال، والیبال، کشتی و غیره علاوه بر این که فواید بسیار زیادی برای بدن دارد.

می تواند آسیب ها و صدمات جبران ناپذیر زیادی نیز به بدن وارد کند.

تاریخچه شنا در ایران

تاریخچه شنا به عنوان یک ورزش، در ایران، بسیار کوتاه است و به طور کلی هم این رشته از ورزش به نسبت دیگر رشته ها در کشور ایران چندان پیشرفتی حاصل نکرده است.

در حالی که به جهت موقعیت جغرافیایی ایران که در شمال و جنوب کشور به دریا متصل است و هم به جهت تأکیدات مذهبی، می بایستی این ورزش را مورد توجه قرار می دادند.

قوانین استخر را رعایت کنید

هنگامی که در آب هستید حتما قوانین مربوط به شنا را رعایت نمایید.

به خطوط مشخص شده دقت کنید و اگر هنوز بلد نیستید حتما در قسمت کم عمق بمانید. از غریق نجات ها راهنمایی بخواهید.

در آب شیرجه نزنید و همچنین ناخن های خود را به علت تماس با شناگران دیگر تمیز نگه دارید.

سرگذشت شنا در کشور ایران

در قدیم، مکان هایی شبیه استخر سرپوشیده در حمام ها می ساختند، به نام چال حوض. این چال حوض ها، که حداکثر از 10 متر تجاوز نمی کرد، برای شنا کردن و آب بازی بود.

در اطراف چال حوض ها، سکوهایی به ارتفاع 2 یا 3 متر وجود داشت که از بالای آن به درون آب می پریدند و عملیاتی مانند پشتک و وارو انجام می دادند.

روشنایی چال حوض ها از سوراخ کوچکی که در سقف بود، تأمین می شد.

در این گونه آبگیرهای غیر بهداشتی، هیچ گونه مقرراتی وجود نداشت و هر کس می توانست قبل از استحمام یا پس از آن وارد چال حوض شود و به آب بازی و شنا که به معنای واقعی هم شنا نبود بپردازد.

تا سال 1314 در سراسر ایران حتی یک استخر شنا هم نبود و فقط در اردوگاه نظامی اقدسیه تهران یک استخر برای آموزش شنا به دانشجویان دانشکده افسری ساخته بودند.

در سال 1314، استخر دیگری در باغ فردوس شمیران احداث شد که به وزارت فرهنگ تعلق داشت.

نخستین استخری که برای استفاده ورزشکاران و تعلیم اصول جدید شنا به آنها به وجود آمد.

در سال 1314در منظریه تهران بود که یک مربی ورزش خارجی به نام «گیبسون» بر آن نظارت می کرد. پایه های ورزش شنای نوین در ایران از همان استخر منظریه گذاشته شد.

چگونه شنا را شروع کنیم؟

برای شروع ابتدا باید یک استخر در نزدیکی خود پیدا کنید.

بسیاری از سالن های ورزشی و مراکز تفریحی دارای استخر هستند.

شما فهرستی از استخرهای اطرافتان را بررسی کنید و ببینید کدام یک با شرایط ساعت و بودجه شما هماهنگی بیشتری دارند.

انواع شنا در مسابقات رسمی و بین المللی

در تمامی مسابقات رسمی و بین المللی و همچنین در مسابقات المپیک چهار رشته وجود دارد:

۱. شنای آزاد: شنای آزاد گونه ای از شناست که توسط فینا (فدراسیون جهانی شنا، شیرجه و واترپلو) تعریف شده و در مسابقات مختلف جهانی و المپیک اجرا می شود.

این سبک از سریع ترین سبک های شنا محسوب می شود.

منظور از شنای آزاد این است که در مسابقات این شنا، یک شناگر می تواند با هر استیلی که می خواهد شنا کند به جز کرال پشت، شنای قورباغه و شنای پروانه.

در این مسابقات، شناگران معمولاً از شنای کرال سینه استفاده می کنند چون سریع ترین نوع شنا است.

۲. کرال پشت: کرال پشت نوعی از شناست که در آن شناگر باید در تمامی طول مسابقه بر پشت خود دراز بکشد، به جز زمانی که برای تغییر مسیر می چرخد.

در این شنا، شناگر بازوهای خود را به سمت عقب می برد و به دور شانۀ خود به صورت یک درمیان می چرخاند و خود را درون آب به جلو می راند.

در این سبک، پاها به حالت ضربدری به آب ضربه می زنند تا نیروی محرکه تولید کنند.

کرال پشت را به سادگی می توان یاد گرفت، چون صورت همیشه خارج از آب قرار دارد و دم و بازدم به آسانی انجام می شود.

۳. شنای قورباغه: شنای قورباغه قدیمی ترین و رایج ترین گونۀ شناست، به این دلیل که در این نوع شنا، شناگر قادر به تنفس راحت در حین شنا نیز هست و نیاز کمتری به صرف انرژی دارد. این شنا کندترین نوع شنا بین چهار شنای اصلی است و برای مسافت های طولانی مناسب است.

در واقع به این شکل انجام می شود که بدن در حالتی افقی بر روی آب می گیرد.

هر دو دست آب را از جلو می گیرند و توسط کف و ساعد به طرف عقب و زیر شکم می کشند.

بدن در همان زیر آب به جلو کشیده می شود و مجدداً عمل کشیدن آب توسط دست ها انجام می گردد.

پاها نیز توسط فشار و ضربه ای که به آب وارد می کنند، آب را به عقب می رانند.

۴. شنای پروانه: شنای پروانه که به آن «شنای پرواز» نیز گفته می شود از تغییراتی در شنای قورباغه به وجود آمده است.

این شنا که دومین شنا با حرکات سریع محسوب می شود، به دلیل جذابیت خاص خود بسیار پرطرف دار است.

این سبک از شنا به دلیل سختی حرکات، نیازمند رعایت اصول، ریتم و تکنیک های خاصی است که برخلاف انواع دیگر شنا افراد مبتدی نمی توانند از پس آن برآیند.

در شنای پروانه شناگر به شكم روی آب قرار می گیرد و سعی می كند نیروی مقاوم را با پایین گرفتن سر، بالابردن نسبی پاها، كاهش حركت های بدن به سمت بالا و پایین از بین برد و عمل

كشش و خروج از آب را انجام دهد.

كنترل حركت بدن در حین اجرای هر دو مرحله یا هریك از آن ها كار مشكلی است، لذا شناگر باید سعی كند همواره در طی یك دورۀ كامل حركت، حالت افقی بدن خود را حفظ كند.

حركت هم زمان دو دست در این شنا برای شناگر یك مزیت نیز به همراه دارد و آن این است كه دیگر وی نگران حالت عدم تعادل یا چرخش پای مخالف به سبب حركت دست مخالف نیست

و در نتیجه نیروی مقاوم از این نظر افزایش پیدا نمی كند.

نخبگان تاریخ شنا

اولین شناگر مردی که شنای 100 متر کرال سینه را زیر یک دقیقه شنا کرد، جانی ویسمولر آمریکایی بود.

وی این مسافت را در58 ثانیه و6 دهم ثانیه در سال 1922 شنا کرد. اولین زنی که این مسافت را زیر یک دقیقه شنا کرد داون فریزر است.

او در سال 1962، 100 متر کرال سینه را در 59 ثانیه و 9 دهم ثانیه پیمود.

موفقترین قهرمان مرد المپیک تمامی ادوار شنا (مایکل فلپس) آمریکایی است.

این شناگر در المپیک 2008 پکن صاحب 8مدال طلا شد.

در میان زنان (کریستین اتو) با کسب 6 مدال طلا در المپیک 1988 سئول، 4 مدال طلا در رشته های انفرادی و 2 مدال طلا در مسابقات تیمی، پرافتخارترین زن شناگر می باشد.

آسیب ها و صدمات ورزش شنا

رایج ترین آسیب ها و صدمات ورزش شنا عبارتند از:

• دررفتگی و یا شکستگی مچ دست
• صدمات و ضربات شانه
• رگ به رگ شدن قوزک پا
• آسیب دیدگی زانو
• درد جلوی ساق پا
• التهاب و تورم تاندون ها
• کشیدگی عضلات یا به اصطلاح رگ به رگ شدن عضلات

رده های سنی در مسابقات شنا

تا اینجا به صورت مختصر با چهار نوع شنا آشنا شدیم که در مسابقات رسمی و بین المللی انجام می شوند. این چهار شنا در رده های مختلف سنی و با متراژهای مختلف برگزار می شود.

در برگزاری مسابقات رسمی و بین المللی شنا سه ردۀ سنی وجود دارد:

نوجوانان در سنین: زیر ۱۰ سال، ۱۱ و ۱۲ سال، ۱۳ و ۱۴ سال

جوانان در سنین: ۱۵ و ۱۶ و ۱۷ سال

بزرگ سالان (عموم) در سنین: ۱۸ سال به بالا

مقررات برگزاری مسابقات

هر مسابقۀ شنا اگر به صورت کشوری و رسمی برگزار شود، حداقل ۳۰ داور نیاز دارد که این تعداد را در مسابقات داخلی می توان به ۱۰-۱۵ نفر کاهش داد.

داوران مسابقه عبارت اند از:

سرداور ۱ نفر، استارتر-داوران وقت نگهدار برای هر خط ۳ نفر، سرپرست وقت نگهداران، داور برگشت، سرپرست داوران برگشت ۲ نفر، داوران استیل ۲ نفر، داور برگشت در ابتدا و انتهای استخر ۱ نفر، منشی کل ۱ نفر، هماهنگ کننده ۲ نفر، گوینده ۱ نفر، داور رده بند دست کم برای هر خط ۱ نفر، سرپرست داوران رده بندی.

جمع بندی

در این مقاله با رشته ها و مواد مختلف شنا در مسابقات رسمی و بین المللی آشنا شدید و مطالعه کردید که چه رده های سنی ای در این رشته ها و مسابقات با یکدیگر مسابقه می دهند.

آشنایی با رشته ورزشی واترپولو