ورزش واترپولو
واترپلو (Water polo) یک ورزش گروهی است که با استفاده از توپ در آب برگزار می شود.
که در آن دو تیم با ۶ بازیکن و یک دروازه بان در هر تیم به همراه ۶ بازیکن ذخیره در این ورزش شرکت می کنند و در محوطه ای درون استخر به ابعاد ۲۰در ۳۰ متر بازی می کنند.
بازیکنان باید با شنا کردن حرکت کنند.این بازی در ۴ زمان ۸ دقیقه ای برگزار می شود.
برنده تیمی است که در این ۴ زمان توپ های بیشتری را وارد دروازهٔ حریف کند.
آشنایی با واترپلو
واترپلوی مردان از جمله اولین ورزش های تیمی معرفی شده در بازی های جدید المپیک در سال ۱۹۰۰ بوده است.
اکنون واترپلو در بسیاری از کشورها مورد استقبال واقع شده است؛ علی الخصوص در اروپا (مشخصاً در مجارستان، یونان، ایتالیا، روسیه و یوگسلاوی سابق)، ایالات متحده، کانادا و استرالیا.
این بازی در حال حاضر شامل تیم هائی متشکل از هفت بازیکن (و حداکثر تا شش نفر ذخیره) به همراه توپ واترپلو که به اندازهٔ توپ فوتبال می باشد که به دلیل دارا بودن خاصیت ضد آبی
از نایلون ساخته شده است.
قواین واترپلو در قرن نوزدهم در بریتانیای کبیر توسط ویلیام ویلسون توسعه یافت.
بازی جدید چیزی شبیه به فوتبال آمریکائی بود که در رودخانه ها و دریاچه ها و دریاچه های انگلستان و اسکاتلند، با توپی که از لاستیک هندی ساخته شده بود، انجام می شد.
این ”راگبی آبی“ به تدریج و براساس تلفظ کلمهٔ ”پولو“ در زبان بالتی به معنای توپ، ”واترپلو“ نامیده شد.
بازی اولیه خشونت فیزیکی، کشتی و نگه داشتن بازیکن حریف را در زیر آب، جهت بازپس گیری توپ، مجاز می شمرد، دروازه بان بیرون از منطقهٔ بازی می ایستاد و با پریدن در آب و بر روی
هر حریفی که قصد گل زدن به واسطهٔ قرار دادن توپ در سطح تعیین شد داشت، از دروازه دفاع می نمود.
این بازی تا دهه ۱۹۸۰ به تدریج پیشرفت کرد تا جائی که شامل بازی سریع تیمی با یک توپ بود و بر شنا کردن، پاس دادن و گل زدن از طریق شوت کردن داخل یک دروازهٔ توری تأکید می نمود.
تنها هنگامی می شد جهت به دست آوردن توپ از بازیکن حریف تلاش نمود که او توپ را نگه داشته باشد البته نمی توان او را زیر آب برد.
در سال ۱۸۸۸ لیگ واترپولی لندن جهت حل مشکل گوناگونی در قوانین منطقه ای تأسیس شد و مجموعه قوانینی تصویب نمود تا رقابت تیمی را ممکن ساخته و پایهٔ بازی کنونی را شکل دهد.
اولین دورهٔ بازی های واترپلو با قهرمانی انگلیس در سال ۱۸۸۸ صورت پذیرفت. در سال ۱۸۹۰ اولین بازی بین المللی واترپلو انجام شد و اسکاتلند چهار بر صفر انگلستان را شکست داد.
این بازی بین سال های ۱۸۹۰ و ۱۹۰۰ در اروپا با رقابت تیم ها در آلمان، اتریش، فرانسه، بلژیک، مجارستان و ایتالیا که از قوانین بریتانیائی استفاده می کردند، گسترش یافت.
بازی متفاوتی در ایالات متحده انجام می شد که همراه با بازی خشونت آمیز نگه داشتن، زیر آبی رفتن و محکم در دست نگه داشتن یک توپ رم و نیمه باد که می شد آن را در زیر آب نگه داشت، انجام می شد.
در نتیجه تیم های اروپائی در مسابقات قهرمانی المپیک ۱۹۰۴ در ”سن لوئیس“ رقابت ننمودند.
تا سال ۱۹۱۴ اکثر تیم های آمریکائی قبول کردند از قوانین بین المللی پیروی کنند.
در سال ۱۹۲۹ یک کمیتهٔ بین المللی واترپلو متشکل از نمایندگان بریتانای کبیر و فدراسیون بین المللی شنای آماتور (فینا) شکل گرفت.
قوانین برای بازی های بین المللی پیشرفت یافتند و در سال ۱۹۳۰ به اجرا گذاشته شدند.
از آن پس فینا ساختار اکم بر این بازی بوده است.
تاريخچه واترپلو در ايران
از سال 1318 كميته اي تحت عنوان كميته شنا تشكيل شد كه رياست آن را فتح الله اميرعلائي برعهده داشت و تشكيلات ورزش شناي كشور را سرپرستي كرد.
اين كميته تا سال 1325 پابرجا مي ماند و سپس فدراسيون شناي كشور تاسيس مي شود كه از همان ابتدا داراي 3 كميته تفكيك شده شنا، شيرجه و واترپلو بود.
درسال 1349 تيم واترپلوي ايران براي نخستين بار در بازيهاي آسيايي بانكوك شركت كرد و مقام چهارم را به دست آورد.
به طور خلاصه ورزش واترپلو داراي اثرهاي مفيد زير است:
- افزايش قدرت بدني به خصوص در ناحيه عضلات ران، بازوها و مچ دست
- افزايش انعطاف پذيري
- افزايش سرعت عكس العمل در پاسخ به محرك ها
- افزايش قدرت تمركز، هماهنگي و طراحي نقشه
- سرعت و قدرت و اراده و استقامت را تقویت می کند
- هوشیاری و آگاهی و تمرکز حواس و چابکی و مقاومت و تسلط بر اعصاب.
- اولین لیگ جهانی
- اولین لیگ جهانی واترپولو در سال 2002 رسما" آغاز شد. در آن زمان تنها هشت تیم در لیگ در دو گروه حضور داشتند.
- چهر تیم برتر آن لیگ را روسیه، اسپانیا، مجارستان و یونان تشکیل می دادند. جایزه تیم اول در سال 2002 نیز همان یکصد هزار دلاربود.
آشنایی با رشته ورزشی شیرجهتوپ واترپلو
این نوع توپ از سه قسمت اصلی، بلیدر، نخ پیچ و رویه توپ تشکیل شده است و در دو سایز ویژه مردان و زنان تولید می شود.
آسيب هاي ورزش واترپلو
برخي از اسيب هاي واترپلو ناشي از انجام اين ورزش در آب است مثل حساسيت و قرمزي چشم، آفتاب سوختگي و عفونت هاي پوستي.
اما از آسيب هاي شايع و مخصوص به اين ورزش مي توان به موارد زير اشاره كرد:
كشيدگي تاندون هاي شانه: اين آسيب بسيار شايع است زيرا ورزشكاران براي افزايش قدرت و سرعت پرتاپ توپ به عضلات و تاندون هاي اين ناحيه فشار زيادي وارد مي كنند و باعث كشيدگي و گاهي پارگي تاندون هاي اين ناحيه مي شوند.
آسيب به انگشتان: سرعت سريع توپ و برخورد آن با انگشتان دست ورزشكاران باعث ضرب ديدگي، كبودي و حتي بروز زخم و شكستگي در اين نواحي مي شود.
آسيب ناحيه صورت: واترپلو ورزش پر برخوردي است و ورزشكاران به سهو يا به عمد ضرباتي را به بازيكن حريف وارد مي كنند. در نتيجه كبودي زير چشم و پارگي لب از جمله آسيب هاي شايع است.
عواملي كه سبب بروز آسيب بيشتر مي شوند:
نداشتن بنيه و انعطاف پذيري لازم براي اين ورزش
بي تجربگي و مهارت ناكافي در اجراي تكنيك ها
استفاده نكردن از وسايل ايمني مثل كلاه ايمني و وسايل حفاظتي از گوش و دهان
پيشگيري از آسيب ها:
منظم ورزش كنيد تا بدن شما براي اين ورزش قدرت و انعطاف پذيري كافي را به دست آورد
علاوه بر تمرينات واترپلو، از ساير تمرين ها بدن سازي به منظور ارتقاي سطح قدرت و انعطاف پذيري بدن استفاده كنيد
حتما" در حين و بعد از ورزش آب فراوان بنوشيد
قبل از ورزش بدن خود را گرم كنيد
بعد از خروج از آب، تمرينات كشش را فراموش نكنيد
از وسايل ايمني و عينك شنا استفاده كنيد
اگر احساس كرديد آسيب ديده ايد، بلافاصله ورزش را متوقف كنيد .
در صورت لزوم از كمپرس يخ و بالا نگه داشتن اندام آسيب ديده استفاده كرده و به پزشك مراجعه كنيد و تا بهبود كامل ورزش نكنيد.
مهارتهاي مهم در اين ورزش:
1- نوع شنا، به طوري كه بتوانند در آب بمانند و خسته نشوند و سر از آب بيرون باشد تا به بازي مسلط باشند.
2- مهارت در كنترل توپ با يك و هردو دست؛
3-نگه داشتن خود در آب با مهارت پا دوچرخه اي؛
4- داشتن تمركز و سرعت عمل بالا.
قوانين ورزش واترپلو
در سال ۱۹۰۰میلادی این ورزش به طور رسمی وارد المپیک شد.
تعداد بازیکن ۱۲ نفر که ۷ نفر در داخل زمین و ۵ بازیکن ذخیره است .
بازيكنان اصلي داراي يك دروازه بان و شش بازيكن زمين هستند.
اين شش بازيكن مي توانند هم در نقش حمله و هم در نقش دفاعي ظاهر شوند و جاي مخصوص به خود ندارند.
يكي از قوانين مهم واترپلو اين است كه بازيكنان زمين اجازه ندارند توپ را با دو دست بگيرند و بايد آن را فقط با يك دست كنترل كنند.
در فاصله دو متري از دروازه بان هاي هر تيم نشانه هايي به نام خط دو متري وجود دارد. بازيكنان تيم مقابل اگر توپ نداشته باشند نبايد وارد اين محوطه شوند.
مدت زمان بازي براي آقايان در جهار ست هفت دقيقه اي و براي خانم ها چهار ست چهار تا شش دقيقه اي است.
اندازه زمین ( بیـن المللی ) – طول ۳۰ متر و عرض ۲۰ متر و عمق آب ۲ متر ( ۴ پا ) و نباید از ۸۰/۱ متر کمتر باشد.
در مسابقات داخلی سعی بر این است که شرایط فوق رعایت شود و برای بانـوان ۱۷×۲۵ متر می باشد.
اندازه دروازه : طول آن ۳ متر و ارتفاع ۹۰ سانتی متر و عمق ۳۰ سانتی متر و جنس آن از چوب یا فلـز و یا پلاستیک و رنگ آن سفید می باشد.
محیط توپ : بین ۶۷ تا ۷۱ سانتی متر و جنس رویه آن از چرم یا پلاستیک باشد .
وزن توپ : ۴۰۰ تا ۴۵۰ گرم و رنگ زرد می باشد .
شروع بازی : توسط حلقه ای توپ در وسط آب قرار می گیرد و یا توسط داور انداخته می شود.
تعداد تعویض : آزاد
خطاها:
زدن توپ با مشت بسته
تکیه کردن و یا گرفتن چوب های دروازه
فرو بردن توپ زیر آب در موقع حمله طرف مقابل
پاشیدن آب به صورت حریف
مانع بازی حریف شدن
شنا کردن روی شانه ها و پشت حریف
گرفتن توپ در یک لحظه با هر دو دست
اتلاف وقت
انداختن تنه روی حریف و فشار آوردن .
تعویض بازیکنان در زمان استراحت بین دوره های بازی و استراحت و وقت های اضافی – بعد از به ثمر رسیدن یک گل – در زمان تایم اوت .
رشته واتر پلو همان طور که میدانید در دو تیم هفت نفره متشکل از :
- دروازه بان
- سانتر
- دفاع سانتر
- دو بازیکن گوش در داخل(گوش داخلی)
- دو بازیکن گوش در بیرون(گوش بیرونی)
این بازی در استخری با طول20تا30متروعرضی با ابعاد10تا20مترودر عمقی بین180تا2مترتوست بازیکنان فوق انجام می گیرد.
توپ واترپلو باید حد اقل400 گرم و حداقل450 گرم میباشدجنس ان باید ضداب باشد و دارای محیطی برابر 68 تا71 سانتیمترو فشار هوایی معادل 90 تا 97 کیلوپاسکال باشد.
هییت داوران این بازی شامل دو داور در کناره های استخر ودو داور دروازه وقت نگهدار می باشد.
خطا های معمول در این بازی شامل حمل توپ با دو دست زیر اب بردن توپ ممانعت از پرتاب توپ وحمل ان گرفتن پا ومایو وپاشیدن اب به صورت حریف میباشد که برای هرکدام مجازاتی تعیین شده است اما همچنان بنا به دلایل بالا از گفتن انها ماضورم.
گروه های سنی شرکت کننده در مسابقات به شرح زیر میباشد:
- 15سال و کوچکتر
- 16و17سال18
- و19و20سال
آشنایی با رشته ورزشی شنا
