ورزش صخره نوردی
سنگ نوردی نوعی ورزش و تفریح است که فرد با استفاده از طناب و ابزار مخصوص به بالا رفتن از صخره های طبیعی یا دیواره های سالنی می پردازد.
دیوار نوردی یکی از رشته های سنگنوردی است که عبارت است از صعود چند مرحله ای با ابزارگذاری به بالای دیواره های مرتفع (چندین طول طناب)،
که معمولاً به زمانی بیش از یک روز نیاز دارد.
دیواره نوردی خود دارای انواع متفاوتی از قبیل صعود مصنوعی و صعود کلاسیک است.
این سبک ها از لحاظ نوع حمایت های میانی و میزان اتکای صعودکننده به ابزارها یا توان بدنی خود از هم متمایزند. پارک ملی یوسیمیتی یکی از مشهورترین مکان های دیواره نوردی می باشد.
رشته ورزشی سنگ نوردی سالنی که نام رسمی آن صعودهای ورزشی است.
در ابتدا تلاشی برای شبیه سازی سنگ نوردی اسپورت در طبیعت بود که به تدریج به رشته ی ورزشی مستقلی تبدیل شد.
دیواره های سنگ نوردی سالنی از جنس فایبر گلاس یا چوب هستند. گیره های مصنوعی به وسیله ی پیچ و مهره روی این دیواره ها نصب می شوند.
این رشته ورزشی در حال حاضر تحت نظر فدراسیون جهانی صعود های ورزشی به نام IFSC فعالیت می کند.
خوشبختانه ورزشکاران کشور ما در این رشته ورزشی بسیار پیشرفت کرده و به مقام های مهمی در سطح آسیا و جهان دست یافته اند.
این ورزش در سه رشته اصلی برگزار می شود.
ورزش صخره نوردی را چگونه می توان آغاز کرد؟
بیشتر باشگاه های صخره نوردی دوره های مبتدی را برای افراد تازه کار برگذار کرده و آن ها را آموزش می دهند.
تنها کافی است برای شروع صخره نوردی یک جفت کفش مناسب تهیه کرده و به یک دیوار مخصوص بروید.
مربیان به شما کمک می کنند تا مهارت ورزش مهیج صخره نوردی را یاد بگیرید.
حتی شاید بخواهید در فضای باز این ورزش رایاد بگیرید. در این خصوص می توانید یک مربی خصوصی برای خود استخدام کنید.
ورزش صخره نوردی را چه کسی می تواند انجام دهد؟
ورزش صخره نوردی را تقریبا هر کسی می تواند در سطح مبتدی انجام دهد.
صخره نوردی برای تمام سنین قابل انجام است.
در ورزش صخره نوردی تنها کافی است که از تناسب اندام و توانایی کافی برخوردار باشید و اختلالات روانی یا جسمی خاصی که مانع صخره نوردی شوند، نداشته باشید.
حتی کودکان پنج ساله هم می توانند ورزش صخره نوردی را به راحتی انجام دهند.
حتی لازم نیست برای توانایی در صخره نوردی قدرت بدنی زیاد یا مهارتی های خاصی را به عنوان پایه بلد باشید.
تغذیه در صخره نوردی
صخره نوردان در هنگام صعود به غذاهای سبک و در عین حال کامل نیاز دارند. قند خون این ورزشکاران نباید کاهش پیدا کند زیرا باعث خستگی، عصبانیت و عدم تمرکز می شود.
بهتر است صخره نوردان در طول روز ۵ یا ۶ وعده غذای سبک بخورند. غذاهایی مانند ماست به همراه میوه ها یا تن ماهی با نان می تواند گزینه های مناسبی برای آنان باشد.
جوانب مثبت و منفی
دانستن اینکه چه چیزی را درگیر می کنید می تواند به کاهش اضطراب کمک کند و امیدوارم به هر سؤالی که ممکن است درباره تمرین داشته باشید پاسخ دهیم. وقتی صحبت از صخره نوردی می شود، جوانب مثبت مطمئناً از جوانب منفی بیشتر هستند اما هنوز هم قابل ذکر است.
نکات مثبت:
تشویق ذهن آگاهی:
صخره نوردان علی رغم حواس پرتی های ذهنی و فکر کردن به گذشته و آینده باید در لحظه بمانند و این ذهن شان را متمرکز می کند.
امیال اجتماعی شما را راضی می کند:
یک عنصر اجتماعی برای کوهنوردی و صخره نوردی وجود دارد و آن این است که سالن ورزشی مکانی عالی برای یافتن دوستان جدید است.
به علاوه، حمایت و تشویقی که از سایر شرکت کنندگان دریافت می کنید منجر به رضایت بیشتر و بهبود عملکرد ورزشی تان می شود.
نکات منفی:
بسته به این که از چه کسی سؤال کنید، نکات منفی تمرینات صخره نوردی بسیار کم است، به خصوص اگر با یک صخره نورد حرفه ای صحبت کنید.
اما دقیقاً مانند هر فعالیت ورزشی یا فعالیت بدنی دیگری، نقاط ضعفی هم در بالا رفتن از سطح دیوار وجود خواهد داشت.
کاملاً هوازی نیست:
بله، ضربان قلب شما زیاد خواهد بود و شما بهبود عملکرد قلبی و تنفسی خود را مشاهده خواهید کرد، اما اگر به دنبال یک تمرین هوازی سنتی مانند دوچرخه سواری یا شنا هستید، ممکن است ناامید شوید.
با این وجود، برای آماده سازی سیستم قلبی خود برای صخره نوردی، به احتمال زیاد استفاده از دوچرخه ثابت و تردمیل مفید خواهد بود و بدنتان را گرم خواهد کرد.
آشنایی با رشته ورزشی یخ نوردی
