بریس دندان به وسیله ای گفته می شود که برای اصلاح ناهنجاری های دندانی،فکی و ردیف و مرتب کردن دندان ها به کار برده می شود. بریس عموماً از دو بخش براکت و سیم قوسی (آرچ وایر) تشکیل می شود. براکت ارتودنسی جزء جدانشدنی از بریس های قدیمی است و مانند دسته هایی عمل می کند که سیم قوسی حرکت دهنده دندان را نگه می دارد. این قطعات مربعی کوچک معمولاً جلوی هر دندان چسبانده می شود. براکت اندازه ها و حالت های مختلفی دارد که از آن جمله می توان به خودبازشونده یا سلف لیگیت، لینگوال (زبانی یا پشت دندانی) و تیتانیومی اشاره کرد. سایش بین سیم و شیار قرارگیری در براکت خود باز و بسته شونده کاهش می یابد. براکت های لینگوال که به پشت دندان چسبانده می شود، بهترین انتخاب برای بیمارانی است که نمی خواهند اطرافیان متوجه تحت درمان بودنشان شوند. حال آن که براکت تیتانیومی برای بیمارانی مناسب است که به نیکل حساسیت دارند.
براکت لینگوال
از نظر شیوه اتصال براکت به دندان، باید به براکت لینگوال و خود بازشونده اشاره داشت. براکت لینگوال، در سمت زبان در سمت داخلی دندان تعبیه می شود. در براکت لینگوال به جای قرارگیری براکت فلزی در جلوی دندان، براکت ها در پشت آن چسبانده می شود. مزیت این براکت نامرئی بودن آن است اما دشواری پاکسازی دندان ها و حس نارحتی در طول درمان ارتودنسی عیب این روش می باشد.
براکت دیمون
براکت های دیمون مدرن تر از براکت های فلزی است. درواقع براکت های دیمون جدیدترین براکت های معرفی شده در دنیای ارتودنسی هستند که به صورت چفت شونده و بدون نیاز به کش ارتودنسی، عمل می کند. این روش همچون ارتودنسی ثابت فلزی، روشی قابل رویت است اما از آن جایی که کش های رنگی از آن حذف شده اند و ظاهری زیباتر و عملکردی بهتر دارند، نسبت به براکت های فلزی معمولی گران تر خواهند بود. نکته جالب توجه، عدم نیاز به محکم کردن بریس های دیمون است. از آن جایی که این ارتودنسی با تکنولوژی جدیدی عمل می کند، نیاز به محکم کردن بریس ها و مراجعه مداوم به ارتودنتیست ندارد.
ارتودنسی ثابت و براکت فلزی
یکی از پر کاربردترین براکت ارتودنسی، براکت فلزی است که در ارتودنسی ثابت کاربرد زیادی دارد. ارتودنسی ثابت از مزایای متعددی مانند قابل بازیافت بودن براکت فلزی، استریلیزه بودن و مقاومت بالا در برابر فشار برخوردار است. در مقایسه با سایر براکت های پر کاربرد در ارتودنسی متحرک، ارتودنسی ثابت از حداقل هزینه برخوردار بوده و از اینرو به عنوان شیوه ای مقرون به صرفه با توجه به کاربرد براکت فلزی، مراجعین سراغ ارتودنسی ثابت می روند.
مهمترین مزایای ارتودنسی ثابت شامل مقرون به صرفه بودن و ارزانی براکت فلزی آن و در دسترس بودن کش های رنگی برای افزایش جذابیت نوع درمان ارتودنسی ثابت است. مهمترین عیب ارتودنسی ثابت مشخص بودن نوع بریس است.
بلیچینگ دندان پس از درمان ارتودنسی لازم است؟
براکت سرامیکی
براکت های سرامیکی از اکسید زیرکونیوم به صورت کاملا مقاوم در برابر نیرو تهیه می شوند اما براکت های سرامیکی بر خلاف براکت فلزی در ارتودنسی ثابت ممکن است در طول دوره درمان بشکنند که برای مقابله با این احتمال بهترین متخصص ارتودنسی دندان برای مقاومت بیشتر براکت در قسمت شکستگی از مواد بیشتری استفاده می نماید. مهمترین مزیت براکت سرامیکی در مقایسه با ارتودنسی ثابت تشخیص کمتر براکت نسبت به براکت فلزی است. عیب این نوع براکت در مقایسه با ارتودنسی ثابت به عنوان ارزان ترین شیوه ارتودنسی دندان، گرانی براکت ها و لکه شدن سریع براکت است که نیاز به مراقبت بیشتری را برای حفظ شفافیت براکت می طلبد.
براکت پلاستیکی
براکت پلاستیکی زمانی به کار می رود که کاربر تمایلی به استفاده از براکت های فلزی در شیوه درمانی ارتودنسی ثابت ندارد و می خواهد ظاهری طبیعی داشته باشد. البته براکت های پلاستیکی بر اثر مصرف دخانیات یا نوشیدن مشروبات الکلی تغییر رنگ می دهند.
چگونه براکت مناسبی انتخاب کنیم؟
برای انتخاب براکت ارتودنسی مناسب باید شرایط شما توسط متخصص در نظر گرفته شود. اطمینان داشته باشید متخصص ارتودنسی می تواند با توجه به موقعیت اجتماعی و فردی شما، بهترین نوع براکت را به شما معرفی کند. شدت ناهنجاری ها و ضرورت استفاده از برخی تجهیزات ارتودنسی همچون فیس ماسک و وسایل دیگر، در انتخاب نوع براکت موثر است.
