مزوتراپی یک روش غیر جراحی است که اخیراً به دلیل توانایی جلوگیری از ریزش و بازیابی فولیکول های موی مسئول رشد مو ، محبوبیت زیادی پیدا کرده است.این درمان ساده و بدون درد شامل تزریق کم عمق به پوست سر ، زیر اپیدرم ، لایه خارجی پوست و مزودرم ، لایه میانی پوست ، به منظور تحریک پوست و تحریک بازسازی مو است.این تزریق ها که متناسب با نیازهای هر بیمار تنظیم می شوند ، حاوی مخلوطی از مواد معدنی ، ویتامین ها ، آمینو اسیدها و آنزیم های مشترک هستند و مستقیماً در ناحیه مورد نظر تزریق می شوند.بنابراین ، آنها مواد مغذی مورد نیاز برای تحریک رشد مو را در اختیار بیماران قرار می دهند ، در عین حال گردش خون در پوست سر را افزایش می دهند ، التهاب را کاهش می دهند ، کلاژن را تحریک می کنند ، اندازه فولیکول را افزایش می دهند و سطح DHT را اصلاح می کنند.به طور خلاصه مزوتراپی را می توان به عنوان یک روش مکمل و جایگزین تعریف کرد، که به صورت تزریق به لایه مزودرم پوست انجام می شود.مزوتراپی، علاوه بر درمان ریزش مو، برای جوان سازی صورت و درمان سلولیت نیز مورد استفاده قرار می گیرد. برای هر یک از این درمان ها، آماده سازی مزوتراپی شامل ترکیبی از مواد شیمیایی مختلف است.با استفاده از این روش، مواد مغذی به طور مستقیم به فولیکول های مو منتقل می شود. این روش به راحتی، با اطمینان از تغذیه مناسب سلول های مو برای جلوگیری از ریزش مو استفاده می شود. تزریق را می توان به صورت دستی یا با کمک دستگاه های مخصوص انجام داد.استفاده از این دستگاه های مخصوص برای توزیع مساوی دارو به هر نقطه از سر، نتایج بهتری می دهد. سوزن های ۴-۲ میلی متر در تزریق استفاده می شود.با استفاده از این روش، تمام مواد مغذی مورد نیاز سلول های مو به راحتی به پوست سر اعمال می شود. این روش به جراحی نیازی ندارد و بدون درد است.
تاریخچه مزوتراپی مو
اولین اشاره به مزوتراپی مو در متون پزشکی برای درمان ریزش مو، به قرن ۱۲ میلادی باز می گردد. پزشک فرانسوی به نام آمبروز پاره که طبیب دربار پادشاهی فرانسه بود، در مورد درمان ریزش مو این گونه می نویسد:اگر ریزش مو ناشی از عدم تغذیه ی مناسب بود؛ باید توسط پارچه ای تمیز، برگ انجیر یا پیاز خام مالیده شود. سپس باید به محل دچار طاسی سوزن زد و رویش را با محلولی از عصاره ها مالید.در سال ۱۹۵۲، پزشک فرانسوی دیگری به نام میچل پیستور برای اولین بار مزوتراپی را به شکل امروزی معرفی کرد. پیستور برای درمان بیماری آسم از تزریق وریدی داروی پروکائین استفاده می کرد. او بعد از مدتی مشاهده کرد که ریزش موی برخی از بیماران بهبود یافته است. پس از آن پیستور در مورد تزریقات زیر جلدی پروکائین مطالعات زیادی انجام داد تا در نهایت در سال ۱۹۷۶، نام روش درمانی ابداعی خود را «مزوتراپی» گذاشت. روش ابداعی میچل پیستور در ۵۰ سال گذشته مورد اقبال بسیاری از پزشکان و متقاضیان روش های جوانسازی و زیباسازی پوست قرار گرفته است.
کدام محلول مزوتراپی برای شما مناسب است؟
مراقبت های پس از انجام مزوتراپی مو
در پایان این روش ، زخم های کوچک از محل تزریق باقی می مانند. مدتی طول می کشد تا بهبود یابد.پس از مزوتراپی شما باید مدتی ( حدود ۳-۴ روز ) موهای کثیف خود را تحمل کنید. آب و شامپوها می توانند نتیجه منفی ایجاد کند و روند بهبودی به تأخیر می افتد.برای مدت (۲-۳ روز) از قرار گرفتن در معرض نور خورشید خودداری کنیددر ۱۰ ساعت اول پس از مزوتراپی نباید دوش بگیرید. مناطق تزریق باید به خوبی خشک شود.حداقل به مدت ۷ روز از سونا و استخر استفاده نکنیدتا زمان بهبود کامل روی محل های تزریق را ماساژ ندهید.نوشیدنی های الکلی مصرف نکنید. الکل باعث گشاد شدن عروق می شود. این روی اثربخشی مزوتراپی تأثیر منفی می گذارد.
در طول برنامه مزوتراپی مو، با توجه به شرایط افراد می توان روش های اضافی دیگر را با آن ترکیب کرد.برخی از این روش ها عبارتند از: لیزر و رادیوفرکانسی مو. پس از مزوتراپی مو، روش دارو درمانی می تواند مورد استفاده قرار گیرد.
داروهایی که در مزوتراپی مو استفاده می شود می تواند به اندازه هر داروی دیگر عوارض جانبی داشته باشد و این مورد بستگی به کیفیت مواد استفاده شده در هنگام تزریق دارد.تمام اقدامات پزشکی موارد منع مصرف مختلفی دارند و مزوتراپی نیز از این قاعده مستثنی نیست.در شرایط زیر بهتر است مزوتراپی مو را انجام ندهید یا قبل از آن حتماً با پزشک خود مشورت نمایید.
- بارداری و شیردهی
- آلرژی فردی در برابر اجزای کامپوزیت
- قاعدگی
- اختلالات سیستم غدد درون ریز
- تومورهای خوش خیم و بدخیم
- عفونت ها
