عفونت ایمپلنت دندان را باید جدی گرفت و در صورت تداوم علایم آن به فوق تخصص ایمپلنت مراجعه نمایید. در صورت عدم درمان عفونت ایمپلنت و بی توجهی به آن ممکن است به استخوان فک آسیب وارد شود، طوری که مجبور به برداشتن بخشی از استخوان شوید. گسترش باکتری ها می تواند حتی باعث تخریب سایر دندان ها شده یا به بافت های نرم اطراف و سینوس سرایت کند و منجر به درد سینوس یا مشکلات مجاری تنفسی شود. در موارد بسیار شدید ممکن است عفونت به خون راه یابد.
قرمزی و تورم لثه نشانه اصلی وجود عفونت می باشد. البته ممکن است این تورم با چشم قابل دیدن نباشد اما بوسیله تماس مشخص می شود.در صورت مشاهده هر یک از علائم ذکر شده، لازم است به متخصص ایمپلنت مراجعه شود تا بررسی تکمیلی انجام گیرد. این نکته را در نظر بگیرید که بهترین راه برای پیشگیری از عفونت ایمپلنت رعایت کامل بهداشت دهان و دندان می باشد.
پس از ابتلا به عفونت، انتخاب نوع درمان به شدت عفونت بستگی دارد. اگر عفونت بلافاصله پس از کاشت ایمپلنت ایجاد شود، ممکن است آنتی بیوتیک تجویز شود یا ایمپلنت تعویض گردد. معمولاً بهترین گزینه، خارج کردن ایمپلنت است پیش از اینکه عفونت بدتر شود.
در صورتی که عفونت پس از قرار دادن تاج دندان ایجاد شود، معمولاً فقط آنتی بیوتیک تجویز خواهد شد. در موارد بسیار حاد نیز ممکن است با انجام جراحی مجدد، ایمپلنت جایگزین شود.
چگونه عفونت ایمپلنت دندان را تشخیص دهیم؟
چرا بعد از جراحی ایمپلنت دندان عفونت بوجود می آید؟
- در اغلب موارد ادامه ی خونریزی بعد از 24 ساعت پس از قراردادن ایمپلنت، اولین علامت عفونت ایمپلنت دندان می باشد. در صورت بروز عفونت ایمپلنت در این مرحله برای ادامه ی بهبودی باید خونریزی متوقف شود.
- داشتن تب پس از جراحی ایمپلنت دندان طبیعی است اما اگر تب بیش از یک روز پس از ایمپلنت دوام داشته باشد می تواند نشانه ای برای عفونت ایمپلنت دندان باشد.
- ایمپلنت دندان یک روش جراحی است و بنابراین داشتن میزان کمی درد پس از ایمپلنت دندان طبیعی و معقول است اما اگر درد شدید دارید که به دارو پاسخ نمی دهد ، ممکن است دچار عفونت ایمپلنت دندان شده باشید.
- همین مساله در مورد داشتن تورم و التهاب در اطراف ایمپلنت نیز صادق است. تورم و التهاب متوسط بعد از ایمپلنت عادی است اما اگر میزان تورم بیشتر شود می تواند علامتی برای شروع عفونت ایمپلنت دندان باشد. در صورت عدم درمان عفونت ایمپلنت دندان ، می توان انتظار داشت که عفونت به سایر قسمت های دهان نیز منتقل شود، حتی در برخی موارد عفونت می تواند به خون سرایت کند و سبب ایجاد وضعیت خطرناکی برای بیمار شود. بنابراین بهتر است نسبت به این وضعیت آگاه باشید و در مراحل اولیه ی مشاهده ی التهاب و تورم به متخصص ایمپلنت دندان خود مراجعه کنید تا اقدامات درمانی بهنگام و مناسب برای شما صورت بگیرد. اگر در مراحل اولیه ی عفونت ایمپلنت نسبت به درمان آن اقدام نشود ، درمان عفونت ایمپلنت دندان پس از پیشروی آن با سختی و درد شدید برای بیمار همراه خواهد بود. برای پیشگیری از تشدید عفونت ایمپلنت دندان ، معمولا متخصص ایمپلنت دندان، سه بار در روز مصرف آنتی بیوتیک ها و دهانشویه های ضد باکتریایی را تجویز می کند. بنابراین تورم و التهاب پس از ایمپلنت دندان را به هیچ وجه نباید نادیده گرفت.
- قرمزی ناحیه ی ایمپلنت دندان و نیز داشتن ترشحات در ناحیه ی ایمپلنت، احساس طعم ناخوشایند در دهان و یا داشتن بوی بد دهان می تواند از دیگر علائم عفونت ایمپلنت دندان باشد که باید به آنها توجه شود.
در صورتی که به موقع به دندانپزشک مراجعه کنید، فوراً با معاینه دهان و عکس پرتوی ایکس می تواند پری ایمپلنتیت را تشخیص دهد. هدف از درمان، جلوگیری از پیشرفت عفونت و حفظ و نجات دندان ایمپلنتی است.
بسته به شدت عفونت ممکن است دندانپزشک دهانشویه ضد باکتری تجویز نموده و ترکیبی از درمان ها را برای نجات ایمپلنت انجام دهد. روش های درمانی ممکن است شامل تجویز آنتی بیوتیک، جراحی، لیزر درمانی و آلودگی زدایی سطح ایمپلنت، تراشیدن مکانیکی بافت های آلوده(دبریدمان) و درمان ضد میکروبی باشد.
پری ایمپلنتیت ممکن است مخرب و تهاجمی باشد. ایمپلنتی که دچار عفونت شده است ممکن است منجر به بیماری های سیستمی شود که به قلب و اندام های دیگر بدن آسیب می رساند. در صورتی که مدت طولانی عفونت به حال خود رها شود، عفونت باکتریایی کم شدت می تواند پیامدهای جدی داشته باشد و امکان دارد به سرعت به مشکل بسیار جدی تبدیل شود.
اگر به عفونت ایمپلنت شک دارید، فورا به دندانپزشک مراجعه کنید تا وضعیت تان بررسی شود. بهداشت دهان را رعایت کنید و هر شش ماه یک بار به دندانپزشک مراجعه کنید.
