سرطان مثانه در واقع سرطان توسعه یافته در مثانه است که اساسا وظیفه ی نگهداری ادرار را بر عهده دارد. تعدادی از عوامل خطر در کنار عوامل ژنتیکی و ارثی در بروز این بیماری دخیل هستند. این عوامل عبارتند از عفونت با نوعی انگل، سیگار کشیدن، رژیم غذایی دارای چربی فراوان، قرار گرفتن در معرض برخی از مواد شیمیایی، رنگ یا داروها. در عین حال افرادی که در صنعت آلومینیوم، لاستیک یا چرم کار می کنند نیز در معرض این بیماری قرار دارند. به محض این که سرطان مثانه تشخیص داده شود، باید مراقب های لازم شروع شوند تا پروسه ی رشد تومور به تعویق بیفتد. توصیه می شود رژیم غذایی مناسبی را در طول دوره ی بیماری حفظ کنید. روش های درمان خانگی سرطان مثانه ساده و آسان هستند و همچنین در به تأخیر انداختن رشد این بیماری تاثیر بسزایی دارند.
مثانه، بخشی از سیستم دفع ادرار است که عمل ذخیره ی ادرار را قبل از تخلیه ی ادرار انجام می دهد. پوشش این ارگان سلول های خاصی هستند که سلول های اوروتلیوم نامیده می شوند. هنگامی که این سلول ها به یک مرحله ی خاص از تکثیر مداوم می رسند، زمینه ی بروز سرطان مثانه را آماده می کنند. این سرطان بسته به میزان بافتی که مورد حمله قرار می گیرد در ۳ مرحله اتفاق می افتد. سرطان مثانه ممکن است فراتر از پوشش این ارگان برود، به عضلات گسترش بیابد و حتی به گره های لنفاوی نیز برسد.
با توجه به موسسه ی ملی سرطان ، ۶۸،۸۱۰ مورد جدید سرطان مثانه در ایالات متحده در سال ۲۰۰۸ گزارش شد، که از این تعداد ۱۴،۱۰۰ نفر جان خود را از دست داده اند.
نتایج پژوهشی جدید که در نشریه پزشکی Frontiers in Physiology منتشر شده است، نشان می دهد که تومورهای سرطان مثانه دارای گیرنده های بو (رایحه) هستند. به بیان دیگر، آنها از قدرت بویایی برخوردار هستند. بله درست خوانده اید. تصور این که سرطان دارای حس بویایی باشد عجیب و دشوار است، اما این کشف جدید می تواند به ما در درک بهتر ابعاد مختلف این بیماری نگران کننده و کشنده کمک کند.
به گفته انجمن سرطان آمریکا، سرطان مثانه چهارمین نوع شایع سرطان بین مردان است، اما از شیوع کمتری بین زنان برخوردار است. بنابر برآوردهای صورت گرفته، طی سال جاری تنها در آمریکا بیش از 81 هزار مورد جدید از ابتلا به سرطان وجود خواهد داشت و به نظر می رسد بیش از 17 هزار نفر به واسطه سرطان مثانه جان خود را از دست بدهند. سرطان مثانه بیشتر افرادی که بیش از 55 سال سن دارند را تحت تأثیر قرار می دهد. نود درصد افرادی که دارای سرطان مثانه هستند بیش از 55 سال سن دارند، اما میانگین سن تشخیص این بیماری 73 سال است.
پژوهشگران نه تنها دریافتند که تومورهای سرطان مثانه از قدرت بویایی برخوردار هستند، بلکه متوجه شدند که تومورها از رایحه چوب صندل نیز خوششان نمی آید. زمانی که سرطان مثانه در تماس با ترکیباتی به نام های سندرانول (Sandranol) و سنتانول (Santanol) که در چوب صندل یافت می شوند، قرار می گیرد با تکرر کمتری تقسیم می شود. تومورهای سرطانی برای رشد به تقسیم سلولی وابسته هستند، از این رو کاهش تکرار تقسیم سلولی به معنای رشد کمتر تومور است. همچنین، پژوهشگران دریافتند زمانی که سرطان مثانه در تماس با ترکیبات چوب صندل قرار می گیرد تحرک کمتری دارد. بر همین اساس، ممکن است این شرایط به معنای کاهش احتمال گسترش سرطان به بخش های دیگر بدن باشد که به نام متاستاز شناخته می شود. پژوهشگران دریافتند زمانی که سرطان مثانه در تماس با ترکیبات چوب صندل قرار می گیرد تحرک کمتری دارد. بر همین اساس، ممکن است این شرایط به معنای کاهش احتمال گسترش سرطان به بخش های دیگر بدن باشد که به نام متاستاز شناخته می شود.
در شرایطی که پژوهش در زمینه استفاده از چوب صندل و رایحه آن در درمان سرطان مثانه همچنان نوپاست، اما این گیاه برای افراد بسیاری که از این بیماری رنج می برند می تواند امیدبخش باشد.
پژوهشی دیگر نیز نشان داده است که چوب صندل از ویژگی های ضد سرطان برخوردار است. در یک مطالعه که در نشریه Anticancer Research منتشر شد، پژوهشگران دریافتند که چوب صندل دارای خواص ضد سرطان در برابر سرطان های ملانوما و غیر ملانومای پوست و همچنین سرطان های پروستات و پستان است.
روغن اساسی چوب صندل نیز نشان داده است که از خواص ضدالتهابی قوی سود می برد که ممکن است برای سرطان نیز مفید باشد زیرا این بیماری با التهاب پیوند خورده است. بنابر مطالعه ای که در نشریه پزشکی Phytotherapy Research منتشر شد، دانشمندان دریافتند که روغن اساسی چوب صندل برای بهبود التهاب پوست دارای فعالیت ضدالتهابی قابل مقایسه با داروی ایبوپروفن است.
چوب صندل عمدتاً به شکل روغن اساسی در دسترس است. این محصول را می توان به صورت مستقیم روی پوست استفاده کرد. همواره پیش از انجام این کار آزمایش حساسیت پوست را فراموش نکنید. یک قطره از روغن را روی قسمت داخلی مچ دست یا بخشی دیگر از بدن ریخته و برای بررسی احتمال حساسیت 72 ساعت صبر کنید. بهتر است روغن اساسی چوب صندل به صورت رقیق شده استفاده شود و برای این کار می توانید از روغن نارگیل یا یک روغن حامل دیگر استفاده کنید. همچنین، از روغن اساسی چوب صندل می توانید در یک دیفیوزر استفاده کنید. هشت تا 10 قطره از روغن را به یک دیفیوزر اضافه کرده و دستورالعمل دستگاه را دنبال کنید.
