پسوریازیس چیست؟
بیماری پوستی پسوریازیس چندان شایع نیست ولی افرادی که با آن درگیر هستند مشکلات عدیده ای را پیش رو دارند. بیماری پسوریازیس که آن را به نام بیماری صدف نیز می شناسند، یک بیماری پوستی خودایمنی است. یعنی بدن علیه خودش عمل می کند.سلول های مرده و آسیب دیده پوست انسان دائم در حال ریزش هستند و سلول های سالم و جدید جایگزین آن ها می شوند ولی در این بیماری به دلیل سیگنال ها و دستورات اشتباهی که به سلول های پوستی می رسد، سلول ها با سرعتی بسیار بیشتر از ریزش سلول ها، تولید می شوند. به این ترتیب پسوریازیس سبب پوسته پوسته شدن پوست می شود و ظاهری نامناسب به پوست فرد می دهد.این بیماری یک بیماری ژنتیکی بوده و به هیچ عنوان مسری و واگیردار نیست. پسوریازیس یک بیماری مزمن است که در حال رفت و آمد است یعنی گاهی هست و گاهی نیست. هدف اصلی درمان این است که سرعت رشد سلول های پوست را کاهش دهد.
علائم آرتریت پسوریازیس چیست
مهمترین علائم آرتریت پسوریازیس درد و خشکی در مفصل یا مفاصل مبتلا است. خشکی مفصلی معمولا بعد از مدتی استراحت یا بیحرکتی مانند زمان برخاستن از خواب بیشتر میشود. مفصل گرفتار شده ممکن است متورم و قرمز شود. در بعضی موارد مفصل ممکن است بعد از مدتی دچار تخریب شود ولی معمولا این تخریب مانند آرتریت روماتویید یا روماتیسم مفصلی شدید نیست.آرتریت پسوریازیس مزمن و عود کننده است به این معنی که مداوم است و شدت آن کم و زیاد میشود.یکی از علائم درگیری مفاصل در پسوریازیس التهاب تاندون ها است. این التهاب شایع بوده و معمولا به علت درگیر شدن بافت سینوویوم اطراف تاندون است. یکی از مناطق شایع التهای تاندون یا تاندونیت در پسوریازیس در انگشتان دست است. علامت التهاب تاندون های انگشتان دست تورم انگشت است. التهاب تاندون آشیل در محل اتصال آن به استخوان پاشنه هم از علائم پسوریازیس است.در پسوریازیس ممکن است لیگامان ها یا رباط ها هم دچار التهاب شوند. بیمار دچار کم خونی میشود و ممکن است التهاب در چشم و بندرت در عروق یا ریه ایجاد شود.
5 درمان خانگی خارش واژن
درمان بیماری پسوریازیس
اگر مشکوک به ابتلا به یکی از انواع بیماری پسوریازیس هستید، فورا به پزشک مراجعه کنید. تشخیص بیماری پسوریازیس با بررسی دقیق پوست انجام می شود و در صورت تشخیص، بخشی از پوست تحت آزمایش میکروسکوپی قرار می گیرد.همان طور که گفته شد در درمان پسوریازیس هدف اصلی کاهش رشد سلولی است. این بیماری به طور صد در صد درمان نمی شود ولی می توان علائم آن را به میزان زیادی کنترل کرد. درمان هم با مشورت و مراجعه پزشک صورت می گیرد و داروها هم به صورت موضعی و هم به صورت خوراکی در برنامه گنجانده می شود. انتخاب نوع درمان و البته اندازه نیاز به دارو با توجه به سن فرد و وضعیت بیماری تعیین می شود.یکی از ساده ترین راه های درمان بیماری پسوریازیس استفاده از کرم های مرطوب کننده است. البته که در موارد حاد این محصولات تأثیری ندارند ولی در پسوریازیس خفیف می تواند از خشکی، فلسی شدن و ترک پوست جلوگیری کند. در موارد شدیدتر برای درمان های موضعی از کرم و پمادهای حاوی ترکیبات نفتی از جمله دیررانول، تزارتون و ترکیبات ویتامین دی مانند کلسپتریول، کلسیتریول یا تاکالسیتول استفاده می شود. همچنین پماد حاوی ترکیب کورتیکواستروئید نیز در برنامه درمانی قرار می گیرد.برای درمان پسوریازیس سر از لوسیون های مخصوص استفاده می شود که حاوی اسید سالیسیلیک، زغال، گوگرد و کورتیکواستروئید هستند. شامپوهای ضد شوره و ضد ریزش مو و ویتامین دی نیز می توانند برای درمان پوست کف سر نقش مؤثری باشند.فتوتراپی یا استفاده از اشعه ماورای بنفش برای درمان پسوریازیس در مراکز تخصصی پوست انجام می شود. گفته شده نور طبیعی خورشید نیز برای درمان مفید است. در واقع این اشعه آنچه باعث رشد سریع سلولی می شود را از بین می برد.در موارد شدید و پیشرفته بیماری پسوریازیس از داروهای خود ایمنی استفاده می شود.
