سردرد میگرنی یکی از شایع ترین سردردهاست که معمولاً در یک طرف سر احساس می شود. میگرن می تواند از چهار ساعت تا سه روز و حتی بیشتر ادامه داشته باشد. شیوع این بیماری در زنان بیشتر از مردان است و نشانه های آن معمولاً از سنین ۱۰ تا ۴۰ سالگی آغاز می شود. متخصصان معتقد هستند که میگرن ناشی از تغییرات جریان خون در مغز است؛ البته گاهی اوقات ممکن است میگرن با سردردهای سینوسی یا سردردهای تنشی اشتباه گرفته شود.علائم اصلی میگرن شامل سردرد شدید است که از سر، گردن و عضلات صورت آغاز می شود. این درد شدید ممکن است با حالت تهوع، استفراغ، حساسیت به نور یا حساسیت به صدا همراه باشد. یک یا دو روز قبل از شروع میگرن فرد ممکن است علائمی مانند افسرده شدن، بیقراری و عصبی بودن، خواب آلودگی، تشنگی و گرسنگی یا برعکس بی میلی به غذا را تجربه کند. تقریباً یک نفر از هر پنج فرد مبتلا به میگرن، علائم هشدار دهنده ای را تجربه می کند که به آن ها "aura" گفته می شود. این علائم که شامل مشاهده نورهای چشمک زن و بی حسی دست ها، بازوها یا صورت می شود، معمولاً قبل از شروع شدن میگرن بروز پیدا می کند.
درمان طبیعی میگرن
۱. طب فشاری
در طب فشاری لازم است که به بخش های خاصی از بدن فشار وارد کنید. تحریک نقاط خاصی از بدن در این روش سبب می شود که انقباض از روی ماهیچه ها برداشته شود و درد تسکین پیدا کند.یکی از رایج ترین نقاط فشار نقطهٔ ال ۱ تا ۴ (L 1-4) در فضای بین انگشت شست و انگشت اشاره دست چپ است.با استفاده از دست مخالف (دست راست) به مدت 5 دقیقه نقطهٔ مورد نظر را به حالت دورانی، به صورتی که دردی نداشته باشد، فشار دهید. این کار می تواند به تسکین سردرد شما کمک کند.مطالعه ای که در سال ۲۰۱۲ بر روی ۴۰ فرد مبتلا به میگرن غیر عصبی (میگرن بدون اورا) انجام شد، نشان می دهد که فشار منطقهٔ پی سی ۶ ( PC6)، که حدود ۳ انگشت بالاتر از ساعد در قسمت داخلی دست قرار دارد، به درمان حالت تهوع یا استفراغ ناشی از سردردهای میگرنی کمک می کند.
۲. تغییر رژیم غذایی
مصرف بعضی از غذاها می تواند عامل ایجاد میگرن در افراد مستعد باشد.
غذاهای متداولی که باعث میگرن می شوند:
- غذاهای فراوری شده؛
- شکلات؛
- نوشیدنی های حاوی کافئین.
اطلاع از عوامل محرک میگرن ضروری است. بعضی از افراد برای آگاهی از عوارض احتمالی غذاها از مجلات مربوط به غذا یا میگرن استفاده می کنند.تغییر رژیم یا الگوی غذایی می تواند به پیشگیری از ابتلا به میگرن در آینده کمک کند.
۳. استفاده از روغن
روغن ها معمولا به عنوان درمان های طبیعی یا آنتی باکتریال برای تمیز کردن محصولات خانگی استفاده می شود.روغن اسطوخدوس یکی از روغن هایی است که معمولا برای درمان استرس، اضطراب و سردرد استفاده می شود. مطالعه ای که در جمعیت آماری کوچکی انجام شد و در مجله اعصاب اروپا منتشر شد نشان می دهد که استنشاق روغن اسطوخدوس به درمان سردردهای میگرنی بعضی از افراد کمک می کند.هرچند که این نتایج بسیار عالی است اما لازم است تا در جامعه آماری بزرگتر و روی تعداد افراد بیشتری بررسی شود.
۴. زنجبیل
در سال ۲۰۱۴ با حضور ۱۰۰ شرکت کننده، مقایسه ای بین مصرف پودر زنجبیل با داروی سوماتروپتین که برای میگرن تجویز می شود، انجام شد. بررسی ها نشان داد که اثر زنجبیل به طور معنی داری با سوماتروپتین قابل مقایسه است و افراد می توانند از زنجبیل برای درمان استفاده کنند. از طرفی اگر فرد به زنجبیل آلرژی نداشته باشد، مصرف این ماده مضر نیست و عوارض جانبی ندارد.
چگونه فلاتر (لکه های شناور چشمی) چشم را از بین ببریم؟
۵. مدیریت استرس
استرس یکی از عوامل رایج ایجاد میگرن است. استرس نوعی چرخهٔ معیوب ایجاد می کند؛ به طوری که استرس سبب میگرن می شود. سپس با ایجاد درد میگرن، استرس بیشتر می شود و همین عامل، میگرن را بیشتر می کند.روش هایی برای درمان استرس پیدا کنید. به عنوان مثال خواندن کتاب و مجله، ورزش کردن یا مدیتیشن می تواند از استرس و ابتلا به میگرن جلوگیری کند.همچنین افراد می توانند از کلاس های مدیریت استرس استفاده کنند. علاوه براین با استفاده از دوش آب گرم یا گوش دادن به موسیقی استرس را از خود دور کنند.با استفاده از این روش های مثبت فرد انتخاب می کند که روی واکنش های بدنِ خود نسبت به موقعیت های استرس زای زندگی کنترل داشته باشد.
۶. انجام یوگا یا استفاده از حرکات کششی
یوگا به بهبود جریان خون و کاهش انقباضات عضله کمک می کند که می تواند علائم میگرن در افراد را کاهش دهد.در مطالعه ای در سال ۲۰۱۴ نتیجه ٔ درمان میگرن به همراه یا بدون استفاده از تمرینات منظم یوگا بررسی شد.نتایج نشان داد که افرادی که علاوه بر درمان میگرن به طور مرتب تمرینات یوگا را انجام می دادند در مقایسه با گروهی که فقط از روش های درمانی میگرن به تنهایی استفاده کرده بودند نتایج بهتری به دست آورند.
۷. درمان بیوفیدبک یا پس خوراند زیستی (Biofeedback therapy)
بیوفیدبک تراپی روشی درمانی است که افراد با استفاده از آن گرفتگی عضلات را رها و آرام می کنند.بیوفیدبک درمانی به تمرین و آموزش نیاز دارد. سنسورهایی بر روی ماهیچه های گرفته قرار دارد و به یک مانیتور متصل است که میزان گرفتگی عضلات را به صورت بازخوردهای درجا (بی درنگ) نشان می دهد و به بهتر شدن گرفتگی عضلانی کمک می کند.قرار دادن سنسورها روی پیشانی، خط فک یا ماهیچه های ذوزنقه ای کتف می تواند به کاهش درد میگرن کمک کند.
۸. طب سوزنی
درسال ۲۰۱۲ اثر طب سوزنی برای درمان میگرن و سایر بیماری ها بررسی شد. براساس بررسی ها طب سوزنی برای درمان افراد مبتلا به سردردهای میگرنی مؤثر است. هرچند که ممکن است عوامل دیگری هم در این نتایج تأثیرگذار باشد. افرادی که از این روش برای درمان میگرن استفاده می کنند، حتما باید به فردی متبحر و کاربلد مراجعه کنند.
۹. ماساژ
ماساژِ ماهیچه های گردن و شانه (کتف) می تواند به رهایی انقباض و درمان درد میگرن کمک کند. ماساژ همچنین استرس را کاهش می دهد.
برای این کار فرد می تواند به متخصص ماساژ مراجعه کند. از طرف دیگر، یک راه کم هزینه تر این است که خودتان با استفاده از توپ تنیس، کتف و پشت تان را ماساژ دهید.
درمان تهوع و جلوگیری از استفراغ
اگر شما تهوع بدون استفراغ داشته باشید، پزشک متخصص مغز و اعصاب ممکن است به شما داروهایی برای رفع تهوع که به آن ها ضدتهوع گفته می شود، پیشنهاد کند. در این مورد، داروهای ضدتهوع می تواند به جلوگیری از استفراغ یا بهبود تهوع کمک کند.فشاردرمانی نیز می تواند در درمان تهوع میگرنی کمک کننده باشد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۲ نشان داد که فشاردرمانی، شدت تهوع میگرنی را در عرض ۳۰ دقیقه کاهش داد و اثر آن تا ۴ ساعت افزایش یافت.
درمان هم زمان تهوع و استفراغ
به جای درمان جداگانه تهوع و استفراغ، متخصص های مغز و اعصاب ترجیح می دهند که این علائم را با درمان خود میگرن، رفع کنند. اگر میگرن شما همراه با تهوع و استفراغ قابل توجه باشد، شما و پزشکتان ممکن است در مورد مصرف داروهای پیش گیری کننده یا پروفیلاکتیک صحبت کنید.
تست های میگرن
پزشکان میگرن را با شنیدن علائم شما، دریافت یک سابقه پزشکی یا خانوادگی دقیق و اجرای یک معاینه ی فیزیکی برای رد سایر عوامل بالقوه، تشخیص می دهند. روش های تصویربرداری مانند سی تی اسکن یا ام آر آی، می توانند احتمال سایر عوامل مانند موارد زیر را رد کنند:
- تومورها
- ساختارهای ناهنجار مغزی
- سکته مغزی
