زخم جراحی یک برش پوستی می باشد که توسط چاقو با تیغ جراحی در طول پروسه ی جراحی ایجاد می گردد. همچنین زخم جراحی می تواند در نتیجه ی تخلیه در طی جراحی انجام شود. زخم های جراحی در سایز های متنوعی ایجاد می گردند. این زخم ها توسط بخیه ، بسته می شوند ولی برخی از این زخم ها نیازی به بخیه نداشته و به مرور و با گذشت زمان ، بهبود می یابند.
انواع عفونت زخم:
بسته به اینکه چه نوع میکروبی به زخم وارد شده و روند پیشرفت آن چگونه است ، انواع عفونت زخم وجود دارد:
عفونت زخم چرکی: استافیلوکوک ها ، E. coli ، استرپتوکوک ها و سایر عوامل بیماری زا. چنین میکروب هایی در هوا چرکی هستند. در معده و محیط مناسب می تواند به بیماری حاد چرکی تبدیل شود. عفونت روی سطح زخم نه تنها باعث سرکوب باکتری ها نمی شود بلکه به گسترش عفونت دیگری نیز کمک می کند.
عفونت زخم بی هوازی: پاتوژن ها عبارتند از کزاز ، گانگرن ، ورم بدخیم باکتری های باسیل. محل بیماری زایی – مهم تر از همه زمین ، به ویژه با کود بارور می شود. بنابراین ، ذرات خاک داخل زخم خطرناک ترین است ، زیرا امکان ایجاد عفونت های بی هوازی غیرممکن است.
عفونت خاص: پاتوژن Löffler ، E. coli و استرپتوکوک همولیتیک وجود دارد. هنگام صحبت در مورد این عفونت ، ذرات موجود در هوا می توانند از طریق بافت های تماسی ، هوا ، مخاط ، بزاق به داخل زخم وارد شوند.
عفونت درون زا: میکروب های موجود در بدن بیمار می تواند در حین یا بعد از عمل وارد زخم شود. عفونت از طریق رگ های خونی گسترش می یابد. می توان از عفونت زخم جراحی جلوگیری کرد. لازم است قبل از عمل به طور صحیح از راه حل های ضد عفونی کننده پوست و همچنین سلاح ها و ابزارها استفاده کرد.
علائم عفونت پس از جراحی چیست
عفونت ممکن است موجب قرمزی پوست، گرم شدن پوست و تورم در محل شود. محل عفونت ممکن است سفت و متورم شود. افزایش درد محل جراحی هم میتواند از علائم عفونت باشد.بعد از هر جراحی تا چند روز ممکن از ترشحات آبکی کمی از محل جراحی خارج شود. اگر این ترشحات بیش از پنج روز طول بکشد ممکن است نشانه ای از وجود عفونت باشد. همچنین وجود ترشحات غلیظ یا چرکی معمولا نشانه عفونت است.اگر شدت عفونت بیشتر شود ممکن است موجب تب و لرز شود. در بچه ها علائم عفونت ممکن است بصورت غذا نخوردن، استفراغ، حرکت ندادن اندام و یا وزن نگذاشتن روی پا همراه باشد. بچه ممکن است راه نرود یا لنگش داشته باشد.به عفونت اندام در بچه ها باید دقت و توجه بیشتری کرد. در بچه های زیر سه سال سیستم دفاع ایمنی بدن به خوبی تکامل نیافته است و این بچه ها به راحتی دچار عفونت میشوند.عفونت به راحتی میتواند در استخوان بچه ها منتشر شود. و در نهایت عفونت استخوان در بچه ها موجب تغییر شکل استخوان ها و مفاصل شده و میتواند رشد استخوان را دچار اختلال کند.
درمان عفونت های زخم جراحی
می توان از پانسمان های ضد میکروبی به صورت پیشگیرانه برای کاهش احتمال عفونت زخم جراحی استفاده کرد. این پانسمان ها در بسیاری از مواقع در اتاق عمل پس از جراحی قلب و یا عمل های جراحی دیگری مانند عمل جایگزینی مفصل، پیوند اعضا و غیره استفاده می شوند. همچنین استفاده از آنها برای افرادی که سیستم ایمنی شان تضعیف شده است سودمند است.
بیشتر عفونت های زخم جراحی را می توان با کمک آنتی بیوتیک ها درمان کرد. گاهی اوقات برای کاهش عفونت های زخم جراحی از آنتی بیوتیک های موضعی برای کاهش آلودگی های میکروبی پس از عمل جراحی استفاده می شود.
اقدامات احتیاطی زیر می توانند به کاهش خطر ابتلا به عفونت های جراحی در بیماران در معرض خطر کمک کنند:
- قبل از عمل از آنتی بیوتیک های پیشگیرانه استفاده شود و مصرف آن ها تا ۲۴ ساعت پس از عمل ادامه پیدا کند.
- پوست اطراف محل برش شستشو داده شده و با الکل ضدعفونی شود.
- کارکنان اتاق عمل باید از یک ضد عفونی کننده مناسب برای اسکراب قبل از عمل استفاده کرده، دست ها و ساعد خود را به مدت دو تا پنج دقیقه شستشو دهند.
- برای بیماران دچار کمبود وزن که تحت جراحی های سنگین قرار می گیرند از محصولات تغذیه ای کمکی استفاده شود.
- می توان برای پیشگیری از عفونت زخم از پانسمان های ضد میکروبی استفاده کرد.