خارش پوست، که در اصطلاح علمی به pruritus معروف است، ممکن است در یک قسمت خاص از بدن ایجاد شود یا به تمام بدن سرایت کند. خارش باعث به وجود آمدن احساسی در پوست شما می شود که می تواند شما را به خاراندن بسیار شدید وادار کند و می تواند بسیار عذاب آور باشد.
درحالی که خارش پوست در هر قسمتی از بدن می تواند اتفاق بیفتد، پاها بیش از هر جای دیگری مستعد ابتلا به این ناراحتی هستند چون در مقایسه با سایر قسمت ها بیشتر عرق می کنند. عرق محبوس شده در جوراب و کفش می تواند به بروز انواع بسیار زیادی از مشکلات منجر شود.
علاوه بر تعریق، خارش پا و کف پا اغلب به خاطر خشکی پوست، اگزما، پسوریازیس، بیماری هایی مانند بیماری کبدی و بیماری سلیاک، اختلالات عصبی، حساسیت و واکنش های آلرژیک، مصرف مواد و بارداری نیز به وجود می آید. همچنین می تواند به خاطر ابتلا به بیماری پای ورزشکاران یا نوعی عفونت قارچی به خارش پا و کف پا مبتلا شویم.این امکان وجود دارد که بدون علامت قابل توجه دیگری به خارش پا مبتلا شوید، اما این خارش با علائمی مانندی قرمزی، ورم، تاول، لکه ها، جراحات، پوست خشک و ترک خورده، و بافت پوسته پوسته شده ی پوست همراه است.مدت زمان و شدت خارش پا و کف پا بسته به علت به وجود آمدن این مشکل متفاوت است، اما باید از مالیدن یا خراشیدن پاها اجتناب کنید، چون این کار فقط اوضاع را بدتر خواهد کرد.در ضمن، می توانید از یک سری درمان طبیعی برای کمک به از بین بردن نشانه های خارش پا و درمان خارش پا و کف پا و نیز حفظ نرمی و رطوبت پوست تان استفاده کنید.
بیماری پای ورزشکار
بیماری پای ورزشکار یک عفونت قارچی و دلیلی کلاسیک برای خارش پا محسوب می شود. قارچ ها می توانند در مکان های تاریک و مرطوب رشد و گسترش یابند و بر همین اساس پای انسان مکانی ایده آل برای رشد آنها محسوب می شود. این شرایط خود را اغلب با یک راش قرمز فلس مانند نشان می دهد، به طور معمول بین انگشتان پا آغاز می شود و خارش پس از درآوردن جوراب تشدید می شود.بیماری پای ورزشکار می تواند به شکل گیری تاول های خارش دار روی پا و پوست ترک خورده و لایه لایه نیز منجر شود. عفونت های باکتریایی ثانویه نیز می توانند به واسطه خاراندن و ایجاد خراش در قسمت تحت تاثیر قرار گرفته شکل بگیرند.اگر مستعد ابتلا به بیماری پای ورزشکار هستید، کرم ها و اسپری های ضد قارچ بدون نسخه معمولا می توانند به بهبود شرایط و پیشگیری از عفونت کمک کنند. اگر درمان بدون نسخه موثر واقع نشد، به متخصص پوست مراجعه کنید.
اگزما
اگزما یک اصلاح کلی برای گروهی از شرایط پزشکی است که می توانند موجب خارش و التهاب پوست شوند و اغلب در سال های اولیه زندگی انسان رخ می دهد. درماتیت آتوپیک، شایع ترین نوع اگزما، به طور معمول در قالب راش خارش دار و قرمز روی گونه ها، دست ها، و پاها ظاهر می شود.خاراندن محل تحت تاثیر قرار گرفته می تواند به انتشار مولکول های التهابی منجر شود که توسعه بیشتر اگزما و خشکی پوست بیشتر را به همراه دارد.
بهترین روش درمان پرهیز از خاراندن، پیشگیری از تعریق در اطراف منطقه تحت تاثیر قرار گرفته و استفاده از کرم ها و لوسیون ها مرطوب کننده است. پزشک شما ممکن است داروهای استروئیدی موضعی یا خوراکی را برای تسکین خارش تجویز کند.
پسوریازیس
سوریازیس بیماری خودایمنی موجب رشد فوق سریع سلول های پوست و تجمع آنها روی سطح پوست می شود. آنها به شکل سلول های پوست معمولی ظاهر نمی شوند و تجمع آنها شکل گیری وصله های پوسته پوسته نقره ای یا سفید رنگ را در پی دارد.این بخش های فلس مانند و خشک می توانند موجب خارش پوست از جمله در پاها شوند. این ضایعات فلس مانند اغلب روی مفاصل در انگشتان پا ظاهر می شوند و می توانند با تورم و درد مفصل نیز همراه باشند.کرم ها و پمادهای موضعی و همچنین نور درمانی می توانند اغلب به تسکین علائم سوریازیس کمک کنند. برخی افراد مبتلا به سوریازیس ممکن است نیازمند داروهای خوراکی یا شکل جدیدتری از درمان های تزریقی باشند.
نیش حشرات
با توجه به فصل، نیش حشرات مانند پشه می تواند موجب خارش پا شود. نیش حشرات موجب یک واکنش التهابی در بدن انسان می شود که ترشح ماده شیمیایی هیستامین را به همراه دارد. از این رو، محل نیش خوردگی دچار خارش می شود.همچنین، نیش حشرات می تواند موجب تورم، قرمزی، و تحریک پوست شود.آنتی هیستامین موضعی می تواند به تسکین نیش حشرات کمک کند، زیرا معمولا هیستامین دلیل اصلی مشکل محسوب می شود. همچنین، شما می توانید از کمپرس سرد یا یخ برای کمک به تسکین التهاب استفاده کنید
نوروپاتی محیطی:
براساس تحقیقات موسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی، نوروپاتی محیطی آسیب به سیستم عصبی محیطی است که در سراسر بدن گسترش می یابد. آسیب اعصاب می تواند باعث احساساتی مانند خارش، بی حسی و درد در چندین قسمت بدن، از جمله کف پا یا سایر قسمت های آن شود.
پوست خشک:
خشکی پوست ممکن است گاهی باعث خارش شود. عوامل خطرناک برای خشکی پوست عبارتند از:
- سن
- زندگی در آب و هوای خشک
- قرار گرفتن در معرض منظم آب، به عنوان مثال به دلیل شستشوی مکرر دست و پا و سایر موارد
- شنا در آب کلردار
استفاده از کرم، لوسیون یا روغن می تواند به خشکی پوست شما کمک کند.
عفونت های کرم قلاب دار:
کرم قلاب دار نوعی انگل است که در روده های انسان زندگی می کند. افراد با راه رفتن با پای برهنه در مناطقی که تخم این انگل وجود دارد، می توانند کرم قلاب پیدا کنند. عفونت کرم قلاب دار در مکان هایی که اقدامات بهداشتی کافی دارند نسبتاً نادر است.طبق مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) ممکن است فردی در جایی که تخم انگل (لارو) کرم قلاب وارد بدن او می شود، دچار خارش شود. پزشکان می توانند عفونت کرم قلاب دار را با داروهایی که انگل ها را هدف قرار می دهند، درمان کنند.<a href="https://blog.okala.com/treat-itchy-feet/"> </a>