ر ِگِی یا رگه (Reggae) یک سبک موسیقی است که در اواخر دههٔ 1960 (میلادی) درجامائیکا پایه‌گذاری شد.[1] در صورتی که پاره از اوقات برای بیان مفهوم گسترده تری، برای اشاره به بیشتر سبک‌های موسیقی جامائیکا استفاده می‌گردد. عبارت رگه نشانه نوعی سبک مخصوص موسیقی که سرچشمه از دوره توسعه اسکا و راک استدی می‌گیرند می باشد.
اساس رگه بر پایه‌ای ریتمیک که با تاکید روی ضدضرب‌ها شخصیت می‌گیرد( معروف به اسکنک) تشکیل شده‌است. رگه به صورت طبیعی آهسته تر از اسکا و تندتر از راک استدی است. رگه معمولاً بر روی ضرب‌های دوم و چهارم هر میزان تاکید می‌کند، در حالی که گیتار ریتم روی ضرب سوم تاکید می‌کند یا اینکه آکورد را از ضرب دوم و تا هنگام نواخته شدن ضرب سوم، نگه می‌دارد. سرعت آن و استفاده از خط باس منسجم باعث تفکیک بین این سبک و سبک راک استدی می‌باشد، گرچه بعدها هر دو سبک از این نو آوری‌ها به صورت جداگانه استفاده کردند.از مشهورترین خوانندگان این سبک، باب مارلی است. وی نقش مهمی در گسترش این سبک و اندیشهٔ راستافاری داشت.
به احتمال بسیار زیاد این لغت ریشه در فرهنگ جامائیکا دارد و به این دلیل این اصطلاح برای این سبک خاص انتخاب شده است چرا که این ژانر موسیقی ترکیبی از سبک‌های مختلف موسیقی در کنار یکدیگر است. اما باب مارلی با این نظر چندان موافق نبود و عقیده داشت که لغت رگه ریشه در زبان با سابقه‌ی لاتین یا اسپانیایی دارد و به معنای «برای پادشاه» یا «موسیقی پادشاه» به کار می‌رفته است. باب مارلی معتقد است که همین معنای خاص است که دلیل استفاده از تن‌های معنوی را رد سبک موسیقی رگه توضیح می‌دهد.
کشور جامائیکا به عنوان یکی از مستعمرات سابق بریتانیا که نقشی کلیدی در تجارت کالا در منطقه‌ی جغرافیایی کارائیب داشته است، حکم تقاطع فرهنگی را پیدا کرده است و در طول تاریخ تجربه‌ی مواجهه‌ی فرهنگ‌ها و سنت‌های مختلف را پشت سر گذاشته است. موسیقی فولک، ترانه‌هایی که از زندگی سنتی ماهیگیران جامائیکا نشأت گرفته‌اند، موسیقی گاسپل gospel که سوغات انگلستان است، سبک جاز و آر اند بی همگی از جمله ژانرهایی هستند که در کنار سبک موسیقی رگی (رگه) در جامائیکا طرفدار دارند. البته تأثیر تمام این سبک‌های موسیقی در ژانر رگی (رگه) نیز مشهود است.
سبک موسیقی Mento یکی از سبک‌های موسیقی محبوب در کشور جامائیکا است. ترانه‌های سبک موسیقی Mento از اخبار روز و وقایع محلی تأثیر می‌گیرند و نوازندگان این سبک، از هر سازی که دم دستشان باشد برای آهنگسازی در این سبک بهره می‌گیرند. اولین قطعه در سبک Mento با استفاده از ساز هامونیکا، پوست میوه‌ی نارگیل و ساز ترومپتی که با چوب ساخته شده بود، نواخته شده است.
کشور جامائیکا در سال 1962 میلادی استقلال خود را از امپراطوری بریتانیا بدست آورد، این موضوع باعث شد تا کشور جامائیکا دچار مشکلات اقتصادی عدیده‌ای شود، اما در عوض ریاضت اقتصادی با رنسانسی فرهنگی برای جامائیکا همراه شد. موضوعی که بیش از هر بخشی تأثیرش را در موسیقی جامائیکا نشان داد و بیش از هر گروهی، آهنگسازان، دی‌جی‌ها و تولیدکنندگان موسیقی از این رنسانس فرهنگی منتفع شدند. به همین دلیل از این تاریخ به بعد آثاری زیادی در سبک‌هایی مانند سبک رگی (رگه) تولید شدند که کشور جامائیکا را از نظر فرهنگی نمایندگی می‌کردند.
در زمان استقلال کشور جامائیکا سبک موسیقی SKA مشهورترین و پرطرفدارترین سبک موسیقی در این کشور محسوب می‌شد. سبک موسیقی SKA از سبک موسیقی آر اند بی امریکایی اقتباس شده بود، البته با این تفاوت که برای این سبک از ریتم آف‌بیت استفاده‌ی بیشتری می‌شد. با وخامت اوضاع اقتصادی جامائیکا، موضوعات اجتماعی در ترانه‌های مورد استفاده در این سبک موسیقی نمود بیشتری پیدا کردند.
اجتماعی و انتقادی شدن ترانه‌های سبک موسیقی SKA سبب شد تا تغییراتی در ریتم این نوع سبک موسیقی پدید آید و از سازهای متفاوتی مانند گیتار، باس، درام و ارگان استفاده کنند که در میان باندهای راک امریکایی و انگلیسی متداول است.
سبک موسیقی رگی (رگه) صدای خاص خود را از تأکید بر ریتم‌های آف‌بیت به دست می‌آورد که در اصطلاح هنرمندان این سبک skanking خوانده می‌شود. در این سبک بر خلاف نمونه‌های غربی جای سازهای گیتار و باس عوض شده است و بنابراین در این شرایط باس ملودی اصلی را می‌نوازد و ساز گیتار ریتم آهنگ را نگه می‌دارد.
همانطور که هنوز در مورد ریشه‌ی تاریخی عنوان رگه یا رگی در بین کارشناسان سبک‌شناسی در موسیقی اشتراک نظر وجود ندارد، در مورد بنیان‌گذاران و پیشگامان سبک رگی اختلاف نظر بسیار زیاد است، تنها نامی که همه متفق‌القول از حضورش در میان هنرمندان سبک رگی (رگه) حمایت میکنند، باب مارلی آهنگساز و خواننده‌ی شناخته شده‌ی این سبک موسیقیایی است. باب مارلی که از محله‌های فقیرنشین شهر کینگستون پایتخت جامائیکا به شهرت جهانی رسیده است، امروزه یکی از شناخته شده‌ترین هنرمندان سبک رگی (رگه) به حساب می‌آید.
پیتر تاش Peter Tosh یکی دیگر از چهره‌های شناخته شده در سبک موسیقی رگی (رگه) است که در تحول این سبک تأثیر قابل توجهی از خود باقی گذاشته است. پیتر تاش نیز مانند با مارلی در خانواده‌ای فقیر اما با عشقی کم‌نظیر نسبت به موسیقی زاده شد. پیتر تاش آنقدر مجذوب و شیفته‌ی ساز گیتار و گیتار نوازی بود که بدون استفاده از محضر استادان این ساز تنها با تقلید از حرکات نوازندگان گیتار بر روی گیتاری که خودش از قوطی‌های فلزی کنسرو ساخته بود، موفق شد تا به یکی از نوازندگان مشهور این ساز تبدیل شود.
اگر چه دوران طلایی سبک موسیقی رگی یا رگه به دهه‌ی 70 میلادی محدود می‌شود، اما این سبک موسیقی با پایان این دهه به پایان خود نرسید و در دهه‌های بعدی نیز با حضور هنرمندانی چون Ziggy Marley فرزند باب مارلی، Judy Mowatt و Buju Banton همچنان به حیات پر شور خود در بین طرفداران ادامه داده است.
رگی با یک ریتم پشت سرهم سنگین مشخص می شود، به این معنی که تاکید ضرب و شتم بر روی آن، برای مثال، ضربه 2 و 4، هنگامی که آهنگ در 4/4 زمان است. این Backbeat مشخصه تمام سبک های موسیقی مبتنی بر آفریقایی است و در موسیقی سنتی اروپایی و آسیایی یافت نمی شود. درامرهای رگی همچنین ضربات سوم را در زمان 4/4 با ضربه به درام باس تاکید می کنند.
Rastafarianism دین و جنبش اجتماعی تاسیس شده در جامائیکا در دهه 1930 است. این به عنوان یک سیستم اعتقادی ابراهیم شناخته شده است، به این معنی که معتقدان خود معتقدند که ایمان آنها در شیوه های اسرائیلی های باستانی، که "خدا ابراهیم" را پرستش می کنند، ریشه دارد. بسیاری از موسیقیدانان مشهور رگگایی در جهان این دین را تمرین می کنند و بنابراین بسیاری از اشعار رگگایی، منعکس کننده اعتقادات و آداب و رسوم رستاراوریسم هستند.
رگه (یا رگی) Reggae سبکی با خاستگاه آمریکای مرکزی است که در دهه 60 میلادی موجودیت یافت. ریشه‌های این سبک به کشور جامائیکا و کشورها و مناطق مجاور آن باز می‌گردد. این سبک فضایی ریتمیک و ساده دارد و از سبک‌های چون بلوز، ریتم اند بلوز و جاز تاثیر پذیرفته است و به‌مانند عموم سبک‌های پاپ، خواننده نقش محوری را در موسیقی ایفا می‌کند.
