شایع ترین بیماری های پوستی ای که باعث این عارضه می شود، پسوریازیس، قارچ های ناخن، اگزمای ناخن یا بافت اطراف ناخن، عفونت های میکروبی زیر ناخن و زگیل زیر ناخن هستند.این مشکل می تواند عامل ابتلا به سایر مشکلات ناخن باشد. اونیکولیز عامل بدشکلی ناخن است و معمولا از ناحیه ای که ناخن از بستر جدا می شود به راحتی عفونت های قارچ و میکروبی نفوذ می کنند و باعث بروز عفونت های مزمن قارچی ناخن خواهد شد. به همین دلیل بیمار باید مرتب ناخن هایش را تمیز نگه دارد تا احتمال عفونت های ثانویه کمتر شود.
علت کنده شدن ناخن پا
صدمه
صدمات ساده پا می تواند باعث افتادن ناخن پا شود. تصادفات اتومبیل، ورزش و ریختن چیزی روی پایتان همه می تواند به ناخن پا آسیب برساند.در صورت صدمه دیدن ناخن انگشتان پا می توانید با راهکارهای زیر آن را در خانه درمان کنید:
- قطع هر لبه تیز یا فشرده ناخن باقی مانده
- قرار دادن ناخن به مدت 20 دقیقه در آب سرد
- پانسمان روزانه 7 تا 10 بار یا ( تا زمانی که پوست سفت شود).
- تمیز کردن هر قسمت از ناخن خود و استفاده از پماد آنتی بیوتیک
بسته به نوع کنده شدن ناخن پا، ممکن است شش ماه تا دو سال طول بکشد تا ناخن کاملاً رشد کند.
روش های پزشکی درمان فرورفتگی ناخن در گوشت
قارچ
قارچ ها می توانند بین بستر ناخن و ناخن پا رشد کنند و در نهایت منجر به جدا شدن ناخن پا شوند. قارچ ناخن یا انیکومایکوزیس یک بیماری شایع است. هر چه سن بیشتر شود، احتمال ابتلا به قارچ پا بیشتر خواهد بود. نیمی از افراد بالای 70 سال مبتلا عفونت ناشی از قارچ پا هستند. در ابتدا ممکن است متوجه لکه سفید یا زرد در زیر نوک ناخن پا شوید. از آنجا که عفونت قارچی مسیر خود را به ناخن عمیق تر می کند، ناخن شما تغییر رنگ داده و ضخیم تر می شود.
همچنین ممکن است ناخن خرد و در لبه متورم شود و به ناخن های پا دیگر بپیوندد و یا در پوست اطراف پخش شود. قارچ ناخن پا می تواند ناشی از عفونت قارچی در پا یا راه رفتن پابرهنه در جایی باشد مانند سونا که شخص دیگری با عفونت در آن قدم گذاشته است. قارچ ها در محیط های تاریک و مرطوب رشد می کنند، بنابراین افرادی که پای آنها برای مدت طولانی مرطوب بماند، خطر ابتلا به عفونت های قارچی ناخن پا را افزایش می دهند. این اتفاق می تواند هنگام پوشیدن روزانه کفش یا چکمه های عرق آور یا کار در شرایط مرطوب رخ دهد.
درمان
درمان اونیکولیز سخت است. اگر علت آن ضربه باشد، باید بیمار میزان ضربه را کم کند تا آسیب به ناخن کمتر شود اما اگر علت آن بیماری های پوستی باشد، با درمان های دارویی کنترل می شود. یکی از بیماری های داخلی ای که می تواند باعث ابتلا به اونیکولیز شود، بیماری تیرویید است. البته برای تشخیص صددرصد باید از بیمار شرح حال گرفت. اگر در مناطق دیگر پوست، علایم پسوریازیس وجود داشته باشد، یعنی اونیکولیز یکی از علایم پسوریازیس است اما اگر علایمی وجود ندارد مثلا سر آرنج یا زانوی فرد پوسته های ضخیم ندارد و رنگ پوستش قرمز و ملتهب نیست و روی ناخن هایش سوراخ های فرورفته ندارد، یعنی مبتلا به پسوریازیس نیست. در ضمن لازم است بیمار آزمایش قارچ ناخن بدهد. اگر تمام احتمال ها رد شد و در شرح حال قید شود که فرد مشکل تیرویید داشته، یعنی پرکاری تیرویید عامل اونیکولیز اوست.
