فرورفتگی های پوست صورت
فرورفتگی های پوست صورت معمولاً بعد از جوش های چرکی و همچنین عوامل دیگر مانند آبله مرغان و جراحات پوستی به وجود می آیند. این فرو رفتگی ها در سنین جوانی شایع بوده که می توان یکی از دلایل آن ها را جوش های بلوغ دانست. اثر این جوش ها می تواند به صورت ضایعات آبله ای شکل بزرگ و عمیق روی پوست باقی بمانند. این جوشگاه ها معمولاً روی صورت، کمر و بازو ها به صورت فرورفتگی یا برآمده به وجود می آیند.از روش های مختلفی برای درمان جوشگاه ها استفاده می شود. در حقیقت درمان این اسکارهای پوست وابسته به نوع پوست و شدت فرورفتگی و شرایط اقتصادی بیمار می باشد. هرچه اسکارها سطحی تر باشد، بر طرف و صاف کردن آن ها آسان تر و سریعتر وهرچه اسکارها عمیق تر باشند رفع فرورفتگی ها به زمان بیشتر و درمان پیچیده تری نیاز دارد.
انواع جای جوش بر روی پوست
برخی از زخم و اثرات باقی مانده از جوش ها دائمی بوده و برخی دیگر به مرور زمان از بین می روند. این زخم و علامت های روی پوست می توانند در حالت های مختلفی باشند:
ماکول ها
به نواحی تخت و قرمز رنگی که در گذشته ضایعات جوش ها بر روی آن ها قرار داشته اند، ماکول (macules) می گویند. ماکول ها می توانند تا چند هفته بر روی پوست باقی بمانند و پس از مدتی از بین خواهند رفت.
تغییر رنگ پوست
گاهی اوقات زخم و جای بهبود یافته یک جوش منجر به تغییر رنگ پوست در ناحیه مربوطه می شود. به این حالت، تغییر رنگ بیش از حد پس از دوره التهابی نیز می گویند. تغییر رنگ پوست می تواند تا چندین ماه پس از بهبود یافتن جوش بر روی پوست قابل مشاهده باشد.
جای زخم بافت گونه
برخی از انواع جوش ها ممکن است پس از درمان شدن، بافت های بیرون زده خاصی را به عنوان زخم بر روی پوست باقی بگذارند. این جای زخم جوش ها ممکن است کلویید یا زخم های هایپرتروفیک باشند و در اثر تولید افراطی کلاژن در پوست افراد به وجود می آیند.
از دست دادن بافت
جای زخم جوش هایی که در اثر از دست دادن بافت بدن پدیدار می شوند به نسبت بافت های بیرون زده زخم بیشتر رایج هستند. به این دسته از جای زخم های جوش، زخم های یخ گونه، زخم های فیبروتیک پرس شده، جای زخم های نرم، ماکول های آتروفیک یا آتروفی ماکولا فولیکول می گویند. این دسته از زخم های باقی مانده از جوش ها فرو رفته به نظر می آیند و شبیه به حفره هایی در پوست هستند.
روش های مختلف درمان جوشگاه های صورت
- استفاده از لیزر
- عمل تراشیدن پوست
- تزریق مواد پرکننده ی اسکار
- برآمده کردن پوست و گرافت پوستی
- عمل جراحی برداشتن اسکار
- و روش های دیگر
گاهی استفاده تنها از یک روش برای درمان کافی نمی باشد و نیاز است که متخصص پوست چندین روش را برای رسیدن به نتیجه مطلوب استفاده کند. توصیه می شود به یک پزشک متخصص پوست مجرب مراجعه نمایید تا درمان متناسب با شرایط پوست وعوامل دیگر دخیل در رسیدن به نتیجه مطلوب انجام گیرد.
در ادامه به توضیح بعضی از این روش های درمانی می پردازیم
- روش ساییدن پوست
یکی از روش های متداول و مؤثر برای درمان زخم های پوستی ناشی از جوش ، آبله مرغان، جراحات پوستی، مواردی مثل خالکوبی، لکه های مربوط به آفتاب و چین و چروک، روش ساییدن پوست است. به کمک دستگاه میکرودرمابرژن لایه های سطحی پوست بدون ایجاد هیچ گونه زخمی بر روی پوست رداشته می شود. تکرار و ادامه این روش وابسته عمق اسکارها بوده و هرچه این اسکارهای روی پوست عمیق تر باشند به تکرار بیشتری نیاز دارد. با انجام میکرودرمابرژن، حتی جوش های فعال پوست و تیرگی محل آن ها کمرنگ شده و به ادامه روند درمان بهبود حاصل می شود.همچنین منافذ باز بسته تر شده و همزمان اسکارها سطحی تر می شوند و پوست صاف تر بنظر خواهد رسید. با انجام صحیح این روش درمانی هیچ عارضه ای برای بیمار به وجود نمی آید و بدون نیاز به استراحت می تواند روند عادی زندگی خود را داشته باشد. با تمام فوایدی که روش ساییدن پوست دارد اما برای اسکارهایی که دارای عمق زیادی بوده کاربرد ندارد.
روش ساب سیژن
در این روش بافت های زیرین پوستی توسط سوزن مخصوصی جدا می گردد و با جدا شدن آن ها از لایه زیرین ظاهراً عمق اسکارهای کمتر می شود . زخم های زیر اسکارها خود محرک کلاژن سازی است و با ساخت کلاژن بیشتر عمق اسکارها پرشده وصاف تر می شود .
لیزر
نکته مهم در به کارگیری لیزر ها برای درمان اینگونه از عارضه های پوستی عمق اسکارها است. با انجام لیزر اسکارهای عمیق فقط حدود ۶۰% بهبودی می یابند. ولی با تشخیص متخصص پوست بعد از گذشت مدتی بیمار می تواند لیزر را مجدد انجام دهد.
تزریق چربی
با استفاده از چربی که از بدن خود بیمار گرفته می شود می توان بعضی از این فرورفتگی ها را درمان کرد.این چربی درون اسکار ها تزریق می شود که باعث پر و صاف شدن ظاهر اسکار خواهد شد.
لایه بردارها را دست کم نگیرید
علاوه بر موارد گفته شده، داروها و درمان های زیادی برای این نوع اسکارها در دسترس است و کرم ها و لکه بردارها بیشتر از بقیه مورد استفاده قرار می گیرند. بدون شک آنچه می خرید با در نظر گرفتن همه جوانب حتی وخامت و شدت آکنه ای است.نکته مهم این است که نباید این قبیل داروها را سرخود تهیه کرد و حتما نظر پزشک اولویت دارد. پزشک به احتمال زیاد از کرم های لایه بردار خفیف و قوی استفاده می کند تا بتواند جای جوش را کاهش دهد. طبیعی است اگر جای زخم عمیق تر باشد، لایه بردار قوی تری لازم است که حاوی رتینوئید است. یادتان باشد قرار نیست با اولین اقدام هایی که برای جای زخم تان انجام می دهید، بهبودی 100 درصد حاصل شود. اما اگر مشاهده کردید که هیچ بهبودی وجود ندارد باید با پزشک تان مشورت کنید تا اگر لازم بود تجویز دیگری برای تان در نظر بگیرد تا زود بهبود کامل را پیدا کنید.