به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، ایران خودرو دنا را اصطلاحا با نام لوکس ترین خودروی ملی به بازار عرضه کرد و دنا پلاس نمونه فیس لیفت و مجهزتر دنا است که پس از دنا وارد بازار شد. در ظاهر دنا پلاس شاهد تغییرات چشمگیری به منظور نزدیک تر شدن طراحی آن به استانداردهای روز دنیا، خارج شدن از سادگی و دادن جلوه لوکس هستیم که در این امر طراحی چراغ جلو، گرافیک چراغ های عقب و خطوط مورب در نمای جانبی بیشترین تاثیر را دارند. با توجه به تغییراتی که دنا پلاس در مقایسه با دنا تجربه کرده است در حال حاضر چهره این ماشین مدرن و لوکس در بازه قیمتی خودش جلوه می کند و طبق نظرسنجی که انجام شده است بسیاری از مردم چهره دنا پلاس را به دیگر ماشین های رقیب و هم قیمت ترجیح می دهند.
ایرادات ماشین دنا و دنا پلاس
ایراد نخست: کیفیت ساخت پایین
از مهم ترین معایب دنا و دنا پلاس، کیفیت ساخت پایین این خودروها است. در هر دو خودرو، بی دقتی در مونتاژ دیده می شود و کیفیت پایین متریال داخلی نیز مزید بر علت شده است تا این نامرغوبی جنس، بیش ازپیش احساس شود. مطمئنا در صورتی که از مواد باکیفیت تری برای ساخت ادوات کابین این خودرو استفاده می کردند، طراحی زیبای داشبورد و کنسول میانی این خودرو بیشتر به چشم می آمد.
فرمان خودرو احتمالا از نامرغوب ترین پلاستیک موجود در بازار ساخته شده است و حتی خطوط باقی مانده از قالب گیری خط تولید روی آن قابل احساس هستند. داشبورد و کنسول میانی نیز بسیار پلاستیکی و خشک هستند و برای خودرویی در این بازه قیمتی، اصلا خوشایند به نظر نمی رسند. به این موارد، باید سروصدای کابین و عایق بندی ضعیف آن را نیز اضافه کرد که همگی نشان از کیفیت پایین این خودرو دارند.
نکته دیگر هم به قالب گیری ضعیف اجزای بدنه و فواصل ایجادشده بین قطعات بدنه دنا مربوط می شود که اصلا قابل قبول نیست و نشان می دهد شرکت سازنده تا چه اندازه نسبت به کیفیت محصول خود بی تفاوت بوده است.
ایراد دوم: پیشرانه ای ناسازگار
از دیگر معایب دنا و دنا پلاس می توان به پیشرانه ناسازگار اشاره کرد. هر دو این خودروها با موتور پایه گازسوز EF7 وارد بازار شدند. همه به یاد داریم که ef7 پایه گازسوز در زمان خود، با چه حجمی از تبلیغات وارد بازار شدند و چه قدر روی پایه گازسوزبودن آن مانور داده شد. حال در Dena، موتوری را که اصلی ترین برگ برنده آن سازگاری با گاز است، بدون کپسول گاز می بینیم؛ یعنی موتور پایه گازسوز ما در این خودرو، قرار است تنها با بنزین کار کند!
قدرت و گشتاور 115 اسب بخاری و 157 نیوتن متری موتور EF7 البته بد نیست؛ ولی دنا نه سریع ترین خودروی کلاس خود است و نه کم مصرف ترین آن ها. درحقیقت، اگر خودروساز به جای این موتور ای اف سون از موتور tu5 استفاده می کرد، نتیجه بهتری حاصل می شد؛ چون نه تنها تعمیرکاران بیشتری با پیشرانه TU5 آشنا هستند، بلکه قیمت بسیاری از لوازم یدکی موتور فرانسوی ها نیز از ای اف سون پایین تر است و مشتریان در صورت خرابی،با فاکتوری منطقی تر روبه رو می شوند.
برای طرف داران شتاب و سرعت، نسخه توربو ای اف 7 نیز موجود است؛ اما نباید فراموش کرد که موتورهای توربو نیاز به دقت در نگه داری دارند و به خصوص با اوضاع سوخت و کیفیت سرویسی که در ایران وجود دارد، دیگر نمی توان Dena Plus Turbo را یک خودروی اقتصادی روزمره نامید.
ایراد سوم: فضاسازی کابین
یکی دیگر از معایب دنا و دنا پلاس فضاسازی کابین است. Dena روی پلتفرم سمند شکل گرفته است که خود سمند، خودرویی بر اساس پژو 405 است. جالب این جا است که با وجود یکسان بودن پلتفرم، این خودرو همان فضای اتاق پژو 405 را نیز ندارد و فضای داخلی آن ازقضا بسیار تنگ و دلگیر است. نقطه مقابل Dena در فضای کابین، خودروهایی مانند لیفان ۶۲۰ و پژو پارس هستند که فضای داخلی آن ها چه در بخش پا و چه در فضای زانو، قابل قبول است.
بخشی از فضای کابین Dena را داشبورد زیبا و البته پهن این خودرو به خود اختصاص داده است به طوری که اگر کمی درشت جثه باشید مدام پای شما به داشبورد برخورد خواهد کرد. فضای سرنشین جلو نیز از نظر عرضی تنگ است و می تواند موجبات ناراحتی در سفر را فراهم کند. در بخش عقب نیز با وجود فضای سر کافی، اما از نظر فضای پا، وضعیت چندان خوب نیست. در کل، این دو خودرو نمره خوبی را در فضای کابین دریافت نمی کنند و تنها می توان آن ها را از خانواده پژو ۲۰۶ و ۲۰۷ برتر دانست.
ایراد چهارم: سواری بد
سواری بد یکی دیگر از معایب دنا و دنا پلاس است. Dena یکی از خودروهای ناراحت در سفرهای طولانی است. میزان نفوذ صدای باد به داخل خودرو در سرعت بالا به طرز عجیبی زیاد است و گویی سوار خودرویی در سطوح قیمتی بسیار پایین تر هستید، هم چنین در مواجهه با دست اندازها، سیستم تعلیق کوبش هایی دارد و نرمی آن به هیچ وجه رضایت بخش نیست. در این بخش، دنا حتی نمی تواند با خودرویی قدیمی تر مانند ام وی ام ۵۳۰ رقابت کند.
این خشکی سواری اگر به هندلینگ بهتر ختم می شد، می توانستیم آن را هضم کنیم؛ اما افسوس که Dean از نظر پایداری نیز تنها اندکی از سمند برتر به نظر می رسد. تنها نکته مثبت سواری این دو خودرو را باید ترمزهای چهارچرخ دیسکی این خودرو دانست که از ترمزهای دیگر اعضای خانواده سمند بهتر هستند.
ایراد پنجم: آپشن هایی که چندان کارآمد نیستند
وجود سانروف در دنا پلاس را باید به فال نیک گرفت؛ اما این سانروف، یکی از کوچک ترین سانروف هایی است که در سایر خودروهای هم رده پیدا خواهید کرد.
مانیتور نصب شده روی کنسول میانی نیز با وجود این که در وهله نخست جذاب به نظر می رسد، اما محیط چندان کاربرپسندی ندارد و سرعت پاسخ گویی آن مناسب نیست. دوربین دید عقب هم کیفیتی کاملا معمولی را ارائه می کند و البته نقطه قوت آن، وجود خطوط راهنما است.
مساله بعدی، دقت کروزکنترل است که کاربرد آن هم با توجه به دنده دستی بودن خودرو، محدودتر از یک خودروی دنده اتوماتیک است. کلیدهای خالی زیادی نیز روی داشبورد خودرو دیده می شوند که معلوم نیست جای کدام آپشن ارائه نشده هستند. شاید هم خودروساز با خود فکر کرده است که ممکن است خریدار بعدا بخواهد آپشنی را در آن محل ها به خودرو اضافه کند!
ایراد ششم: ایمنی
در ادامه مقاله معایب دنا و دنا پلاس به بررسی ایمنی این دو خودرو خواهیم پرداخت. خودروسازان داخلی همیشه در زمینه ایمنی خودروهای خود را قابل اطمینان می دانند؛ اما مصرف کننده ایرانی هنوز خاطره پراید و پژو 405 را خوب به یاد دارد. در Dena Plus، ایران خودرو در اقدامی رو به جلو، اقدام به نصب ایربگ جانبی کرده است که آن را باید گامی مثبت ارزیابی کرد؛ اما کاش این تغییر مثبت توسط یکی از مراجع معتبر تست ایمنی نیز مورد آزمایش و راستی آزمایی قرار می گرفت تا معلوم شود دنا چند ستاره ایمنی دارد.
شاید بهتر بود خودروساز به جای اضافه کردن ایربگ، روی ایمنی غیرفعال خودرو و استحکام ستون های آن کار می کرد. برای مثال خودرویی مثل رنو ساندرو، تنها دو ایربگ دارد؛ اما استحکام سازه و ستون های آن بالا است و توانسته است ۳ ستاره ایمنی را از یوروانکپ دریافت کند. در Dena با توجه به اشتراک پلتفرم با سمند، نمی توان انتظار چندانی از بهبود اوضاع ایمنی داشت؛ چون اگر تصادف شدید باشد، ایربگ ها در یک بدنه مچاله شده و ستون هایی تغییریافته، چندان محافظتی از سرنشینان نخواهند کرد.
