جایگزینی دندان‌های از دست رفته با بریج ثابت

آیا میدانستید که جای خالی دندانی که کشیده اید میتواند باعث ناصاف و کج شدن سایر دندان ها شود؟ آیا می دانستید که مشکلات مربوط به گفتار و تکلم، غذا خوردن و جویدن و سایر مشکلات ساختاری دیگر همگی می توانند در صورت از دست رفتن یک یا چند دندان در افراد ایجاد شود؟ و از همه مهمتر آیا میدانستید که یکی از بهترین راه ها برای پر کردن این جای خالی و پیشگیری از بروز این مشکلات وحشتناک گذاشتن بریج دندان است؟ اگر با چنین مشکلاتی روبرو هستید و میخواهید به کمک پل دندان یا همان بریج دندان، صاحب دندان های جدید شوید حتما این مقاله را بخوانید.

بریج دندانی یک روش دندانپزشکی برای پر کردن جای خالی دندان هایی است که از دست رفته یا کشیده شده اند. یک پل شامل یک یا چند عدد دندان مصنوعی ساده است که به راحتی در کنار سایر دندان ها قرار گرفته و مانع از به وجود آمدن مشکلاتی مثل خراب شدن طرح لبخند، مشکل در تکلم، کج شدن سایر دندان ها و .. می شود.

بریج ها انواع مختلفی دارند که از میان آنها می توان به

1. بریج معمولی
2. بریج معلق
3. پیوند مریلند
4. بریج بر پایه ایمپلنت (در انتهای مقاله توضیح داده شده)

بعد از کشیده شدن دندان، از بریج دندان برای پر کردن جای خالی ایجاد شده میان دو دندان جانبی استفاده می شود.
شیوه کار به این صورت است که دندانپزشک با تراش دندان های جانبی فضا را برای قرار دادن پروتزی سه دندانی آماده می کند که این پروتز روی فضای خالی و دندان های جانبی آن قرار می گیرد.به این صورت چیزی شبیه یک پل بین دو دندان ایجاد می شود که به آن بریج می گویند و به طور ثابت جایگزین دندان از دست رفته می شود.همان گونه که پیداست، برای جایگزین کردن دندان ها به روش بریج، بایستی در دوطرف ناحیه بی دندانی، دندان هایی وجود داشته باشند و این دندان های پایه، باید از نظر استحکام ریشه و لثه در وضعیت مطلوب باشند.

بریج ثابت

بریج دندان یک روش جایگزینی دندان های از دست رفته است که در آن پروتز مصنوعی به دندان های طبیعی چسبانده می شود و به این ترتیب در جای خود ثابت می ماند. به خصوص در صورتی که تنها یک یا دو دندان خود را می خواهید جایگزین کنید این روش مناسب است.

مشکلات دندان مصنوعی را چگونه حل کنیم؟

در بریج دندان باید دو دندان سالم و طبیعی مجاور جای خالی، روکش شوند و به عنوان تکیه گاه دندان مصنوعی که جای خالی را پر می کند عمل کنند. به این دندانهای طبیعی تکیه گاه بریج دندان، اباتمنت گفته می شود و به دندان مصنوعی که جای خالی دندان را پر می کند پونتیک گفته می شود.

دندان پونتیک از دو طرف به دو روکش دندان متصل است. بریج دندان از طلا و فلزات گران بهای دیگر ممکن است ساخته شود اما غالباً از جنس سرامیک می باشد. گاهی اوقات نیز برای ساخت بریج دندان از ترکیبی از این مواد استفاده می شود برای مثال ممکن است اسکلت آن از فلز باشد و با روکش سرامیکی همرنگ دندان روکش شود.

بریج دندان در مقایسه با ایمپلنت چند اشکال دارد. اول این که بریج دندان از سلامت دندان های طبیعی و سالم بهره می گیرد در حالی که ایمپلنت سلامت دندان های دیگر را به مخاطره نمی اندازد. چرا که دندان های اباتمنت در بریج دندان باید ابتدا تراشیده و آماده سازی شوند تا بریج به آنها وصل شود. تراشیدن دندان باعث می شود بخش زیادی از مینا از بین برود. از طرفی بار بریج بر دوش آنها کشیده می شود بنابراین فشار زیادی بر آنها تحمیل شده و سلامت آنها ممکن است به مخاطره بیفتد.

استخوان احاطه کننده پایه ایمپلنت همانند حالتی که دندان طبیعی وجود داشت، تحریک و در نتیجه دائماً بازسازی می شود اما استخوان پیرامون بریج دندان تحریک نمی شود بنابراین از نظر بدنی حفظ آن ضرورتی نداشته و به تدریج بازجذب شده و از بین می رود. این باعث می شود زیبایی صورت تحت تأثیر قرار گرفته و پس از مدتی بریج دندان دیگر بر ساختارهای زیرین منطبق و هماهنگ نباشد.

بریج ثابت نیاز به مراقبت ویژه هنگام مسواک زدن و نخ دندان کشیدن دارد در حالی که حفظ بهداشت ایمپلنت درست همانند دندان معمولی است.

همه انواع ترمیم های دندانی باید پس از مدتی تعویض شود چرا که طول عمر مشخصی دارند، خواه بر روی ایمپلنت دندان است شده باشد و یا بخشی از بریج دندان باشند. با این حال در صورتی که بخواهید بخش آسیب دیده بریج را عوض کنید باید به طور کامل بریج دندان که شامل سه بخش است تعویض شود و هزینه زیادی بابت آن باید بپردازید در حالی که در مورد ایمپلنت تنها روکش دندان که بر روی آن سوار شده است عوض می شود که هزینه کمتری دارد.