به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، خبر بد، خبری است که شنونده با شنیدن آن احساس کند شخص یا چیز بسیار مهم و عزیزی را از دست داده و یا تغییر مهم و ناگواری در زندگی او اتفاق افتاده است. طوری که نسبت به آینده، دچار بیم و نگرانی شود یا به دلیل از دست رفتن امیدها و آرزوهای خود، احساس خشم و اندوه کند. بارزترین مثال برای خبرهای بد که همه با آن آشنا هستیم، خبر فوت عزیزان است. خبرهای دیگری مانند ابتلای خود یا عزیزان مان به بیماری های سخت و صعب العلاج مثل سرطان، یا اسیب دیدگی های شدید و بهبودناپذیر مثل آسیب نخاعی، وجود نقص عضو یا بیماری در فرزند تازه متولد شده، مبتلا بودن به نازایی در یک زوج جوان، اخراج از کار، ورشکستگی، وقوع سانحه برای عزیزان، قبول نشدن در کنکور یا سایر امتحانات مهم و اخباری از این دست، همه مثال های روشنی از خبرهای بد هستند. همه ی ما دوست داریم دیگران را با خبرهای خوب، شاد کنیم. اگر قرار باشد خبر خوشی را به یکی از عزیزان خود اطلاع دهیم، معمولاً این کار را با اشتیاق می پذیریم و وقتی شنونده، آن خبر را از زبان ما می شنود، از دیدن برق شادی در چشم او، خود نیز غرق شادی می شویم. اما وقتی خبر بدی در میان باشد، معمولاً هیچ کس دوست ندارد با رساندن این خبر، موجب رنج و اندوه دیگران شود. در این اوضاع، معمولاً ترجیح می دهیم از این کار شانه خالی کنیم و آن را به عهده دیگری بگذاریم، خبر را مخفی نگاه داریم یا گفتن آن را تا حد ممکن به تأخیر بیندازیم.
آیا لازم است خبر بد حتما داده شود ؟
ممکن است درباره گفتن یا نگفتن خبر بدی دچار تردید شوید. مثلاً اطرافیان بیمار مبتلا به سرطان، بسیاری از واقعیت ها و اتفاقات تلخ را از او مخفی نگه می دارند و از روی دلسوزی سعی می کنند خبرهای بهتر و امیدوارکننده تر را به گوش او برسانند.
در چنین مواقعی دیگران نگران اند که فرد با شنیدن خبر بد، دچار احساس یأس و ناامیدی شود. اما باخبر شدن از واقعیت دردناک، هرچند که فرد را با بحران روحی شدیدی مواجه می کند، اما نگفتن حقیقت کار را سخت تر خواهد کرد.
معمولاً وقتی اطرافیان سعی دارند واقعیت را پنهان کنند، فرد خبرهای متفاوت و ضد و نقیضی را از منابع مختلف دریافت می کند. در چنین مواردی بهتر است با اصول صحیح رساندن خبرهای بد آشنا باشید :
1. ابتدا فرد را برای شنیدن خبر بد آماده کنید
هنگام مطرح کردن خبر ناخوشایند، حالت های روحی و عاطفی فرد را در نظر بگیرید. گاهی به نظر می رسد که شنونده هیچ آمادگی برای شنیدن خبر بد ندارد.
در این مورد بهتر است با طرح سؤال هایی مانند "بیش ترین نگرانی شما در این مورد چه بوده است؟ آیا هیچ وقت درباره « ...» هم نگران بوده ای؟" آمادگی جزئی در وی ایجاد کنید.
بعد از پرسیدن چنین سؤالاتی می توانید برای گفتن اخبار مورد نظر، زمان دیگری را مشخص کنید (مثلاً این کار را به روز بعد موکول کنید.) در این فاصله، معمولاً فرد به سؤال هایی که از او پرسیده اید، می اندیشد و در مورد خبر حدس هایی خواهد زد؛ در نتیجه آمادگی ذهنی بیشتری برای شنیدن آن پیدا کرده و هنگام شنیدن خبر بد شوکه نمی شود.
2. برای دادن خبر بد زمان و مکان مناسب را در نظر بگیرید
برای دادن خبر ناگوار، ابتدا باید دقت کنید که این خبر تا چه اندازه می تواند برای فرد مهم و مصیبت بار باشد. زمان و مکان مناسبی را برای دادن خبر بد در نظر بگیرید.
اگر فرد مصیبت زده از نظر هیجانی آمادگی کافی برای شنیدن خبر را ندارد و یا ارتباط خوبی با شما برقرار نمی کند، باید در زمان مناسب دیگری درباره خبر صحبت شود.
تمام عواملی که ممکن است در جریان بحث اختلال ایجاد می کند را کنترل کنید؛ مثلا تلفن همراه خود را خاموش نگه دارید. همچنین بهتر است در مکانی مناسب و بدون سر و صدا موضوع را مطرح نمایید.
3. افشای خبر و دادن اطلاعات به گونه ای مناسب
اطلاعات را با حساسیت و لطافت، ولی مستقیم و صریح بیان کنید. از ارائۀ تمام اطلاعات به صورت یک جا و پیوسته و با لحنی یکنواخت خودداری کنید.
سعی کنید با زبانی ساده و قابل فهم صحبت کنید. به کار بردن کلمات دوپهلو و نامفهوم باعث سردرگمی شنونده می شود. از سکوت و اشاره های غیرکلامی به عنوان ابزاری برای تسهیل گفت و گو استفاده کنید.
شدت و وخامت خبر را کمتر از آن چه هست نشان ندهید. لحن شما باید آرام، صادقانه و نشان دهنده هم دردی باشد.
می توانید با جملاتی همچون "متاسفم که این خبر را می دهم"، "از دادن این خبر احساس خوبی ندارم"، "متاسفانه خبر خوبی ندارم" شروع کنید.
4. خبر بد را بدون تغییر و به صورت واضح انتقال دهید
مهم ترین نکته این است که وقتی می خواهید خبر بدی را به کسی بدهید، آن را بدون هیچ گونه تغییر و اضافه کردن نظر خوب یا بد خود به شنونده برسانید.
این چیزی است که شنونده خبر انتظار دارد از شما بشنود. طبق تحقیقات، بیشتر افراد آسیب دیده ترجیح می دهند که خبر را به طور مستقیم و به وضوح بشنوند. البته باید مودبانه و بدون استفاده از کلمات خشن و تند باشد.
5. برای دادن خبر بد همدلی و همدردی کنید
پس از اینکه فرد با مشکل پیش آمده روبه رو شد، قدم بعدی این است که به خوبی با او همدلی کنید. نباید در مقابل وی سرد و بی تفاوت باشید. فرد مصیبت زده باید بتواند غم و اندوه را در چهره و حالت بدن شما احساس کند.
باید متناسب با واکنش های فرد حالت های هیجانی خود را تغییر داده و از جملات همدلانه استفاده کنید. برای همدلی با فرد مقابل می توانید از جملاتی همچون "می دانم که شنیدن این خبر بسیار سخت و ناگوار است"، "هیچ کس نمی تواند مثل تو این مصیبت را درک کند"، "باور کردن این خبر بسیار مشکل است" و... استفاده کرد.
در صورت امکان برای همدلی بیشتر، بهتر است دست فرد را گرفته و فاصله فیزیکی خود را با او کمتر کنید. اگر فرد بعد از شنیدن خبر گریه کرد، تنهایش نگذارید. بعد از اتمام واکنش های هیجانی اولیه فرد و آمادگی برای صحبت کردن بهتر است درباره خبر مطرح شده از او سوال کنید و اگر موضوع مبهمی برای وی وجود دارد آن را برطرف نمایید.
دادن خبر بد به کودکان
گاهی مواقع افراد مجبور می شوند که خبر بد را به یک کودک بدهند. ممکن است این تفکر ایجاد شود که پنهانکاری یا دروغ به صلاح کودک است اما این درست نیست. کودکان هم مانند بزرگسالان ترجیح می دهند که با واقعیت روبه رو شوند و در اکثر مواقع واکنش های بهتری هم از خود نشان می دهند.
تمام موارد و اصول گفته شده در مورد کودکان هم صدق می کند. همچنین شما می توانید با انجام یک کار خاص درد و ناراحتی کودک را کاهش دهید. پس از دادن خبر بد، از او حمایت کنید و در کنارش باشید.
البته کودکان به دلیل داشتن روحیات خاص و سنین حساس ممکن است با اشتباه در دادن خبر، دچار آسیب شوند. به همین دلیل بهتر است که قبل از هر اقدامی با یک روانشناس صحبت کنید تا شما را یاری کند و بهترین راهکار را ارائه دهد .
